medcezir

Kelebeğin ömrüne bedel benim geleceğim Gökkuşağındaki bir rengim ben...

Aşkın ateşi kor etmişse yanmayan sinemi
Ve şarap dahi sarhoş olmuşsa senin aşkından
Sus...
Artık susma zamanı değildi geç de olsa farketmisti bunu medd durakta söylemişti gerçi herseyi ama yine devamını getirememisti işte sanki suçluymus gibi arkasına bakmadan koşar adımlarla uzaklasmıstı ya duraktan hala ismini bilmedigi kız ise arkasından bakakalmıstı dudagında hafif bir tebessümle...

Neden dedi kendi kendine neden konusamıyorum O'nu görünce öylece donup kalıyorum.. Hakan anında teşhisi koyuverdi; Sen aşıksın arkadaş artık bundan medd'de emindi ama bir türlü ne yapacağını bilmiyordu
Aslında çözüm oldukça basitti..Gidecek ve herseyi anlatacaksın dedi hakan. O an kızarmaya başlamıştı bile medd nefes alış verişi değişmişti.
Neyse dedi hakan sakin ol hele bir zaten derdini söylemişsin yeri gelince de gerisini anlatırsın

Neden diye düşündü. birden bire ismini dahi bilmedigi bir kıza neden aşık olur ki insan. Gecesi gündüzü o olmuştu şimdi. Son gülüşünü hiç unutamıyordu zaten; gülümseme ile birlikte hafif bir tebessüm ve ortaya çıkan gamzeler. İrkiliverdi birdenbire yoksa dedi kendimi rezil mi ettim oysa çok güzel kelam ettiğimi düşünüyorum..

Ne de güzel kelam derken annesi duyuvermişti Reyhan'ı
Neymiş o güzel olan diyince kızının utandığını fark etti
-ne o kızımız aşık mı oldu yoksa
-yok be ne aşkı derken farkedillyordi.yüzünün kızarıklığı
Kim bu kızım deyince duraksadı bir an gerçekten de kimdi bu utangaç çocuk. Gözlerinin içine bakarak konuştuğunda kalbinin sesini duyoyordu adeta utangaç çocuğun halbuki ismini dahi bilmiyordu.

Bu sefer konuşmak istemese de ya da konuşamazsa bile zorluyacagım onu. Düşman değiliz ya güzelce konuşup tanışacagız; anlamadım ki ben sanki kız olan o erkek olan benim. Beyimizin peşinden koşturuyoruz...
Reyhan söylenedursun Medd karşısındaydı İşte bu sefer şaşakalan reyhan olmuştu. Ne o bana mı söyleniyorsun dediğinde içinden bütün hışmıyla evet sana deyip önce güzelce tartaklamak ve hemen sonrasında boynuna atlamak geldi neden sonra sadece gamzeleriyle evet sana diyebildi. Ben ne yaptım der gibi baktı sadece Medd. Anlamıştı reyhan konusamadığını sonrasında yine kendisi devam etti. Kaç seferdir karşılaşıyoruz selam veriyorum almıyorsun, hem aynı sınıftayız hem de kapı komşuyuz sonrasında birkaç gizemli kelam edip yine çekip gidiyorsun. Reyhan bunları söylerken Medd in bir yanı seviniyor diğer yanı ise heyecandan ne yapacağını bilmiyordu. Anla beni ben kızlarla konuşamam ki bir de... öylece kalakaldı yine Medd. Reyhan konuşturmaya çalıssada konuşturamadı sonrasında anlıyorum demekle yetindi. Farketmişti Reyhan Medd in tam bir Anadolu çocuğu olduğunu biran kalbinde bir huzursuzluk peyda oldu. Yoksa... kalbinden geçenleri dile getirmeye cesaret edemedi. Otobüste gelmişti zaten her zaman ki gibi yine tıklım tıklımdı

Sınıfta herkes birbirleriyle kaynaşmış hatta artık gruplaşmalar bile oluşmaya başlamıştı. Medd ise yusuf ve Reyhan dan başka sınıfta hiç kimse ile konuşmamıştı tabi onada konuşmak denirse. Reyhan durumun farkındaydı arka sıralarda yapayalnız oturan Meddin yanına oturuverdi. Ders başlamıştı baslamasına ama Medd kalbinin gürültüsünden dersi dinleyemiyordu.
Bundan sonraki ders faşist kemalin dedi Reyhan hadi kalk kantine inelim. Medd önce duraksadı anlaşılan kavram karmaşası yaşıyordu hadi dedi Reyhan ne bekliyorsun. Birlikte kantine indiler faşist kavramı oldukça karıştırmıştı Meddin kafasını iki çay söyledikten sonra sordu reyhana. Ah be kuzum bilmiyor musun yoksa kendi ırkını diğer ırklardan üstün tutan kişi faşistdir onlara göre diğer ırkların yaşamaya hakkı yoktur. Medd duraksadı bir an usulca sordu kendi kendine yoksa ben de mi faşistim yok dedi kendine ben ne sağcı ne solcu orta yol bizimkisi. Bunları düşünürken Reyhan ın sesiyle irkildi içinden geçirdiklerini bize de anlatsan hani hem böylelikle konuşmuş da oluruz. Ben dedi ben faşist değilim gülümsedi Reyhan biliyorum dedi hem öyle olsan benimle neden konuşasın... Son cümlesine anlam veremese de ders başlamıştı bir kere alelacele kalktılar hocanın hemen önünden giriverdiler sınıfa...
Reyhanın dediği gibi faşist kemal ders boyunca Türklerin üstünlüğünden bahsedip durdu işin garip yanı ise hocanın bu konuşmaları Meddin oldukça hoşuna gidiyordu Adam haksızda sayılmazdı hani bunca mücadele vermiş bir millet elbette ovulecekti..
Ne olduysa o anda oldu söz ermenilerin yaptığı katliama gelince sınıftan birkaç aykırı ses çıkmıştı bunlardan birinin de Reyhan olması Meddi oldukça şaşırtmıştı, iş tartışma boyuna ulaşınca kemal hoca o birkaç kişiyi sınıftan çıkarmıştı. Sınıf buz kesmişti adeta sonrasında ise küçük küçük homurdanmalar duyuldu. Medd ise ne yapacağını bilemez halde sağa sola bakıyordu. Anlaşılan Medd istemese de Reyhan ile beraber oturduklarından taraf olmuştu bu olaya en azından sınıftaki arkadaşları böyle düşünüyordu.
Ders bitiminde her zamanki gibi kimseyle konuşmadan çıkmıştı sınıftan durağa yaklaşmıştı ki kolundan sert bir şekilde cekiverdi birisi. Döndüğünde yusufu buldu karşısında "bak hemşerim ayağını denk al bir kız için soydaşlarını satma sonrası kötü olur " bu sözleri duyan Medd anlam verememekle birlikte ne olduğunu anlamaya çalışıyordu.

Yemek sırasında farketmişti birşeylerin ters gittiğini Abdullah bey. Hayırdır evlat ters giden birşeyler var galiba. Medd önce anlatmak istemese de anlatmaya başladı başından geçenleri,bir de yan apartmanda oturuyor bu kız bizim komşumuz deyince anlamıştı Abdullah bey meseleyi o anda şimdiye dek sadece konuşulanları dinleyen hakan sapsarı kesiliverdi, lafı sözü değiştirmeye çalıssada Abdullah bey söylemişti bir kere..
-aman oğlum o kızdan uzak dur onlar tehcir sırasında göç etmeyip buralarda kalan ermeniler anlayacagın dedeni kıtır kıtır dograyan ermeniler...
Ne yapacağını bilemedi Medd önce soğuk soğuk terledi sonrasında ise uzun uzun düşüncelere daldı, kimse konusturamadı Medd i o gece ve usulce gözleri ağladı Meddin sessizce yüreği kanadı...
Sabahın ilk ışıklarıyla birlikte yepyeni bir hayata başlayacağım dedi kendi kendine Medd. Herseyi unutacagım ve o kızdan uzak duracağım. Aklı böyle söylerken yüreği isyan ediyordu Medd e dedeni o kızcağız öldürmedi ya derken yüreği içindeki bilmedigi duygular izin vermiyordu buna... Reyhan hergün olduğu gibi bugün de yanına oturmuştu. Medd ise öfke ile aşk arasında bocalayıp dururken bir anda reyhana dönüverdi olanca kızgınlıgıyla kalk yanımdan diyerek bağırdı. Şimdi bütün sınıf bu iki aşığın kavgasına şahit oluyordu. Ne o dedi Reyhan sen de mi tehdit aldın anlaşılan oldukça korkmuşsun. Bu sözler Meddin daha da sinirlenmesine yetmişti. Hayır diye haykırdı adeta Sen dedi yetmedi tekrar sen dedi sen ermenisin dedemi öldürdün sen şehrimizi yerle bir ettin. Bu sözleri çok duymuştu Reyhan ama ilk kez kalbinin bu kadar acıdıgını hissetti. Gözlerinden birkaç damla yaş ile birlikte;

Kelebeğin ömrüne bedel benim geleceğim
Gökkuşağındaki bir rengim ben...
Bütün sınıf sus pus olmuşken Medd ile birlikte Reyhan gozlerindeki yaşı yüreğine akıtıyordu...