" ရွာဇော် " [ Complete ]

အခန်း(၁၈)⛔

'ဖတ်..ဖတ်..ဖတ်'

တိတ်ဆိတ်နေတဲ့ ညချမ်းလေးမှာ
ကြင်စဦးလင်ယောင်္ကျားနှစ်ဦးရဲ့အခန်းထဲက
တစ်ဖက်ဖက်အသံများက
ကျယ်လောင်လွန်းနေသည်

"မောနေပြီလားအချစ်"

တိမ်စိုင်ဖြူက ခေါင်းငြိမ့်ပြရင်း

"ရေ..ဆာတယ်"

"ကိုယ်ယူပေးမယ်"

အခန်းထောင့်စားပွဲပေါ်လေးမှာ
အဆင်သင့်တင်ထားတဲ့ ရေခရားလေးထဲက
ရေများကို ခွက်လေးထဲထည့်ပြီး
တိမ်စိုင်ဖြူဆီ ကမ်းပေးသည်

တစ်ကယ်ရေဆာနေသည်ထင်တယ်
တစ်ချိုက်ထဲသောက်ပစ်တာ

"ထပ်ယူအုံးမလား"

"ဟင့်အင်း...တော်ပြီ"

ခွက်လေးအားနေရာတကျပြန်ထားလိုက်ပြီး
နေရာပြန်ယူတော့သည်
ဒီတစ်ခါကျ အိပ်ရင်းနဲ့မဟုတ်တော့ပဲ
တိမ်စိုင်ဖြူကို ခေါင်းရင်းသို့ကပ်ခိုင်းပြီး
မှီကာလက်အားထောက်ထားရသည်

တိမ်စိုင်ဖြူရဲ့ခြေထောက်လေးတွေကို
ကိုင်ကာ ဒူးကြားလေးထဲကို လက်လျှိုသွင်းပြီးပေါင်အား ဖြဲထားရင်း
စတင်ထိုးထည့်တော့သည်

"အ့..အာ..ဟင်း..အင်း...ကြိုက်တယ်.. ဟင့်"

'ဖက်...ဖက်..ဖက်'

"ကျွန်တော်ညောင်းလာပြီ"

"မြင်းစီးမလားအချစ်"

မြင်းစီးတာကိုသူကြီးသားလေး နားမလည်ပါ
ဘာမှန်းမသိပေမဲ့

"စီးမယ်"

' ဟမ်...မမူတော့ဘူးလား '

"ဘယ်လိုလုပ်ရမှာလဲ"

"ကလေးဒီဘက်ကိုလာ"

ပြောပြီး သူကခေါင်းရင်းသွားကာ
ထိုင်နေပြီး တိမ်စိုင်ဖြူအားလာဖို့ပြောသည်

"ကိုယ့်ပေါ်ကိုခွထိုင်လိုက်"

သူပြောတဲ့အတိုင်းခွထိုင်‌လိုက်ပြီး
လက်က ဖင်ပေါက်လေးအားဖြဲနေသည်

"အင့်...ဘာလုပ်တာလဲ"

"ကိုယ့်ဟာကို ထည့်ပြီးထိုင်ချလိုက်"

ပြောတဲ့အတိုင်း သူ့ဒစ်ကိုလက်နဲ့ကိုင်ပြီး
ဖင်ပေါက်သို့တေ့ကာ ထိုင်ချလိုက်တော့