"එයාලා මං දිහා බලාගෙන ඉන්නවා ඇති නේද හියොන්??"ජන්ග්කුක් ඇහුවෙ තමන්ගෙ ඉස්සරහා තියෙන ස්මාරක දෙක දිහා බලාගෙන..කොල්ලා පහත් වෙලා අතේ තිබ්බ මල් පොකුර ස්මාරක ඉස්සරහින් තිබ්බා..
"අනිවාරෙන්ම ජන්ග්කුක්.."ජිමින් ජන්ග්කුක්ගෙ වීල් චෙයාර් එක ටිකක් ඉස්සරහට අරන් යන ගමන් කිව්වා..
සර්ජරි එකෙන් ජන්ග්කුක්ගෙ ජීවිතේ බේරුණත් කොල්ලා හිටිය තත්වෙත් එක්ක ජන්ග්කුක්ට තවමත් කකුල් දෙකෙන් හිටගෙන ඉන්න පුළුවන්කමක් ලැබුනෙ නෑ..ජන්ග්කුක්ට වකුගඩුවක් පරිත්යාග කරාට පස්සෙ ජිමින් හිටියෙ ලොකු ආත්ම තෘප්තියකින්..මල්ලිව බේරගත්තා කියන හැඟීමත් එක්ක ජිමින් හිටියෙ අසීමිත සතුටකින්..
"ඇයි හියොන්..??මං වෙනුවෙන් මෙච්චර දේවල් කරලා..ඔයාගෙ ඇඟත් මං වෙනුවෙන් වියදම් කරේ?"
ජිමින් ජන්ග්කුක්ගෙ උරහිස් උඩින් අත් තිබ්බා..
"ඒකට උත්තරය උඹ දැන දැනම..ආයෙත් අහන්න එපා ජන්ග්කුක්.."ජිමින් කිව්වා..
"අලුතින් පටන් ගන්න ඕනෙ හියොන්..එයාලා වෙනුවෙන්..මම ජීවත් වෙන්න ඕනෙ..මොකද යේබිනයි ජන්ග්බිනයි ජීවත් වෙන්නෙ මං තුළ..මම එයාලව ජීවත් කරවන්න ඕනෙ..මං තුලින්ම.."ජන්ග්කුක් වෙඳැගිල්ලට වැටිලා තිබ්බ මුද්ද දිහා බලාගෙන කියද්දි ජිමින් හිස සැලුවා..
"ආදරය ජීවත් කරවන්න පුළුවන් මතක වලට ජන්ග්කුක්..උඹ ගාව තියෙන ඒ මතක වලින්ම අපේ යේබිනාවයි චූටි පැටික්කිවයි ආයෙත් ජීවත් කරවන්න..උඹට ඒක පුළුවන්..මේ හියොන් ඉන්නවා උඹත් එක්ක.."
ජිමින්ගෙ අත ජන්ග්කුක්ගෙ අත එක්ක පැටළුණේ ආරක්ෂාකාරී විදිහට..
YOU ARE READING
Hyung | PJM x JJK | Completed
Fanfiction"අනේ මට මැරෙන්න දෙන්න හියොන්..මට බෑ ජීවත් වෙන්න.." "මේ හියොන් උඹට මැරෙන්න දෙන්නෙ කොහොමද කියපන් ජන්ග්කුක්??"