Between Hate & Love

Part-2

တီ...တီ...တီ...
မနက္၈ခြဲၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း ခုထိတအင္းအင္းျဖင့္ ၿငီးကာအိပ္ရာေပၚမွမထေသးေသာ တစ္မိုးေအာက္တစ္ေယာက္ Jung Hoseokပင္
ထိုအခ်ိန္ဖုန္းဝင္လာရာ contant nameေတာင္မၾကည့္မိဖုန္းေျဖေနသူရယ္ပါ။
"ဟဲလို" အသံၾကားတာနဲ႕သိလိုက္ၿပီ ဒီကေလးမထေသးဘူးပဲ
"ဟို  ေလး အိပ္တုန္းလား"
"ဘယ္သူလဲ"
"ေအာ္ ငါ့သားရယ္ မင္းအေဖကြ အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႕"
"ဟုတ္ appa ဘာကိစၥလဲဟင္"
"ဒီကေလးကေတာ့ သားသူငယ္ခ်င္းကို သြားႀကိဳမယ္ဆို"
ထိုအခါမွ မ်က္လုံးျပဴးလာကာနာရီေကာက္ၾကည့္မိေလရာ
!!၈ခြဲ!!!
"သြားၿပီ ငါေတာ့ေသၿပီ"
"Appa ဒါပဲေနာ္ ခ်စ္တယ္ မြ"
တီ
ျပတ္က်သြားေသာဖုန္းသံေနာက္တြင္ Mr. Jung Han Wooသည္ ေခါင္းတခါခါႏွင့္ပင္ၿပဳံးနိုင္ေတာ့သည္။
"ဒီသားေလး နဲ႕ကေတာ့ေလ" ထိုစကားသာေရ႐ြတ္ရင္း company ရွိရာသို႔......
တဖက္တြင္လည္း "ေနာက္က်မွာဆိုးလို႔ ၃ခါေတာင္ alarmေပးထားတာကို ဘာလို႔မျမည္တာလဲ" တေယာက္ထဲေရ႐ြတ္ရင္း ေရခ်ိဳးခန္းဆီသို႔ဦးတည္ေလသည္။
--------------------------------------
ဝ႐ုန္းသုန္းကားျဖင့္ ေလဆိပ္ထဲေျပးလႊားေနသည့္ကိုယ္ငယ္ေလး
"ေဟာဟဲ ေဟာဟဲ......ေမာလိုက္တာ ဟိုေကာင္ဘယ္ေရာက္ေနလဲ"
"Hey bro" လူၾကားထဲသူ႕အား လက္လွမ္းျပေနေသာ ငယ္သူငယ္ခ်င္းေလး Park Jimin အနားသို႔တျဖည္းျဖည္းကပ္သြားၿပီးေနာက္
" မင္းကလည္းျပန္လာေနေသးတယ္
ဟိုမွာပဲေနရင္ၿပီးေရာကို ဘာလာလုပ္တာလဲ"
"ေျဖာင္း" ဇက္ပို႔မွနာက်င္မႈႏွင့္အတူ ခပ္က်ယ္က်ယ္အသံထြက္ေပၚလာသည္။
"အားးးဘာလို႔ရိုက္တာလဲ"
"ဟမ္ နည္းေသးတယ္ ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္းေလး ခုမွျပန္လာတာကို
အဲ့လိုေျပာရလား"
"ဟီးဟီး ေအးပါကြာ"
"မင္းကဘာလို႔ေနာက္က်ေနတာလဲ ငါေတာင္အိမ္မျပန္ရေတာ့ဘူးထင္ေနတာ" အျမင္ကပ္ကပ္ျဖင့္႐ြဲ႕ကာေျပာေတာ့ မ်က္ႏွာခ်ိဳေသြးကာ
"ငါအေစာလာတာ လမ္းမွာကားပိတ္ေနလို႔ ေနာက္က်ေနတာ"
မဟုတ္မွန္း သိေသာ္ျငား Jiminဘာမွျပန္မေျပာေတာ့ပါ ဒီေကာင္နဲ႕အျငင္းပြားေနရင္ ေလဆိပ္ကေန အိမ္ေရာက္ဖို႔လမ္းမျမင္ေပ။
"Jimin တခုခုသြားစားရေအာင္ မင္းဘာမွမစားရေသးဘူးမလား ငါလည္း ငါ့သူငယ္ခ်င္းေလးနဲ႕တူတူစားရေအာင္ ဘာမွစားမလာခဲ့ဘူး"
အိပ္ယာထေနာက္က်လိဳ႕ မစားရတာကိုေတာ့မေျပာေတာ့ပါ ေနာက္တခါ ထပ္ရိုက္ေနမွျဖင့္
"ေအး သြားၾကတာေပါ့"
Jimin တေယာက္ hobiေခၚေဆာင္ရာသို႔လိုက္ပါသြားေလသည္။
ထိုအခ်ိန္တြင္ပင္ ေလဆိပ္ဆင္းလာသူတစ္ဦး
"ေဟ်ာင္း...က်ေတာ္ေနာက္က်သြားတယ္ ကားပိတ္ေနလို႔"
ထိုသူသည္ သူ႕ေရွ႕ကေျပာေနသည့္စကားမ်ားကိုပင္အာ႐ုံမေရာက္ သူႏွင့္မလွမ္းမကမ္း၌
ခပ္စြာစြာစကားေျပာေနသည့္ ေကာင္ေလးဆီသာအၾကည့္ေရာက္မိသည္။
"ေဟ်ာင္း....ေဟ်ာင္း..."
"အင္း...အင္း..."
"ဘာေတြၾကည့္ေနတာလဲဗ် ငါ့အကိုေတာင္ေငးတတ္ေနၿပီပဲ" ထိုသို႔ေျပာကာ ၿပဳံးစိစိလုပ္ေနသည့္ သူ၏ညီဝမ္းကြဲ ေဂ်ာင္ဂုေၾကာင့္ ေခါင္းသာခါ၍ ေလဆိပ္မွထြက္ခြာလာခဲ့သည္။မေရာက္တာၾကာၿပီျဖစ္သည့္ ဆိုးလ္ၿမိဳ႕အလွကိုခံစားကာ
*သားေမြးရပ္ေျမကိုျပန္ေရာက္ၿပီ...appa omma အရမ္းသတိရတယ္*
-------------------------------------
J Companyထဲတြင္ ဝန္ထမ္းမ်ားလႈပ္လႈပ္ရွားရွားျဖစ္ေနသည္။
ဝန္ထမ္း၁- ဟက္ CEO အသစ္လာမယ္ဆို
ဝန္ထမ္း၂- ေအး... ငါလည္းၾကားတယ္ ခုလဲ
အတြင္းေရးမႉးဂြၽန္က ေလဆိပ္သြားႀကိဳတယ္ေလ
ဝန္ထမ္း၃-ငါၾကားတာေတာ့ CEOအသစ္က အရမ္းခန့္တယ္တဲ့
Company ထဲ၌တီးတိုးစကားေျပာသံမ်ားသည္ တစ္စတစ္စပိုတိုး၍လာေတာ့သည္။

#Cora