*ပ်င္းလိုက္တာ အျပင္သြားဖို႔ဟိုေကာင္ကို ေျပာရမယ္*ေတြးရင္း အခ်ိန္ကိုက္ဝင္လာေသာဖုန္းေၾကာင့္ Hoseok ၿပဳံးလိုက္သည္။
"Hello hobi"
"အြန္း...Jimin na"
"ငါတို႔ ကလပ္ တက္ရေအာင္ ...မင္းလိုက္မွာလား.." ဒီလိုအခြင့္ေရးလက္လႊတ္စရာလား
"လိုက္မွာ ေပါ့"Jiminတခ်က္ၿပဳံးလိုက္သည္
အျပင္သြားဖို႔ဆို ႏွစ္ခါေခၚစရာမလိုတဲ့သူ
"Okမင္းတိုက္ခန္းကို ငါလာခဲ့မယ္ ျပင္ဆင္ထားလိုက္ေတာ့" Jimin ဖုန္းခ်ၿပီးသည္ႏွင့္ ေရခ်ိဳးကာအျပတ္ရွိုင္းေလသည္။ korea ျပန္ေရာက္တာ ႏွစ္ပတ္ရွိၿပီဆိုေသာ္လည္း ေဆး႐ုံကိစၥ
နဲ႕သာ လုံးပန္းေနရသည္။ *ဒီေန႕ေတာ့ duty off တယ္ အျပတ္ကဲပစ္မယ္* ေတြးရင္း ရွပ္အနက္ကို ေအာက္က ဂ်င္းအနက္ ဒူးၿပဲျဖင့္တြဲဖက္ဝတ္ဆင္ေလသည္။ နားတြင္လည္း နားကပ္မ်ားတြဲလြဲခိုလ်က္ ပီးေနာက္ မွန္ေရွ႕တြင္ ေ႐ႊေရာင္ဆံပင္မ်ားအား ေသခ်ာၿဖီးၿပီးကာ ဖင္တျပန္ေခါင္းတျပန္ၾကည့္ၿပီးေနာက္
"အင္း....ေတာ္ေတာ္မိုက္ေနၿပီ ေကာင္မေလးေတြေတာ့ ပစ္ေႂကြေတာ့မွာပဲ ဟားဟား..."
တဖက္တြင္ Hoseok သည္လည္း
"ငါဘာဝတ္ရမလဲ" အဝတ္ဗီရိုဖြင့္ကာ စိတ္ႀကိဳက္ရွာေလသည္။
အေတာ္တန္ရွာၿပီးေနာက္ တစုံတခုအားဆြဲထုတ္ကာ "အင္း..ဒါေလးဝတ္မယ္"အျဖဴေရာင္ အကၤ်ီေလးသည္ ျဖဴဝင္းေသာအသားရည္
ႏွင့္ပနံသင့္လ်က္ leatherအနက္ျဖင့္တြဲဖက္ကာဝတ္ဆင္ထားသည္။ ေငြမွင္ေရာင္ဆံႏြယ္မ်ားအား ေရွ႕နဖူးတြင္ခပ္အုပ္အုပ္က်ေစသည္။
မွန္ေရွ႕တြင္ "wowww perfect...မင္းကဘယ္သူမို႔ ဒီေလာက္ေခ်ာေနရတာလဲ" မွန္ထဲကပုံရိပ္အား ေက်နပ္စြာ ေရ႐ြတ္မိသည္။ ျပင္ဆင္ၿပီး၍ Jimin phဆက္လာသည္ႏွင့္ ေအာက္ထပ္သို႔ဆင္းလာခဲ့သည္။
"Woww Jimin na မိုက္လွခ်ည္လား" ျမႇောက္ေပးလိုက္သည္ႏွင့္ ဆံပင္တခ်က္သပ္ကာ ကိုယ္စီကားေလး
သည္ ဦးတည္ရာသို႔ထြက္လာခဲ့သည္။
-----------------
'Night' ကလပ္ေရာက္သည္ႏွင့္ လူအလုံးစုံ၏အာ႐ုံသည္ မိမိတို႔ဆီတြင္သာ သိသိသာသာေကာ မသိမသာပါၾကည့္ေနၾကသည္ေၾကာင့္ ေနရခက္မယ္ထင္ေနလား No ပါ။ ကိုယ္ေတြက အၾကည့္ခံရဖို႔ကို ေမြးလာတာ
စားပြဲတစ္ေနရာတြင္ ဝင္ထိုင္ကာ ေသာက္စရာမွာေလသည္။ တခြက္ၿပီးတခြက္ေသာက္ၿပီးသည္ႏွင့္ ရဲတက္လာေသာ ပါးႏွစ္ဖက္
"Hobi na ရေသးလား ခုထိမေသာက္နိုင္ေသးဘူးလား" Jimin ကခပ္ေသာေသာရယ္ကာ ခြက္အားေမာ့ခ်လိဳက္သည္။ ေလသံကေတာ့ အာေလးလွ်ာေလး
"ဘာလို႔မရ ရမွာလဲ ဒီမွာၾကည့္" ေျပာရင္းလက္ထဲကခြက္အား ေမာ့လိုက္ရာ
"မင္းေတာ္ေတာ္တိုးတက္လာၿပီပဲ ေတာ္တယ္ ေရာ့ ေနာက္တစ္ခြက္" ခြက္အားလက္လွမ္းမည္အလုပ္
"ကိုယ္ကဘယ္သူမ်ားလဲလို႔ ကို႔ကေလးျဖစ္ေနတာကိုး" ေဘးတြင္ဝင္ထိုင္ကာ ကိုယ့္ခြက္အားယူေသာက္သြားေသာသူ
"ဒီမွာ ခင္မ်ားကိုေျပာၿပီးသား က်ေတာ့ကို မႏွောင့္ယွက္ပါနဲ႕"
"ကိုယ္မႏွောင့္ယွက္ပါဘူး" ေျပာေနပုံသည္ ျဖတ္ရိုက္ခ်င္စရာ
"Appa မ်က္ႏွာေၾကာင့္ သည္းခံေနတာေနာ္ ခင္မ်ားေရာင့္တက္မလာနဲ႕ ခြၽဲမင္ေဆာ့" appaရဲ႕စီးပြားဖက္မလို႔ သည္းခံေနရသည္။ စိတ္ရွိတိုင္းသာဆို ထထိုးမိေတာ့မွာအေသခ်ာပင္။
ေရွာင္ထြက္ရန္ "Jimin ငါတို႔သြားကရေအာင္"
Dance floorသို႔ထြက္လာၿပီး စိတ္ရွိတိုင္း ကေနမိသည္။ ေနာက္တြင္က်န္ခဲ့ေသာသူ ဘယ္လိုဘယ္ပုံျဖစ္ေနမွန္း သူမသိခ်င္။ ေသာက္လက္စအရွိန္ေလးရယ္ သီခ်င္းသံေလးရယ္ေၾကာင့္ လူကျမဴးတူးလ်က္ အက်ီအျဖဴလက္ရွည္အပြအား lleatherအနက္ထဲထည့္ဝတ္ထားေသာလူသားသည္ မီးေရာင္စုံၾကားတြင္ လွပလ်က္ ထပ္မံ၍ အကၤ်ီၾကယ္သီးႏွစ္လုံးအားျဖဳတ္ထားေသာေၾကာင့္ လည္တိုင္သည္ေက်ာ့ရွင္းကာ
တခ်က္တခ်က္ လႈပ္ရမ္းေနေသာ ခႏၶာကိုယ္ေလးသည္ အက်ီအျဖဴေလးအားေဖာက္လ်က္ အတိုင္းသားျမင္ေနရသည္
"မင္းကငါ့စိတ္ကိုလာဆြေနတာပဲငါ့အေၾကာင္းသိေစရမယ္" လွပစြာကေနေသာ လူသားေလးသည္ ေနာက္ဘာျဖစ္မလဲဆိုတာ
မသိေသးပုံ
.........................
"Jimin ရရဲ႕လား"
"အြန္း...ဘာလို႔အကုန္လုံးလည္ေနတာလဲ ၿငိမ္ၿငိမ္ေနစမ္းပါ"
"မင္းေတာ္ေတာ္မူးေနၿပီ ငါကားေမာင္းဌားေပးမယ္"
"ငါ့မွာကားပါတယ္ ေအ့"
"မင္းေမာင္းရင္ ေရာက္ေတာ့ေရာက္မွာ အိမ္မဟုတ္ဘူး" စိတ္မရွည္သလိုေျပာကာ အမူးသမားအားတြဲထူရသည္။
"တေနရာအေရာက္ ခန ကားေမာင္းေပးဖို႔ေခၚလိုက္အုံးမယ္" ထိုအခါ က်ေတာ့တြဲထားေသာအမူးသမားက
"မလိုဘူး..." ဗလုံးဗေထြးေျပာေနေသာ အမူးသမားကို Hoseokစိတ္မရွည္ေတာ့ပါ။
"Park Jimin ငါ့ကိုမရစ္ပါနဲ႕ေတာ့"
"မင္းကငါ့ကိုၿငိဳျငင္တာလား Hobiငါတို႔ထပ္သြားေသာက္ရေအာင္" ထိုခ်ိန္မွာပင္ မိမိတို႔နားေလွ်ာက္လာေသာ
လူငယ္တေယာက္
"ကားေမာင္းေပးဖို႔ေခၚထားလို႔ပါ"
Hoseok အံ့ၾသသြားရသည္ ေတာ္ေတာ္ျမန္တာပဲ
"ေအာ္ လာၿပီလား ဒီအမူးသမားကို အိိမ္ျပန္ပို႔ေပးပါ လိပ္စာကဒီမွာ"
Hoseokမနိုင္မနင္းထမ္းထားရတဲ့ကိုယ္ငယ္ေလးသည္ ထိုလူငယ္ေလးလက္ထဲကိုေစြ႕ခနဲပါသြားေလၿပီ Hoseokမွာ
ေၾကာင္အလ်က္
"က်ေတာ္ ျပန္ပို႔ေပးလိုက္ပါ့မယ္"
"အမ္....ဟုတ္ က်ေတာ့သူငယ္ခ်င္းကို ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ပို႔ေပးပါ"
"Hobi ငါေသာက္အုံးမွာလို႔" တကယ္မနိုင္ပါ
ဒီအမူးသမားကို ကားေပၚဇြတ္အတင္းတင္ေပးကာ ကိုယ္လည္းအိမ္ျပန္ဖို႔ဆီဦးတည္ရသည္။
Hoseokမသိလိုက္သည္က သူေခၚထားေသာ
အငွားေမာင္းသမား ေရာက္မလာခဲ့သည္ဆိုတာ.........
...................................
Jiminေလာက္အမူးေပမဲ့ ကားမေမာင္းရဲတာေၾကာင့္ ေမာင္းေပးမဲ့သူအားေခၚထားလိုက္သည္။လူေစာင့္ေနစဥ္ ၾကားလိုက္ရေသာအသံေၾကာင့္ ၾကက္သီးျဖန္းခနဲပင္
နားနားအားကပ္ကာ "ကေလး ကို လိုက္ပို႔ေပးမယ္"
"ခင္မ်ားကိုေျပာၿပီးသားေနာ္ က်ေတာ့ကိုမႏွောင့္ယွက္နဲ႕"
"ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ ကိုယ္က ကူညီခ်င္တာကို"
ပုံမွန္ဆိုျပန္ေျပာမိမွာဆိုေပမဲ့ ခုခ်ိန္မွာ ကိုယ္တေယာက္ထဲ
အတတ္နိုင္ဆုံးစိတ္ထိန္းကာ "ရတယ္ က်ေတာ္ကားေမာင္းေပး
ဖို႔ေခၚထားတယ္ ခင္မ်ားသြားလို႔ရၿပီ"
"အင္း...မင္းေခၚထားတဲ့ သူက မလာဘူးဆိုရင္ေကာ"
" ........."
"လာပါ ကိုယ္လိုက္ပို႔ေပးမယ္" လက္အားအၾကမ္းပတမ္းလာဆြဲေသာသူေၾကာင့္
လက္အားအတင္း႐ုန္းထြက္ကာ ထိုသူအားတခ်က္ထိုးလိုက္သည္ ထိုလုပ္ရပ္သည္ ပိုဆိုးမွန္းသာသိခဲ့ရင္
"အဟား...ငါကေကာင္းေကာင္းေခၚေနတာကို မင္းက ႏု႐ြေပးလို႔မရဘူးပဲ" ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္မွ ေသြးစအားသုတ္ၿပီးေနာက္ တစ္လွမ္းျခင္းတိုးလာသူ
ခုခ်ိန္တြင္ Hoseokတေယာက္ကူကယ္ရာမဲ့ေလၿပီ ကူညီေပးရန္ ေဘးဘီၾကည့္ပါေသာ္လည္း ကိုယ္ေရာက္ေနတာ ကားပါကင္မွာ
"ကေလး မင္းကအရမ္းလွတယ္ ကိုယ့္ကိုအျပစ္မတင္နဲ႕ မင္းလွတာကိုပဲ အျပစ္တင္"
ေျပာရင္းပင္ မိမိအား ကားရွိရာဆီဆြဲေခၚလာေသာသူ
႐ုန္းေလ ပိုဆုပ္ကိုင္ေလျဖစ္ေသာသူေၾကာင့္ လက္မ်ားပင္နာက်င္လာသည္။သို႔ေသာ္နာက်င္မႈ႕အားေမ့ကာ ႐ုန္းၿမဲ႐ုန္းဆဲ
ကားတံခါးဖြင့္ကာ မိမိအားကားေပၚတင္မွီအလုပ္
ကိုယ့္ေနာက္လက္တဖက္ကား လွမ္းဆြဲလိုက္သည့္သူေၾကာင့္ ေက်းဇူးတင္မိသည္။ စိတ္ထဲတြင္လည္းဘုရားသခင္ငါ့ကိုျပစ္မထားဘူးပဲ။
"ဘာလုပ္တာလဲ မင္းနဲ႕မဆိုင္ဘူး ဝင္မပါနဲ႕ကိုယ့္လမ္းကိုသြား"
အရည္ၾကည္လဲ့ေနေသာမ်က္လုံးဝိုင္းႏွင့္စိုက္ၾကည့္ကာ ထိုလူအား*ဟင့္အင္း မသြားပါနဲ႕* ဟုသာစိတ္ထဲေတာင္းဆိုမိေနသည္။
ကိုယ့္အား မ်က္ရည္ဝိုင္းမ်ားေလးျဖင့္ စိုက္ၾကည့္ေနေသာ ေကာင္ေလးေၾကာင့္ လက္ကိုတင္းတင္းဆုပ္ကိုင္လိုက္ၿပီးေနာက္
"ထြက္သြားရမွာကမင္း ငါတခုခုမလုပ္ခင္ထြက္သြားခြင့္ေပးမယ္"
"ဟားဟား မင္းကငါ့ကိုသြားခြင့္ေပးမယ္ ရီရသားပဲ ေဟ့ေကာင္ ငါဘယ္သူလဲမင္းမသိတာလား"
"ငါက မင္းကိုသိရမွျဖစ္မွာလား"
မာနကိုထိခိုက္သြားသည္ထင္ ခြၽဲမင္ေဆာ့ သည္ေမးရိုးမ်ားပင္ေထာင္တက္လာသည္။
"ကဲ..ဒါဆိုငါတို႔ကိုသြားခြင့္ျပဳပါအုံး"
ေဒါသေၾကာင့္ေၾကာင္အေနစဥ္ ကိုယ့္လက္ထဲမွ ကေလးကိုေခၚေဆာင္သြားေသာသူေၾကာင့္
"ဟက္ ငါကိုဒီလိုလုပ္လို႔ရမလား" ထိုသူအား ဆြဲကာ မ်က္ႏွာအား ထိုးကာ
"မဆိုင္ရင္ ဝင္မပါရဘူးဆိုတာ မင္းကိုျပရမွာေပါ့" လက္သီးျပင္းေၾကာင့္ တဖက္လူႏႈတ္ခမ္းေသြးစို႔သြားရသည္။
"ဘယ္လိုလဲ အသိတရားရၿပီလား" ခြၽဲမင္ေဆာ့သည္ ေျပာလည္းေျပာ ေနာက္တႀကိမ္ထိုးမည့္အလုပ္တြင္ ထိုသူသည္ ေရွာင္ကာ ခြၽဲမင္ေဆာ့ အားတဖန္ျပန္ထိုးေလသည္။
"မင္းေကာ အသိတရားရၿပီလား" ခနဲ႕တဲ့တဲ့ေျပာကာ လဲေနေသာ
ခြၽဲမင္ေဆာ့ကိုယ္ေပၚအုပ္မိုးကာ ထပ္၍လက္သီး ျပင္းမ်ားျဖင့္ထိုးေလသည္။ လက္သီးျပင္းျပင္းေအာက္တြင္ ခြၽဲမင္ေဆာ့သည္ အလဲလဲအကြဲကြဲ
Hoseokမတားမိပါ။ ဒီလူဒီေလာက္ေတာ့ခံသင့္တယ္မလား။
ထိုးေနရာမွ မိမိဘက္လွည့္လာကာ လက္ဆြဲ၍ ထိုျမင္ကြင္းႏွင့္ အေဝးအားေခၚေဆာင္သြားသူ
တေနရာအေရာက္ ကားေပၚတက္
"ဗ်ာ"
"ဘာလဲ ဟိုလူလာေခၚတဲ့ အထိေစာင့္မို႔လား"
အသံမာစြာေျပာမိေတာ့ ထိုေကာင္ေလးသည္ ကားေပၚလွ်င္ျမန္စြာတက္လာသည္။
မ်က္လုံးတြင္လည္း အရည္ၾကည္မ်ားဝိုင္းေနသည္ကို ျမင္ျဖစ္ေအာင္ျမင္လိုက္ေသးသည္။
"အာ sorry ကိုယ္ေအာ္လိုက္သလိုျဖစ္သြားတယ္"
"..........."
"ဘယ္ကိုေမာင္း ေပးရမလဲ"
"xxxxxအဲ့လိပ္စာကိုပို႔ေပးပါ"
ေျပာၿပီးသည္ႏွင့္ကားေလးသည္ လမ္းေပၚတေ႐ြ႕ေ႐ြ႕
"ဟို က်ေတာ့ကို အဲ့ဆိုင္နားခနရပ္ေပးပါလား"
ေျပာသည္ႏွင့္တန္းရပ္ေပးေသာ ကားေလးတစီး
"ခနေလးေနာ္ က်ေတာ္တန္းျပန္လာခဲ့မယ္"
ေျပာခ်င္ရာေျပာၿပီးေျပးဆင္းသြားေသာေကာင္ေလး *ေမွာက္လဲေနမွျဖစ္*
ဟမ္ ငါဘာေျပာလိုက္တာလဲ သူ႕ကိုစိတ္ပူလိုက္တာလား ႐ူးလိုက္တာKim Namjoonရယ္
အေတြးပင္မဆုံးေသး ကားတံခါးဖြင့္ကာဝင္လာေသာေကာင္ေလး လက္ထဲတြင္လည္း ေဆးဗူးနဲ႕ ပလာစတာမ်ား ဘာနားထိခိုက္သြားလို႔လဲ
စဥ္းစားေနရင္းပင္ ကိုယ့္ေရွ႕အားထိုးေပးလာေသာေၾကာင့္ ျပန္ေမးမိသည္။
"ဘာလဲ"
"ဟို..ဒီနားမွာ ေသြးထြက္ေနလို႔" သူ႕ႏႈတ္ခမ္းသူ လက္ညိုးထိုးကာ ေျပာလာသူေလးေၾကာင့္
ေသခ်ာၾကည့္မိသည္ သူ႕ႏႈတ္ခမ္းက အသဲပုံ
ေလးပဲ ၿပီးေတာ့မွည့္ေလးေရာပဲ
"အင့္ ေရာ့"
ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာၾကည့္မိသည္မသိ လက္ထဲအတင္းထိုးေပးလာမွ အသိျပန္ဝင္လာရတဲ့အျဖစ္
ေကာင္ေလးကိုျပန္ၾကည့္မိေတာ့ ကိုယ့္ကိုေတာင္မ်က္ႏွာလႊဲသြားၿပီ။ Kim Namjoon မင္းတကယ္႐ူးေနၿပီ။ ထိုေန႕က အိမ္ျပန္ေရာက္သည္ထိ ထိုေကာင္ေလးအားသူ႕အေတြးထဲမွထုတ္မရခဲ့ပါ။
...............................................
#Cora
အမှားပါသွားရင်တောင်းပန်ပါတယ်နော်
Coraရေးတာကြိုက်ရင်vote,comments လေးတွေပေးခ့ဲနော်😊
YOU ARE READING
Between Hate & Love
Romance"ငါ့မှာဆုံးရှုံးစရာ မရှိဘူးလို့မှတ်ယူထားတာ ငါ့ဘဝထဲ မင်းမဝင်လာခင်ကပေါ့" Kim Namjoon "ငါ့ကိုထားမသွားဘူးလို့ ကတိပေးနိုင်မလား joon....." Jung Hoseok
