Chapter 17💜

170 31 0
                                    

උදේ ඇහැරුන ජීමින් පොඩි එකෙක් වගේ තමන්ට තුරුල් වෙලා නිදාගෙන ඉන්න අංජලීගෙ පියවිලා තියෙන ඇස් දිහා දිහා බලාගෙන ඉදියෙ ලෝභකමෙන්.. ටිකක් වෙලා අංජලී දිහා බලගෙන ඉදපු ජීමින් අංජලීට ඇහැරෙන්නෙ නැති වෙන්න ඇදෙන් නැගිටලා ගිහින් වොශ් එකක් දාගෙන ලෑස්ති උනේ බඩු ටිකත් පැක් කරගෙන යන්න ඕන නිසා.. ජීමින් වොශ් එකක් දාගෙන එද්දි අංජලීට ඇහැරුනා.. කෙල්ලත් වොශ් එකක් දාගෙන ලැස්ති උනේ ගෙදර යන්න..

කණ්නාඩිය ඉස්සරහට වෙලා කොණ්ඩෙ පීර පීර ඉදපු අංජලී ගාවට ආව ජීමින් අංජගෙ ඉන වටේ අත් යවලා උරහිසට උඩින් නිකට තියා ගත්තා.. "ආපහු කතා කරන්න ලැබෙයිද දන්නෙ නෑ මැණික.. මං ආයෙ එන්නෙ දවස් විස්සකින් හොඳද.. එතකන් පරිස්සමට ඉන්න ඕන.." ජීමින් කියද්දි අංජලී ඇස් බිමට බර කරගෙන ඔලුව වැනුවා..

"ආ තව එකක් වැඩ විතරක් කර කර නොකා නම් ඉන්න එපා බබා.. වෙලාවට කන්න ඕන හොදද?? වැඩිය හිතන්නෙපා.." කෙල්ලව තුරුල් කරගෙන ටික වෙලාවක් ඉදලා ජීමින් කියද්දි අංජලී වේගෙන් ඇසිපිය ගහමින් ඇස් වලට පිරෙන කදුළු නවත්තගත්තා..

"ඔයත් පරිස්සමට ගිහින් එන්න.. අංජලී බිදුණු කටහඩකින් කිව්වෙ අනිත් පැත්ත හැරිලා ජීමින්ගෙ කම්මුලකට දෙතොල් තියලා.. ටික වෙලාවක් අංජලීව තුරුල් කරගෙනම ඉදපු
ජීමින් අංජලීගෙ කම්මුලක් සිපගෙන "යං එහෙනම්.." කියලා අංජලීගෙ අතින් අල්ලගෙන කාමරෙන් පිට උනා..

ජිමින් අංජලීවත් එක්කගෙන ගිහින් මගින් බස්සලා අංජලී ටැක්සි එකක් අරන් යනකන් ඉදලා ඩෝම් එකට ගියේ බඩු පැක් කර ගන්න..

ජීමින් යද්දි කට්ටියම ඇවිත් ඉදියා... ජින් ජීමින් දැක්ක ගමන් "ජිමිනා... ෆෝන් එකත් ඕෆ් කරගෙන මොන ලේකෙක ගියාද? අපි හොයනවා හැම තැනම... " කියලා කිව්වෙ කලබලෙන්..

යාන්තමට හිනා වෙච්ච ජීමින් "සොරි හ්‍යුන්ග්.. මං ටිකක් නිදාගත්තා.." කිව්වෙ ඔලුවත් කස කස.. ජින් ඔලිවෙ අත ගහගද්දි නම්ජූන් ජීමින්ව එතනින් යැව්වෙ ඉක්මනට ලෑස්ති වෙන්න කියලා.. ජීමින් එයාගෙ රූම් එකට යද්දි යුන්ගි ඇතුලට ආවා..

"ප්‍රශ්නෙ විසඳගත්තද??" යුන්ගි අහද්දි ජීමින්ගෙ ඇස් උඩ ගියා.. ජීමින් යුන්ගි දිහා බැලුවෙ "හ්යුන්ග් කොහොමද දන්නෙ??" කියල අහගෙන..

_L̶O̶V̶E̶ Y̶O̶U̶ C̶H̶E̶L̶L̶O̶W̶_ /Completed/ PJMTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang