Bazen Aşk İmkansızdır / PJM

1. Bölüm

Dün gece evimizde çıkan yangın hem evimi hem de babam gibi gördüğüm beni büyüten adamı kaybetmeme neden oldu. Üstüm başım darmadağın ve simsiyahtı ve ben babama
sarılıp tüm göz yaşım bitmeyecek gibi ağlıyordum. O sırada başıma gelen şeylerden habersizdim kendime ne olacağını bilmiyordum şuan dünya benim için karanlık hale
gelmişti daha da karanlık olacağından bi haber deli gibi ağlıyordum. Birden bastıran yağmur hem benim için bi sığınak hem de bedenim için bi düşmandı.Gözyaşlarımı
gizleyen yağmur aynı zamanda titrememe ve üşümeme neden oluyordu. Şimdi ben ne yapacaktım.
Ertesi gün köydekiler babamı gömmeyi akıl edebildiler hepsine kızgındım babam onlara birşey bile yapmamıştı oysa onlar onu böylesi bi zamanda bile ortada bırakmıştı.
Şimdi düşünüyorum da keşke o yangından sağ çıkan ben değil babam olsaydı. Yapacak neyim vardı ki kalacak bi yerim bile yoktu üstelik. Yanıma gelen iki adama baktım
burnumu çekerek kim olduklarını bilmiyordum ama iyi birine benzemiyorlardı. Ama korkmamıştım ne vardı ki artık benim için korkacak dünyam zaten karanlıktı. En fazla
beni öldürürlerdi bu da benim için bi ödül olurdu.
''Babanın bize olan borcunu nasıl ödemeyi düşünüyorsun ufaklık?'' dedi adam pişkince sırıtarak o an babamın bir borcu olduğunu bile bilmiyordum.
''Ne borcu benim bundan haberim bile yok üstelik param da yok bu yüzden öldürmek isterseniz de sorun değil hemen şimdi beni şuracıkta öldürebilirsiniz.'' dedim
çoktan kendimden vazgeçmiştim
''Seni öldürmek mi o kadar salak mıyız biz? Seni bizim için çalıştırıcaz bu saaten sonra bi işin ve kalacak yerin olacak ama kazandığın tüm para bizim olacak'' dedi
adam şok olmuştum nasıl yani onlar kötü adamdı beni öldürmek istemiyorlar mıydı?
''benim paraya ihtiyacım yok alın sizin olsun ama benim için bunu yaparsanız minnettar olurum.'' şuan eminim gözlerinde bir aptal gibi gözüküyordum ama sorun değildi
artık üşümeyecektim aç kalmayacaktım sinekler peşimde dolanmayacaktı.
Önce beni eski bi yere götürdüler orada bi yaşlı kadın beni temizleyip sonra bana temiz erkek elbiseleri verdi ''ERKEK ELBİSELERİ!!'' ama sorgulamadım yaşamam yani
köle olmam için ne gerekiyorsa yapacaktım başka seçeneğim yoktu
'' Bundan sonra erkek olarak yaşaman gerek Heeran ve sarayda veliaht prens için hadım olarak çalışacaksın sorgulama zaten başka şansın da yok biz olmasak 2 gün sonra
bi yerde ölü bulurlardı seni'' haklıydı adam söylediği her şeyde haklıydı zaten sorgulamadım da peşinden gittim
Saraya gitmiştik bir takım kontrollerden geçirmişlerdi beni daha sonra da saray görevlileri beni baş hadıma götürdü. Oda bana tüm kuralları söyledikten sonra beni
bi odaya götürdüler. Ve benim o an mutluydum ve huzurluydum ertesi gün veliaht prensin tüm o dırdırlarını çekmem için dinlenmem lazımdı.

~ Veliaht Prens Kwangmin'in Ağzından
''Prensim yeni hadımınız bugün geldi. Sizinle ilgilenecek artık bana eskisi kadar ihtiyacınız yok ha?'' dedi başkorumam myunggi biraz da şakayla o burada güvendiğim
tek kişiydi ve benimle çocukluktan beri ilgilenen yegane kişiydi her şeyi ondan öğrenmiştim oysa. Şimdi benimle yeni tanımadığım biri ilgilenecekti o an ağlayabilirdim
ama ben veliaht prensim ağlamam yakışıkalır bişey değildi
''Sen dalga geç bakalım onu senden daha çok seveceğim'' dedim aynı küstahlıkla
''Bundan şüphem yok'' dedi garip bir ima ile

Oysa Myunggi her şeyin farkındaydı Ryuhan'ın (kötü adamlar ona bu ismi vermişti) aslında kız olduğunu ve prens için çok fazla şey yapacağını ama sessiz kaldı
söylemedi ve onu bilerek ilk görüşte seçmişti ilk kez böylesi ciddi bir işe direk karar versede içinden bi ses çok doğru bi karar olduğunu düşünüyordu
Bu olandan memnun değildim oysa Myunggi olsa daha mutlu olurdum. Şimdiden geçikmişti bile güya benimle ilgilenecekti. geldiğinde ona kızmam gerek
''Prensim geç kaldığım için özür dilerim yolu bulamadım da özür dilerim bağışlayın beni'' gelmişti işte uyuz herif ne bu benden kısaydı kendine hayrı yoktu bana nasıl
olacaktı üstelik çok zayıftı nasıl yürüyordu acaba?
'' Sen gerçekten benimle ilgileneceğinden emin misin kendine faydan yok gibi geldi bana da'' dedim içimden geçen şeyi olduğu gibi söyleyivermiştim sonuçta ben bir
prenstim o ise benimle ilgilenen bir adam
''Başka çarem yok sizin de yok o yüzden ayak uydurmanız gerek prensim sizinle ilgilenmek benim için bir zevk'' yalan söylüyordu ama haklıydı evet başka çarem yoktu yoksa
saraydaki herkes bir bebek olduğumu düşünebilirdi