" ရွာဇော် " [ Complete ]

အခန်း(၈)

ဒေါ်ခင်ခင်စိန် အိမ်ရှေ့က ပက်လက်ဝါးခုံတွင်
ထိုင်ရင်း ‌
ဆေး‌ပေါ့လိပ်ကြီးအားဖွာနေတုန်း
ချစ်စမ်းမောင်ထူးထူးခြားခြားနိုးလာပါတယ်

"အံမယ်...စောစောထလို့ပါလား"

"ထရတာပေါ့အမေရယ်...အမေ့သမက်လေး
တွေ့ရဖို့လေ"

"ဘာရယ်..ငါ့သမက် ချွေးမလုပ်စမ်းပါအေ"

"မဟုတ်ဘူးအမေရဲ့ သားချစ်သူက
ကောင်လေးဗျ"

"ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်အဲ့ကောင်လေးကို
နောက်နေ့ခေါ်ခဲ့"

"မဖြစ်ဘူးလေအမေ"

"ဘာမဖြစ်တာတုန်း"

"ကျွန်တော့်ကောင်လေးက ရွာမှာဩဇာအာဏာကြီးမားတဲ့သူရဲ့ သားဗျ"

"ဟဲ့ဟဲ့...ဓားမြဗိုလ်ရဲ့သားတော့
မဟုတ်ပါဘူးနော်"

"မဟုတ်ပါဘူး ဒါပေမဲ့အမေစိတ်မပူပါနဲ့
အချိန်တန်ရင် သားကောင်လေးကိုတရားဝင်ချပြမှာပါ"

"အဲ့အချိန်ထိစောင့်ပါ့မယ်အေ"

"ဆွမ်းချိုင့်ပေးအမေ..ကျွန်တော်သွားမယ်"

"ဖြစ်ရဲ့လားအေ"

"ဖြစ်တာပေါ့ဗျာ ကျွန်တော့်ကောင်လေးနဲ့သွားမှာ"

"အမလေးတော့် တစ်ကယ်ပဲ မီးဖိုချောင်မှာ
ထည့်ပြီးသား သွားယူ"

"ဟုတ်ကဲ့အမေ"

လို့ပြောပြီး မီးဖိုချောင်ထဲသို့ဝင်ကာ
ဆွမ်းချိုင့်လေးကိုယူပြီး အပြင်ထွက်သွားတော့သည်။

*****************

"ပန်းပွင့်လေး"

တီရှပ်အဖြူရောင်လေးဝတ်ထားပြီး
ပုဆိုးကလဲ မီးခိုရောင်အမဲအကွက်စိတ်လေးဝတ်ထားကာ ဆွမ်းချိုင့်လေးကိုကိုင်ပြီး
ရပ်စောင့်နေတဲ့ ပန်းပွင့်ဖြူလေး

"ခင်ဗျား စောစောလာမယ်ဆိုပြီး"

"စိတ်မဆိုးပါနဲ့ဗျာ ခင်ဗျားလေးရဲ့
ယောက္ခမကြီးကို သူ့ရဲ့သားမက်ကလေး‌
အကြောင်းပြောနေလို့ပါ"

"ဟာ..ခင်ဗျားပြောလိုက်ပြီလား"

တိမ်စိုင်ဖြူရဲ့ပုခုံးလေးနှစ်ဖက်အားကိုင်ပြီး
နား နားကိုကပ်ကာ