Uyandığımda yatagımda değil de bi sandalyede bağlı olarak uyanmıştim. En son hatırladığım şey bırak beni diye bağırmamdı. Dün olanları hatırlamaya çalışıyorum. Gecenin bi saati birinin beni kucakladığını hissedip uyanmıştım. Kaçırıldığımı farketmem çok zaman almadı. Bağırmaya başladım ama sonrasını hatirlamiyorum. Ben nerdeyim? O adam bizim evimize nasıl girmişti ? Annemler hiç mı duymamıştı sesimi? Ah burası hiç rahat değil. Düşüncelerimi bölen birinin yanıma gelmesiyle oldu. "Sen kimsin bırak beni" diye bağırmaya başladım. "Bağırma be kafamı ağrıtıyorsun. Aynı annen gibisin doğrusu."
Bu adam kimdi şimdi ya. Annemi nerden tanıyordu. Beni nerden tanıyordu. Hangi işsiz benim gibi birini kaçırırdı ki? Sessiz duramadim ve konuşmaya başladım. "Sen kimsin ya. Beni neden kaçırdın. Annemi nerden tanıyorsun. Beni hemen bırakıyorsun çünkü babam seni bulacak ve sonra sonun iyi olmayacak."
Adam birden gülmeye başladı. Haykırıyordu resmen. Sinirlerimi bozmuştu. Ah deliricem bu kadar ekşın bana fazla.
-Özge'nin ağzından-
Telefonum çalıyor. Of kim bu ya sabahın köründe beni uyandiriyor. Telefonumu bulduğumda arayanın Berfin'in annesi Berru teyzenin aradığını gördüm.
- Özge çabuk Ayazla bizim eve gelin. Acele edin Berfin kaçırıldı!!!
Ve telefon kapandı. Nasıl ya? Berfin nasıl kaçırılır? Ege. Eğer bunu Ege yaptıysa bedelini çok pis ödeyecek. Ayazi arayıp olanları anlattim ayaz bizim eve gelecekti. Beni alıp Berfinlere gidecektik. Üstümü değiştirdim annemlere not bırakarak aşağı indim. Ayazin arabasına bindim. Ayaz çok hızlı sürüyordu arabayi. Korkuyorum. En kötüsü de çaresizdik. Berfinlere geldigimizde polislerde dahil herkes burdaydı. Berfinin babası Ahmet amca birinden dayak yemiş gibi görünüyor. Berru teyzeden olanları dinledik. Gece üç adam evlerine girmiş Ahmet amcayı öldüresiye dövmüşler. Berru teyzede bişey yapamamis ve Berfini götürmüşler. Aglamaktan ve dua etmekten başka birşey gelmiyor elimden. Berfin ya. Benim 12 senelik arkadaşım. Her zaman nereye gittiginden haberim olur ama suan nerde bilmiyorum. İyimi bilmiyorum. Neler yaşadığını bilmiyorum. Polisler Egeyi evinden almış sorguya çekmişlerdi ama Ege alakası olmadığını söylemiş. Bu sefer doğru söylüyor gibi geliyor. Bence de Berfini o kaçırmadı. Oda burda bizimle ağlıyor çaresizce bekliyordu. Böyle bişey yapmamıştır.
-Berfin'in ağzından-
Kaç saattir burdayım bilmiyorum ama o çirkin adam başımdan gitmişti. Onun yerine yakışıklı bi çocuk gelmişti. Benim yaşlarımda duruyor. En azından onu kesiyorum canım sıkılmıyor. Allahım ne diyorum ben ya. Beni kaçırmışlar hala yakışıklı diyorum.
-Beni dikizlemeyi keser misin ufaklık?
+Ne dikizlemesi be. Ben başka biyere bakıyordum -,- Ayrıca ufaklık ne be.
-Bak lütfen sessiz konuş. Başım ağrıyor zaten. Burda zorunlu duruyorum. Senle uğraşamam.
+Seni o adam mı dövdü?
-Fazla merak etme. Şunu bil ki elimde olsa seni de alır kaçardım burdan.
İyi birine benziyor. Bana zarar vermeyecegi belli ama o adam. O adam çok korkunçtu. Bana zarar verebileceği her şekilde anlaşılıyordu. Kapı açıldı. O adam gelmişti. Ya ağlıcam şimdi yine. Çirkin ve korkunç adam yakışıklı çocuğa çıkmasını söylemişti. Çocuk çıktı. Adam yaklaştı elinde bıçak vardı. Bacaklarima sürtmeye başladı. Acıyla bağırdım, yakışıklı çocuk geldi ve adamı yumruklamaya başladı. "Ona zarar vermeyecektin." diye bağırdı. Adamı o kadar çok dövdü ki adam bayılmıştı. Ve sonra beni çözdü. Elimden tutup evden çıktık. Koşmaya başladık. Bi yandan da ağlıyordum. Sonuçta ilk defa kaçırılıyorum. Yaşadığım şeyin hala şokundayım. "Bana neden yardım ediyorsun."
Sorduğum soru üzerine durdu ve gözlerime baktı. Cevap vermedi. Sadece bakışıyorduk. Ona sarıldım ve aglamaya başladım. Ona neden sarılıyorum bilmiyorum ama birine sarılmaya ihtiyacım vardı şuan. Ona ne kadar guvenebilirdim ki. Kaçırılmıştım ve başımda o bekliyordu. Beni kurtarmış olabilir ama ona hemen guvenmemeliydim. Ama suan ciddi anlamda güven hissettiren kollara ihtiyacım vardı...
