Bölüm-7

38 3 1
                                    

DNA sonucunu gormemle sevinç çığlığı attım. Evet Emirle babalarımız aynı değildi. Fazla sevinmem üzerine herkes bana gözlerini dikti. Ne yani sevinemez miyim.

"Babamı kimseyle paylaşamazdım." dedikten sonra babam bana sım sıkı sarıldı. Bu sonuca herkes çok sevinmişti. Ama emirin annesi pekde sevinmişe benzemiyor. Babamı hala seviyor ihtimali olabilir mi? Ah hayır böyle bişey olamaz. Kaç yıl geçmiş üstünden. Hala unutmamis olamaz. Babama çok kızgındım ama emirin babası olmadığı için biraz yumuşamıştım.

******

Eve gelmiştik ama annemle babamın işleri olduğu için dışarı çıkmışlardı. Evde yalnızdım ve çok sıkılıyordum. Kimi arasam diye düşünürken telefonum çalmaya başladı. Arayan Özgeydi. Bu sıralar onu çok ihmal etmiştim.

"Alo canım."

"Berfin Taha bizim okula geliyormus. Son senesini bizimle geçirecek dusunebiliyor musun? Çok mutluyum çok."

"Oha ciddi misin. Çok sevindim senin adına."

"Benim kapatmam lazım cano sonra konusuruz öptümm"

Bende öptüm dememi beklemeden telefonu kapatmıştı. Bu sıralar Özgeyle aramız pek iyi degil doğru düzgün konuşmuyoruz bile. Ayaz beyin zaten umrunda değilim. O aramadığı için aramıyorum. Whatsaptaki mesajıma da cevap vermedi salak. Ya neden böyle oluyor ki. Ben hayatimda gayet mutluydum. Ne gerek vardı Emire. Gerçeklere. Hı bu arada Taha Özgenin sevdiği çocuk. Oda bizimle yaşıtmış. Yakışıklı mı değil mi bilmiyorum. Onu araştırmaya gerek duymadım. Zaten özge onunla alakam olmamasına rağmen benden bile kıskanıyor.
Onun değil ama sahipleniyor. Benim Egeyle çıktığım gün aşık olmuştu ona. Sosyal medyada görmüş ve o gün bugündür platonik aşk yaşıyor. Bütün gün gerçekten evde mi durucam ben. Bu kadar sıkıcı biri değildim ve öyle de olmucaktim. En iyisi Ayaza mesaj atayım. Kokusunu özledim. Onunla buluşmak iyi gelecek.

+Ayazcııııııım. Napiyorsun :**

Hala cevap yok. Oha bana trip atıyor -,-

+Hım atar kokusu seziyorum burada.

-Ne var Berfin. Ne istiyorsun?

+Noldu sana ya. Bu ne triptir arkadaş. Neyse buluşalım mı?

-Şimdi mi geldim aklına?

+Hayır yaa buluşalım konusuruz. 1 saat sonra beni almaya gelirsin öptümmm :**

Eheheh oldu bu iş. Giyinmistim son olarak aynaya bakarken kapı çaldı. Koşarak aşağı indim kapıyı açıp Ayaza sarıldım.

"Çook özlediiiim." dedim kokusunu içime çekerek. O ise geri çekilmeye çalışmıştı. Ya neden böyle yapıyor.

"Bırakma. Sana ihtiyacım var." dedim ağlayarak. Bak yine ağlamıştım. Yine tutamamıştım kendimi. Sonra Ayaz sım sıkı sarıldı bana. O kadar çok sıktı ki özlediğimi hissettım. Ayrıldığımızda gözleri kızarmıştı. Ben mi üzmüştüm onu. Yani yeri geldi benimle birlikte oda ağlardı. Benim mutsuzluğumdan kaynaklanan bir şey olabilir ama sanmıyorum.Başka sorunu var gibi.

"Sahile gidelim mi?" diye sordu. Sesinden bile belliydi üzgün olduğu. Üzgündü ışte üzgündü. Onun aglamasina dayanamıyorum. Çünkü o benim tek erkek kardeşim. Başımla onayladım onu. Arabayla değilde yürüyerek gitmeyi tercih etmiştik. Yolda ikimizde konuşmamıştık. Sahile geldigimizde kumlara oturduk.

"Ne oldu Ayaz?"

"Hiçbir şey olmadı canım"

"Ayaz bana yalan söylüyorsun ve ben bunu anlıyorum. Ve şimdi seni dinliyorum."

"Babamın tayini çıktı. Denizliye." dedi titreyen sesiyle. Şok olmuştum. Ondan ayrı kalmayı hiçbir zaman hayal etmemiştim. Onsuz naparim diye düşünmemiştim. Gidemezdi. Bizi yalnız bırakamazdı.

"Ayaz gitme lütfen gitme."Ağlamaya başlamıştım bile. Gerçekten hayal kırıklığına uğramıştım. Lisede son senemizi beraber geciremicek miydik? Beraber mezun olamayacak mıydık ?

"Berfin aslında annemleri ikna edebilirsem burda kalırım. Şimdi ki evimizde."

"Ne duruyorsun o zaman. Annenler bana kıyamaz. Sizin eve gidelim" Ayaz hafifçe gülümsedi. Bi umut ışığı dogmustu ve mutlu olmuştu. Yürüyerek Ayazlara gittik. Annesi babası konuşuyorlardı. Bizi görünce sustular. Hemen söze daldım ve konusmaya başladım.

"Ayaz bana herşeyi anlattı. Ayaz burda kalsa. En azından 3 yıl okuduğu okuldan mezun olsun. Son senemiz zaten. Bizim arkadaşlığımızi bilirsiniz. Biz onsuz yapamayız. Lütfen Ayaz burda kalsın." Sözlerimi bitirdiğimde gözlerim dolmuştu. Annesi yle babası bana bakiyorlardi. Sonra annesi konuşmaya başladı.

"Bizde tam bunu konusuyorduk. Zaten 1 seneliğine gidiyoruz oraya geri donucez. Oğlumuzda boşu boşuna düzenini bozmasın diye düşündük biz. Yani Ayazda istedigine göre burda kalabilir."

Ayazla 5 dakika birbirimize şaşkınca baktıktan sonra çığlık attım ve ona sarıldım. Çok mutlu olmuştum. Mutluluğu gerçekten hissetmiştim.

Bölüm biraz geç geldi farkındayım ama 8.sınıf öğrencisiyim ve teog var. Ona çalışmaktan pek vakit bulamiyorum. Umarım beğenirsiniz öbür bölümde görüşmek üzereee :))

Sadece SenHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin