I have changed since he was in my life? (voltooid)

deel 27

{Erika}

Mijn ogen gingen lichtjes open en ik moest ze tot spleetjes vormen. Er was veel licht. Na een tijdje wende ik eraan en ik zag iemand mijn hand vast pakken. 

"Erika gaat het al een beetje"

"Taylor wat doe jij hier? En waar ben ik?" Ik wou rechtop gaan zitten maar Taylor duwde mij terug neer.

"Je moet nog wat rusten"

"Wat is er gebeurd? Waar is Kobe?"

"Kobe is bij de politie" zei Taylor met een piep stemmetje

"Bij de POLITIE? Waarom?"

"Kijk Erika er is veel gebeurd gisteren."

"Leg me dan alles uit! Vertel me dan alles wat er is gebeur?"

"Weet je nog dat je naar het feestje van Elien ging?"

"Ja"

"Wel ik weet niet hoe ik dit moet uitleggen maar je hebt een overdosis drugs genomen"

"WAAAT drugs?! Maar ik neem geen drugs!!"

"Ja ik weet het, Elien heeft je die gegeven"

"En wat heeft Kobe daarmee te maken"

"Kijk jij bent niet de eerste die een overdosis heeft gekregen. Iemand die ik ken ook en zij is er spijtig genoeg aan gestorven" Taylor kreeg tranen in zijn ogen en ik omhelsde hem. 

"Dus Kobe zit erbij?"

"Ja Elien en haar vriendinnen en die andere jongens ze hebben een bende en Elien verkoopt drugs enzo. Zij is de leider van heel de groep"

"En ik zat erbij" Taylor liet mij los en keek in mijn ogen;

"Ja maar jij kan er niets aan doen ok. Het is niet jouw schuld"

"Wat heb ik toch gedaan" Ik begon lichtjes te wenen en Taylor wreef over mijn arm. 

"Het is niets je kan er niets aan doen"

"JAWEL ik kan er wel iets aan doen. Ik heb alles verpest met jou en mijn vader en al mijn vrienden. Waar is mijn vader trouwens?" 

"Hij is met de politie aan het praten"

"Was het een meisje die er aan is gestorven?"

"Ja, ze..."

"laat maar, vertel het me maar als je er klaar voor bent" Ik nam zijn hand vast en lachte naar hem. "Ik hoop dat ik hier snel weg mag"

"Ik hoop het ook"

"Taylor het spijt me ik had naar je moeten luisteren."

"Maakt niet uit. Jij bent mijn vriendin he! Ik vergeef je"

Ik boog mijn hoofd naar dat van Taylor en en kuste hem op zijn lippen. Wat had ik dit zo gemist, zijn lippen voelde zo goed. Taylor zette zijn handen in mijn nek en kuste mij terug. "Taylor ik heb je nooit kunnen loslaten, ik heb altijd van jou gehouden" zei ik "Ik ook van jou" en hij keek in mijn ogen. Wat waren zijn ogen toch mooi. "Ik miste jou zo hard. En ook jou lippen" grinnikte ik. "Ik ook" zei Taylor en hij kuste mij terug.

Ik kwam met mijn koffers thuis aan. Taylor hielp mij met dragen en mijn vader deed de deur voor mij open. "Na u" zei hij en ik lachte naar hem. Ik zette mijn koffers neer en gaf iedereen een knuffel. Ik bood mijn excusses aan aan iedereen. Ik knuffelde Elise en keek naar haar gezicht. "Sorry daarvoor heb je het al verzorgd?" "Maakt niet uit hoor en ja ik heb het al verzorgd." Iedereen wist wat er was gebeurd en ze vonden het niet erg. Ze zeiden dat ik er niets aan kon doen. Maar ik voelde mij wel wat schuldig. Mijn vader ging het eten halen en we gingen buiten zitten. De schoon scheen en het was nog lekker warm. Ik nam Taylor zijn handen vast en vroeg aan mijn vader of hij mocht blijven eten. Mijn vader lachte en knikte. Ik nam hem mee naar buiten en samen gingen we op de stoelen zitten. Mijn vader had ook nog mijn lievelingstaart meegenomen met bosvruchten. We waren nog de hele avond aan het praten. Mijn vader vertelde dat we binnenkort op vakantie gaan. Ik heb ook nog gepraat met Elise over haar vorige vrienden en over school enzo. Ze is best nog wel leuk, ik had niet zo hard moeten zijn tegen haar en ook niet tegen haar moeder. Ik had echt spijt van wat ik allemaal had gedaan. Ik heb ook mijn sigaretten en al mijn pillen weggegooit. Ik snap niet dat ik daar ooit aan begonnen ben...