"အား..ရင္ခုန္လိုက္တာ လူႀကီးကငါ့ကိုေတြ႕ဖို႔ေျပာတယ္..ဟီးဟီး"
ေကာင္တာမွာထိုင္ကာမေန႕ကအျဖစ္ပ်က္မ်ားအားျပန္ေတြးကာ တဟီးဟီးျဖင့္ရီလိုက္ ႏႈတ္ခမ္းကိုက္လိုက္ ၿပဳံးလိုက္အလုပ္ရႈပ္ေနသည့္သူ႕ကိုေကာ္ဖီဆိုင္ထဲမွလူမ်ားကကြက္ၾကည့္ကြက္ၾကည့္ျဖင့္။ သူဒါေတြဂ႐ုမစိုက္အားေသးပါ
ဒီေန႕လူႀကီးနဲ႕ေတြ႕ရမွာမို႔ပိုစိတ္လႈပ္ရွားေနမိသည္။ေခါင္းေလာင္းသံၾကားတာနဲ႕တံခါးကိုလွည့္ၾကည့္ရတာလဲအေမာ
တစ္ခါ..ႏွစ္ခါ..သုံးခါ...သူေစာင့္ေနေသာလူမွာအရိပ္ပင္ေပၚမလာတဲ့အခါ Jung Hoseok ေခါင္းငိုက္စိုက္ လက္ေလ်ာ့လိုက္ၿပီ။ အဲ့အခ်ိန္တြင္
"ေကာင္ေလး.." ဝမ္းပန္းတသာေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့
"ခြၽဲမင္ေဆာ့..." ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနရတဲ့သူမဟုတ္သည့္အျပင္ ၾကည့္မရတဲ့သူမ်က္စိေရွ႕ေရာက္လာတဲ့အခါ မ်က္ခုံးတန္းတို႔ကသိသိသာသာတြန႔္ခ်ိဳးသြားသည္။
"ကိုယႅာတာေမပ္ာၻဴးလားBaebe"
မ်က္ဝန္းအိမ္မွ မ်က္ေစာင္းလွလွေလးကခြၽဲမင္ေဆာ့ဆီဒိုင္းခနဲ။ ဒီေလာက္ဆိုရၿပီ ငါမင္းကိုအပိုင္လိုခ်င္တာဒီေလာက္ဆိုျပည့္စုံၿပီ။
"ကိုယ္ နဲ႕ အျပင္သြားၾကမယ္ေလ"
"Hoseokက ကြၽန္ေတာ္နဲ႕ခ်ိန္းထားတာ...သြားရေအာင္ကေလး.." ေကာင္တာထဲမွမိမိအားလက္ဆြဲေခၚကာဆိုင္ထဲမွထြက္လာခဲ့သည္။ တင္းၾကပ္စြာဆုပ္ကိုင္ထားေသာေၾကာင့္လက္ကနာက်င္လာရသည္။သို႔ေသာ္မ႐ုန္းရဲ။မ႐ုန္းရဲတာဆိုေပမဲ့မ႐ုန္းတာဆိုပိုမွန္လိမ့္မည္။ တဆက္တည္းပင္*သူက ငါ့ကိုကေလးလို႔ေခၚလိုက္တာလား*
ေက်နပ္ၿပဳံးႀကီးၿပဳံးေနစဥ္႐ုတ္တရက္ ရပ္လိုက္သည့္သူေၾကာင့္ေမာ့ၾကည့္ရာ စူးစိုက္ၾကည့္ေနေသာမ်က္လုံးတစုံနဲ႕ႀကဳံရသည္။
"မင္းကၿပဳံးနိုင္ေသးတာလား"
"ဟမ္.."
မ်က္လုံးအဝိုင္းသားျဖင့္ေမးခြန္းထုတ္မိေတာ့
ဘာမွျပန္မေျပာဘဲကားတံခါးဖြင့္ေပးရာ
"တက္..သြားစရာရွိတယ္"
"ဟုတ္.."
ခါးပတ္ပတ္မည္အလုပ္႐ုတ္တရက္ေရွ႕ေရာက္လာေသာသူေၾကာင့္အသက္ရႈေအာင့္ထားမိျပန္သည္။
"ဟို..ကြၽန္ေတာ့္ဘာသာ.."
"ၿငိမ္ၿငိမ္ေန"
တခ်က္ေျပာလိုက္သည္ႏွင့္ၿငိမ္က်သြားသည့္ေကာင္ေလးေၾကာင့္Namjoonႏႈတ္ခမ္းမ်ားေကြး႐ုံမွ်ၿပဳံးလိုက္သည္။ ဒုတိယႀကိမ္နီးကပ္မႈတြင္လည္းNamjoonထိုမ်က္ႏွာေလးအားအၾကည့္မလႊဲနိုင္ေပ။နီးကပ္ေနမႈေၾကာင့္ဝင္သက္ထြက္သက္တို႔ကလည္းေရာယွက္ေနသည္။ ႏႈတ္ခမ္းပါးကမွည့္ေလးကိုျမင္ေတာ့ေယာင္ယမ္းကာတံေတြးမ်ိဳခ်မိျပန္သည္။ခုခ်ိန္ေတြးမိသည္က ထိုေကာင္ေလးရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းပါးမ်ားကဘယ္ေလာက္အိစက္ေနမလဲဆိုတာပင္ ႐ူးေနပါၿပီKim Namjoon႐ူးေနပါၿပီ။ ေအၾတးမ္ားကိုဖယၳဳတၠာ ေကာင္ေလးေပၚမွဖယ္ေပးလိုက္သည္။ ေဘးမွေကာင္ေလးကိုၾကည့္မိေတာ့ မ်က္ႏွာပင္ရဲတက္ေနေလၿပီ။ဒါကပင္ ဆြဲေဆာင္ေနမႈျဖစ္ ေနတာေကြာင့် အျမန္ပင္အၾကည့္လႊဲကာ ထိုေနရာေလးမွထြက္ခြာလာခဲ့သည္။
ကားေလးသည္ညင္သာစြာလမ္းေပၚတြင္ေမာင္းႏွင္လာသည္။ကားထဲကလူႏွစ္ ေယာက္ကေတာ့တိတ္တဆိတ္လိုက္ပါလာသည္။
ထိုတိတ္ဆိတ္မႈေလးအားၿဖိဳခြင္းလာသည္ကေတာ့ Hoseokဗိုက္ပင္။
"ၿဂီ"
"ဗိုက္ဆာေနၿပီလား"
"အာ မဟုတ္ပါဘူး.."
"ၿဂီ.." အရွက္ေတာ့ကြဲပါၿပီ Jung Hoseokေရ.. မနက္ထဲကဒီလူႀကီးကိုေမွ်ာ္ေနရလို႔ စားရေကာင္းမွန္းမသိခဲ့။ အား...ဒီမွာတင္အေငြ႕ပ်ံခ်င္ေနၿပီ။
"ဟားဟား...မင္းႏႈတ္ခမ္းေလးကလိမ္လို႔ရမယ္ မင္းဗိုက္ကေတာ့
ဆႏၵျပေနၿပီ"
"....."
ရွက္လြန္း၍ေခါင္းငုံ႕ထားေသာေကာင္ေပါက္ေလးေၾကာင့္ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးရီေမာမိသည္။ ဒီလိုမေပါ့ပါးတာဘယ္ေလာက္ေတာင္ၾကာေနၿပီလဲ။
"Hoba"
"ဟင္"
ေခါင္းေမာ့ကာ မ်က္လုံးဝိုင္းမ်ားျဖင့္လွည့္ၾကည့္လာသူအား အသည္းယားစြာ
"Hobaလို႔ေခၚမယ္"
"...."
မ်က္ႏွာရဲကာထပ္မံေခါင္းငုံ႕သြားေသာေကာင္ေလးေၾကာင့္စိုးရိမ္မိသည္။ ဒီလိုေခၚတာ သူမႀကိဳက္လို႔မ်ားလား
"မင္းသေဘာမက်ရင္.."
"ဟင့္အင္း ကြၽန္ေတာ္သေဘာက်တယ္.."
ကိုယ့္ဘက္လွည့္ကာ အလွဆုံးၿပဳံးျပေနသူက ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလြန္းေနသည္။ ၿပဳံးလိုက္တိုင္းေပၚလာတဲ့ ပါးခ်ိဳင့္ပိစိေလးေတြကိုလည္း သေဘာက်သည္။ လည္တိုင္ေက်ာ့ေက်ာ့ဆီအၾကည့္ေရာက္သည့္အခါ မသိမသာတံေတြးမ်ိဴခ်လိဳက္သည္။ လက္ေခ်ာင္းမ်ားသည္ေတာ့ ကားစတီယာတိုင္ကိုသာ တင္းက်ပ္စြာဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္။ကားကိုသာဂ႐ုစိုက္ေမာင္းကာ မည္သည့္စကားမွမဆိုျဖစ္ေတာ့ေခ်။
...........................
ကားအနက္ေလးသည္ အေဆာက္ဦးတခုေရွ႕ထိုးရပ္လိုက္သည္။ တျခားေတာ့မဟုတ္
ဆိုးလ္ၿမိဳးရဲ႕နာမည္ႀကီးစားေသာက္ဆိုင္ပင္။
မ်က္စိေရွ႕တြင္ menu စာအုပ္ကိုကိုင္ကာ အားရပါးရမွာေနေသာေကာင္ေလးကိုမ်က္စိမလႊဲတမ္းၾကည့္ေနလိုက္သည္။
"ဒီကိတ္ရယ္..ဒီကိတ္ရယ္..ဒီဟာေကာပဲ..ၿပီးေတာ့...spriteရယ္...ဟမ္ဘာဂါေကာပဲေနာ္"
လက္ညိုးတထိုးထိုးျဖင့္waiterေကာင္ေလးကိုမွာေနသူသည္ Namjoonမ္ကႅဳံးထဲ
ေကလး ေလးသဖြယ္။ ႏႈတ္ခမ္းဆူလိုက္ မ်က္လုံးျပဴးလိုက္နဲ႕ အလုပ္ရႈပ္ေနသည့္ေကာင္ေပါက္ေလးက သူ႕အတြက္ျမတ္နိုးဖြယ္ရာအတိ။မွာလို႔ၿပီးသြားသည္ထင္ ကိုယ့္ဘက္လွည့္ကာ
"Namjoonေကာဘာမွာအုံးမလဲ"
"ကိုယ့္ကို cokeပဲေပးပါ"
မွာထားသည္မ်ားေစာင့္ေနခ်ိန္တြင္လည္းတေယာက္မွစကားမစမိ။ေနရခက္လားဆိုလည္း ေနရမခက္ပါ။ ဒီအေျခေနေလးကိုပင္ Namjoonေကာ Hoseokေကာ သေဘာေတြ႕ေနမိသည္။"ခြၽဲမင္ေဆာ့နဲ႕အေတာ္ရင္းႏွီးတယ္ထင္တယ္"
တ်ခားသူ ကိစၥဆိုမသိခ်င္ဘူးဆိုေပမဲ့ ဒီေကာင္ေလးျဖစ္ေနလို႔ကိုသိခ်င္မိသည္။ ဒီေကာင္ေလးနားမွာ တျခားသူရွိေနတာမလိုခ်င္ပါ။ ဘာလို႔လဲဆိုတဲ့အေၾကာင္းျပခ်က္ကိုေတာ့
ေသခ်ာမသိေသးပင္မယ့္ေပါ့။
"ေအာ္..Appaအသိေလ လုပ္ငန္းတြဲလုပ္ေနတာဆိုေတာ့ အလိုက္သင့္ေလးေနေပးတာပါ"
"လုပ္ငန္း.."
"အင္း...Appaက..."
