Μαθιός - Βασιλική: Μετά την καταιγίδα

Υποψίες

"Είναι επείγον! Πρέπει να τη δεις. Για νευρικό κλονισμό δεν συζητιέται αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Έχω μια υποψία και πρέπει να την επιβεβαιώσω. Πρώτα, όμως, πρέπει να ξέρω σίγουρα. Τώρα;; Ναι, βέβαια, όσο πιο σύντομα, τόσο καλύτερα, σε περιμένω. Χίλια ευχαριστώ!", μιλούσε στο τηλέφωνο με έναν συνάδελφο, της ειδικότητας που χρειαζόταν εκείνη τη στιγμή.

Η γυναίκα, που κοιτωταν στο ιατρικό του κρεβάτι, και στην οποία, είχε μόλις χορηγήσει ηρεμιστικη ένεση, ούτε που κουνιόταν. Λογικό, η δόση ηρεμιστικου που απαιτήθηκε για να την κρατήσει σε καταστολή ήταν μεγάλη. Δεν γινόταν, όμως, αλλιώς. Ο Μαθιός, ο έτερος αδελφός Σταματάκη, του την είχε φέρει αναίσθητη, και όχι μόνο αυτό, αλλά ήταν συνεχώς από πάνω της, εμποδίζοντας τον να κάνει τη δουλειά του. Για όνομα του Θεού, του είχε ξεκαθαρίσει ότι δεν κινδύνευε η ζωή της, αλλά δεν φαινόταν να τον είχε πάρει στα σοβαρά.

Ο Άγγελος τον έβλεπε τώρα να κάθεται πλάι της, να της κρατά το χέρι και να της χαϊδεύει τα μαλλιά. Δεν τον είχε δει να αγωνία τόσο, ούτε όταν ο αδελφός του τραυμάτισε σοβαρά το χέρι του, κόβοντας την αρτηρία και γεμίζοντας αίματα ολόκληρος. Αν δεν ήξερε ότι η Βασιλική ήταν η χήρα του ξαδέλφου των Σταματακηδων, θα ήταν σίγουρος ότι είναι η γυναίκα του. Παρεξηγησιμη τρυφερότητα εκ μέρους του, σκέφτηκε.

Ακόμη, όμως, και αν με τον ξάδερφό του άνδρα της δεν έτρεχε κάτι, η χήρα σίγουρα κάτι έκρυβε. Και θα ήταν σίγουρος, όταν την εξέταζε και ο συνάδελφος, που είχε καλέσει, από το Ρέθυμνο. Δεν είχε, παρά να περιμένει. Έριξε άλλη μία ματιά στους δυο τους απέναντι και παρατήρησε τον Μαθιό να την φιλά στο μέτωπο και να χώνει το πρόσωπο του στα πυκνά μαλλιά της. Κάτι συνέβαινε εδώ, ήταν σίγουρος, και αν οι υποψίες του έβγαιναν αληθινές, η Βασιλική θα βρισκόταν αντιμέτωπη με ένα μεγάλο δίλημμα...