fearless // kartal x efe

dört

artık eskiden neler yaşandığını biraz da olsa öğrenelim bakalım🥲🦅✨🤍

uyuşturucu kullanımı, şiddet ve +18 sahneler içerir!

yaklaşık 5 yıl önce
kartal çok korkuyordu. bu uyuşturucu illetine ne ara bağımlı olduğunu düşünse de bulamıyordu. efe bir taneden bir şey olmaz diye diye yemlemişti kartal'ı. şimdiyse sabah uyandığında aklına gelen ilk şey küçük renkli haplar oluyordu.

şimdi ise uyuyamıyordu. ne kadar fazla alkol tüketirse tüketsin hapların yerini tutmuyordu işte. bağımlı değilim diye defalarca tekrarlasa da artık bunu kabul etmekten başka çaresi kalmamıştı.

birbirine sıkıca kenetlenen dişleri çenesinde inanılmaz bir ağrıya sebep olmaya başlamıştı. ağlıyor, duvarları yumrukluyor ama yine de isteğine engel olamıyordu.

titreyen vücudunu yok sayıp hızlıca evden çıktı. arabayı o kadar hızlı sürüyordu ki, geçtiği kırmızı ışıkları fark etmiyordu bile. bir an önce efe'ye gitmeliydi. gözleri buğulu olduğu için cama biraz daha yakınlaştı.

oraya vardığında arabayı düzgünce park etmek aklının yakınlarına bile uğramamıştı. kapıyı sertçe çarpıp merdivenleri hızlıca çıktı. alacaklı gibi dayandı efe'nin kapısına. içeriden gelen "geldim!" sesini yok sayıp yumruklamaya devam etti. sabrı tükenmişti.

kapı açıldığı gibi içeri atıldı. dağınık masayı kurcalayıp aklından çıkmayan şeyi aradı. "kartal n'oluyo?" diye sorguladı efe.

"nerde?" diye bağırdı kartal. efe neler döndüğünü yavaş yavaş anlarken eli ayağına dolaştı. bu onun suçuydu. kartal'ın hayatını sikip atmıştı. gergin bir şekilde saçlarını karıştırdı.

hızlıca deliye dönmüş adamın yanına koştu. kollarını tutup onu iyice sarstı. "kartal, kendine gel!" kollarını tutan ellerden bir hışımla kurtulup karşısındaki adamın yakasına yapıştı. "efe, başladığın işi bitir. görmüyor musun lan halimi!"

efe hayatında ilk defa bu kadar yoğun bir pişmanlık duygusu yaşıyordu. gerçekten bu denli çığırından çıkacağını düşünememişti. bir iki eğlenir, mevzuyu kapatırız diye düşünmüştü. ama sonrasında kartal sürekli kapısına dayanmaya başlamıştı. ilk başlarda masum bir şekilde olan istekleri artık sınırları zorlar olmuştu.

efe kartal'ın kendisine zarar vermesinden deli gibi korkuyordu. bu yüzden son defa istediğini yapacaktı. "tamam, sakin ol." dedi pes ettiği sırada. kendisi de kullanıyordu, ama kartal kadar bağımlı değildi.

yatağının yanındaki çekmeceden bir poşet çıkardı. ekstazi uyuşturucuların en kötüsüydü, bu yüzden de en keyiflisi. önce kendisi bir tane attı ağzına. gözlerini yumup boğazından inen hapı hissetti.

kartal'ın yanına gittiğinde gözleri kocaman açılmış adam hızlıca poşeti kaptı. poşeti açmaya çalışırken titreyen elleri istediğini almasına engel oluyordu. efe yediği boka inanamıyordu.

kartal'ın titreyen ellerinin üzerine koydu ellerini. "izin ver." dedi kısık bir sesle. ardından poşetten bir adet pembe hapı çıkarıp kartal'ın ağzına verdi. (😉)

kartal artık açık olan poşeti efe'nin elinden alıp iki tane daha aldı içinden. efe gördükleriyle şok olduğunda iş işten geçmişti. müdahale edememişti, çünkü eli ayağı buz kesmiş donakalmıştı. "sen ne yaptın kartal?"

çoktan kanına karışan haptan dolayı kendisi de zirvedeydi. daha önce hiç üç tane hap alan birini görmemişti. ambulansı aramalı mıydı? ölümcül bir seviye miydi bu? bilmiyordu. bilinçsizdi.