"မွာထားတာေတြရပါၿပီဗ်"
Waiterေလးရဲ႕ အသံေၾကာင့္ စကားစျပတ္သြားရသည္။
"Woww အရသာရွိမယ့္ပုံပဲ"
စားပြဲေပၚရွိ မုန႔္မ်ားကို မ်က္ဝန္းေတာက္ေတာက္မ်ားျဖင့္ၾကည့္ကာ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကလည္းၿပဳံးထားေသးသည္။
"ဘယ္ဟာအရင္စ စားရမလဲ"
ခက္ရင္းကိုကိုင္ကာ လက္ကလည္း ဘယ္ညာရမ္းေနေသးသည္။ဦးတည္ရာေတြ႕သြားသည့္ပုံပင္ လက္သြယ္သြယ္ကကိုင္ထားသည့္ခက္ရင္းေလးျဖင့္ စေတာ္ဘယ္ရီကိတ္ေလးကိုယူကာ ပါးေဖာင္းေဖာင္းေလးႏွစ္ဖက္မို႔တက္လာသည္အထိအရသာခံစားသုံးေနေလသည္။ အစားစားလိုက္တိုင္းျဖစ္လာသည့္ ႏႈတ္ခမ္းဆူဆူေလးရယ္ ပါးမို႔မို႔ေလးရယ္က အသည္းယားစရာအတိ။စိတ္ရွိတိုင္းသာ ပါးေလးကိုဆြဲကိုက္လိုက္ရင္ စိတ္ဆိုးၾသားမလား။ အေတြးေတြျဖင့္သာ ေရွ႕မွျမတ္နိုးရဖြယ္ကိုသာၾကည့္ေနမိသည္။
"စားလို႔ေကာင္းလား"
ပလုတ္ပေလာင္းျဖင့္စားေနသည့္ေကာင္ေလးက ေခါင္းတဆက္ဆက္ၿငိမ့္ကာအေျဖေပးေလသည္။
"ခ်စ္တဲ့စိတ္နဲ႕စားရင္ ဘာစားစားေကာင္းတယ္"
"အဲ့လိုလား"
ထိုင္ခုံမွထကာ မိမိဆီတလွမ္းခ်င္းေလွ်ာက္လာသူကို Hoseokမ်က္ေတာင္မခတ္ၾကည့္ေနမိသည္။ ႐ုတ္တရက္ ခါးကိုင္းကာ မိမိႏွင့္မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္လိုက္သူေၾကာင့္ ရင္ထဲထိတ္ခနဲပင္။ မေနတတ္စြာမ်က္ႏွာလြဲမိေတာ့ ေမးမွျပန္ဆြဲကာ ေရွ႕သို႔ထပ္တိုးလာသည့္သူေၾကာင့္ တံေတြးမသိမသာမ်ိဳခ်မိသည္။ ဘာအေျခေနႀကီးလဲ။ Hoseokအေတြးမ်ားျဖင့္ေယာက္ယက္ခတ္ေနစဥ္ Namjoonလုပ္လိုက္သည့္ျပဳမူေၾကာင့္ ထပ္ေၾကာင္သြားျပန္သည္။ လက္မျဖင့္ ႏႈတ္ခမ္း ေပၚမွာေပေနေသာ creamမ္ားကိုျပတ္ႀဆဲကာ သူ႕ႏႈတ္ခမ္းနဲ႕ထိလိုက္ေသာေၾကာင့္ပင္။ထို႔ေနာက္
"ခ်ိဳတယ္" ေျပာလည္းေျပာ မ်က္ဝန္းမ်ားက ႏႈတ္ခမ္းသားခ်ိဳရဲရဲဲဆီထပ္ေရာက္ခ်ိန္အသိစိတ္တို႔လြတ္ေနေလၿပီ။ ႏူးညံ့ျခင္းကိုပုံေဖာ္မည့္ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္စုံထိကပ္ေတာ့မည့္ခ်ိန္တြင္..
Ring...Ring...
ဖုန္းအသံေၾကာင့္လူခ်င္းခြာကာ ဖုန္းေကာက္ကိုင္လိုက္သည္။
".............."
"ငါလာခဲ့မယ္"
ဖုန္းက်သြားသည္ႏွင့္ ေကာင္ေလးဖက္ကိုလွည့္ၾကည့္မိေတာ့ ေပါက္ကြဲေတာ့မည့္ခရမ္းခ်ဥ္သီးေလးလိုပင္။ နားဖ်ားထိရဲတက္ေနတာက သူရွက္ေနေၾကာင္းသက္ေသျပေနသည္။
ကိုယ့္ဘက္ကပင္စကားစကာ
"ကိုယ္အလုပ္ေပၚလာလို႔ျပန္ရေတာ့မယ္"
"ဟုတ္"
"ကိုယ္တို႔ေနာက္တေခါက္ထပ္ေတြ႕ၾကရေအာင္ Hoba"
.................................
#Cora
Upပေးလိုက်ပါပြီနော်😘😘
YOU ARE READING
Between Hate & Love
Romance"ငါ့မှာဆုံးရှုံးစရာ မရှိဘူးလို့မှတ်ယူထားတာ ငါ့ဘဝထဲ မင်းမဝင်လာခင်ကပေါ့" Kim Namjoon "ငါ့ကိုထားမသွားဘူးလို့ ကတိပေးနိုင်မလား joon....." Jung Hoseok
