Neredeyse 20 dakika otobüs beklemiştim.
Ana hâlâ gelmemişti. Acaba yürüyerek mi gitseydim dedim. O sırada yanımda biri belirdi. Kim olduğuna bakmak için kafamı kaldırdığımda tahminime kilometrelerce uzaktaydı.________________________________________________
Demir'di. Evet gene beni takip ediyordu.
Şemsiyeyi üzerime tutuyordu ama kendi ıslanıyordu. Sonra yanıma oturdu. Sadece gözlerime bakıyordu. Hiç konuşmuyordu. Gozlerimi kaçırdım ve saçlarımın yüzümü saklaması için eğildim.Bir süre sessiz kaldık. Sonra konuşmaya başladı.
-Ezgi .....dedi . Ne diyeceğini bilmeden. Ona döndüğümde gözlerinde pişmanlık vardı.Sonra devam etti
-Ben özür dilerim. Bilmiyordum. Ne zaman ....dedi. Öldü kelimesini kullanmamıştı.
- Bir ay önce
-Hepsi mi dedi ve sustu. Gözlerim dolmaya başlamıştı. Ona karşı güçsüz kalmayacaktım. Ağlamamalıydım. Ama yapamadım. Bir gözyaşı yanağımda süzülürken cevap verdim.
-Evet hepsi öldü dedim.
-Şimdi nerde kalıyorsun?
-Teyzemde dedim. Neden anlatıyorum ki herşeyi .Merakla sordum.
- Gene beni mı takip ediyorsun dedim. Hayır diyecekti biliyordun. Seni takip etmiyorum diyecekti.
-Evet dedi . Ne ben yanlış mı duymuştum yoksa gerçekten evet mi demişti. Ona döndüm ve gözlerine baktım. Bir süre öyle baktıktan sonra konuşmaya başladım.
- Neden dedim
-Çünkü ......dedi ve sustu. Cevabını gerçekten merak ediyordum. Beni sevme ihtimalini yok sayıyorum çünkü öyle birşey olamazdı. Yani hiç sanmıyordum.
O sırada otobüs geldi. Merak etsemde yerimden kalktım ve sonra görüşürüz dedim. Hicbirşey demedi. Arkamı dönüp gidince beni kolumdan yakaladı.Ona döndüğümde birsüre gözlerime derin derin bakarken gözlerini benden ayırmadan konuşmaya başladı.
-Cevabımı merak etmiyormusun ?Kesinlikle merak ediyordum hemde deli gibi ama umursamaz görünmeye çalıştım.
-Gitmem lazım eve geç kaldım dedim.
-Ben seni bırakırım dediginde önce kararsiz kaldım ama onunla vakit geçirmek ıyi gelecekti. Belkide anlatırdı.
-Aslında gerek yok otobüs zaten geldi.dedim otobüsü göstererek. Biliyordum benim hayır demem onu pek ilgilendirmiyordu. Ama bu def daha kibar olmayan çalışıyordu. Ben de şansımı zorluyordum.
Tahmin ettiğim gibi bırakmadığı kolumu çekiştirerek arabasına doğru ilerledik.
Ne kadar bırak diye bağırsamsmda bırakmamıştı. İstemediğimden değildi doğrusu .Sonunda arabanın yanına geldiğimizde şikayet ederek arabaya bindim.
-Bu kadar naz yapmak zorunda misini?diye sormuştu.
Kızgın gözlerle ona bakarken önüne döndü ve arabayı çalıştırdı. Yavaş yavaş ilerlerken sessizlik hakimdi. Beni evime götürmeyi teklif etmişti. Bundan ne sonuç çıkarmalıydım bilmiyorduman. Bana baktığını farkettiğimde ona döndüm. Kaza yapacaktık.
-Önüne dönese kaza yapacağız dediğimde önüne döndü ve yola devam etmişti. Bir bana bir yola bakiyordu. Bir süre sonra dayanamayıp konuştum.
-Neden Yasin'e durup dururken kavga çıkardın? dediğimde sanki önüne geleni dövüyormuş gibi sormuştum.
-Önemli bir konu değil.
-Merak ediyorum dedim inatla
-Bende önemli değil dedim. dediginde sessiz kaldım. Hemen sinirlenmesine gerek yoktu. Ben sessiz kaldığımda konuşmaya başladı.
-Ne konuşuyordunuz dedi. İçimden sanane demek gelmişti ama aynı şekilde cevap verdim.
-Önemli bir konu degil . Gözlerindeki siniri görebiliyorum.
-Ezgi..dedi uyarurcasına
-Önemli değil dedim tekrar. Bu defa sesini daha da yükselterek anlatmaya başladı.
-Ezgi... Beni zorladığının farkındasın değil mi? dedi ve arabayı bir kenara çekip bana döndü . Gözleri yoğun bir şekilde gözlerime bakarken gözlerimi kaçırdım.
-Ezgi bana bak dediginde ona döndüm.
Bu defa emir verircesine konuşmaya başladı.-Anlat
-Neden soruyorsun? Önemli değil dediğimde pes edip konuşmaya başladı .
-Tam bir baş belasısın dedi.
-Beni takip ediyorsun. Hayır desemde biliyorum . Nereye gitsem yanımdasın. Durup dururken yanımdaki bir çocukla kavga ediyorsun diye bağırmaya başladığımda dikkatlice beni süzdü. Konuşmayınca devam ettim.
-Bu yaptıklarının bir açıklaması olmalı dedim
Önce konuşacak gibi oldu ama sora sustu
-Boşversene dedi. Pes etmişti ama ben hâlâ bir cevap bekliyordum. Onu konuşturmak için herşeyi yapardım.
-Söyle neden beni takip ediyorsun. Belkide sende Yasin gibi birşey itiraf edeceksin ama - daha cümleyi bitirmeden hemen atıldı
-Ne itirafı. Ne dedi sana dedi . Bu kelimelerin ses tonu beni ne kadar üzsede onu sinirlendirmeye devam ettim.
-Dedim ya önemsiz. Bu defa gerçekten de çok sinirlenmişti.
Koluma tuttuğunda beni kendini doğru çekti. Kolumu çok kötü sıkıyordu. Bırak desemde bırakmamıştı.
-Ne söyledi sana. Amacı ne? Sana zarar mı veriyor? Söylesene konuşana konuş.dedi . Artık bozulduğumu saklamayacak kadar kırılmıştım. O sorunca cevap vermeliyim ama ben sorunca bana hesap soramazsın oluyordu. Tüm sinirimle bağırdım.
-Sanane sana ne oluyor ki. Neden merak ediyorsun? Ben sorunca cevap yok. Ama sen sorunca cevap vermeliyim öyle mi?
-Evet aynen öyle. Söyle sana birşey yapıyorsa...-sozünü yarıda bölüp konuşmaya başladım.
-Eee ne yaparsın? Beni üzerse dövecek misin? Gerçi hergün yaptiğin birşey bu.
-Ezgi ....
-Demir beni korumaya mı çalışıyorsun? Peki bu hayatta beni en çok üzenin sen olduğunun farkında mısın? dediğimde kaşları çatıldı. Sonrada üzgün bir hal aldı .
Daha fazla beklemek istemiyordum. Zaten eve de yaklaşmıştık. Bu yüzden arabadan inip yürüyerek gitmeyi düşündüm.
-Ben gidiyorum.dedim . Bunu bile neden söylediğimi bilmiyordum.
Arabadan indiğimde yağmur hâlâ yağıyordu. Zaten ıslanacağım kadar ıslanmıştım. Hızlı adımlarla ilerliyordum.
Sonra birden kolumdan biri tutmuştu. Demir olamazdı çünkü o öylece arabada otururken ben zaten yolu yarılamıştım.
Arkamı döndüğümde de Demir'le karşılaşmıştım. Ben durunca kolumu bıraktı. Sonra yüzüme acıyla bakarak konuştu.
-Merak ediyorum çünkü seni SEVİYORUM.... Kimsenin sana donanmasını istemiyorum...dediğinde ben şoktum. Demir ve beni sevmek. Kalbim küt küt atarken hayatta en çok istediğim şeydi 'Bende seni "demek. Ama demedim.
-Demir bana ne kadar acı yaşattığını farkında mıydın. Beni ailemle tehdit ettin . Beni kötü işlerine alet ettin. dediğimde şansımı zorluyormuyum acaba dedim kendi kendime. Acaba seni SEVİYORUM demeli miydim?
-Özür dilerim. Lütfen !!!? Sana kendimi sevdirebilirim dedi. Gerek yoktu ki . Ben zaten deliler gibi ona aşıktım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SENİ SEVMEME İZİN VER
RomanceOkuldaki en sansli ve en şanssız kişi bendim. Ama hayata gelmezdi aklıma şanssızlıgımla koca bir şans yakalayacagim. Bu yüzden yaptığım hiçbir şeyden pisman olmadım. Aşkı ben Demir'de yakaladim.Onu çok sevdim ama sevdiğim kadar da sevilmek istedim...