Fate In The Sky

Chapter 37

Hera

"Hi daddy!" Masiglang bungad ng anak ko sa daddy niya.

I was so shocked by his uninvited visit. I mean hindi naman masamang bumisita siya lalo na sa anak niya, but the thought earlier invaded my mind.

Narinig ko ang pag tikhim ni Shai "I should go na. I have something to do tonight" She patted my shoulder and then left without hearing my agony.

Hindi naman sa ayaw kong nandito siya pero hindi ko lang talaga maiwasang isipin ang mga malilitong bagay pinapakita niya sa'akin. How could he pleaded me to come home with him when he opened Ivy's door before us. I don't want to give myself high hopes especially to my son, pareho lang kaming masasaktan.

"So kailan mo gusto?" Natauhan ako sa boses ni Kyjie na kinakausap si Dylan. Hindi man lang pinansin ang presensya ko.

Kitang-kita ko sa mata ng anak namin ang saya. "Tomorrow po!"

Tumango tango si Kyjie at agad dinaga ang puso ko sa biglaang paglingon sa'akin. "Aren't you busy tomorrow?" Maingat na tanong niya.

I furrowed my brows and avoided his gazes. "I don't know. Para saan?" I can't bring up my unanswered questions for now. Ayokong sirain ang mood ni Dyan.

He shifted his gazes on me and my heart beat a little faster. "Mamasyal tayo" He smiled confidently.

What's with this man! Hindi ba siya aware sa mga pinaggagawa niya saamin? Is he playing with us? Well, I just want the truth for now! Hindi mapakali ang isip ko. Ano mamamasyal nalang kami ng basta basta at may inuuwian naman pala siya! Tsk, but then again I can't ruin my son's happiness. I don't want to deprive him again.

Kinagat ko ang pangibabang labi ko bago ako sumulyap sa kanya. "Sure"

Bigla nalang napatalon sa saya si Dylan. "Yeheey! We're complete now!" My heart throbbed when Dylan exclaimed that term. My poor son.

He stayed about an hour already. Nakikipag kulitan pa siya kay Dylan at pinahayag niya na din na magkaiba ang football sa soccer though magagamit pa din ang term na soccer for football ang pinagkaiba lang ay kamay at paa ang ginagamit sa football habang paa lang sa soccer and we found out that Dylan preferred football. Habang nag kukwento sila ng kung ano ano ay napag isipan kong mag handa ng hapunan at ayain na din' siyang kumain dito.

Nagluto lang ako ng adobong manok bago ko sila tinawag para sa hapunan.

"Mommy I'm hungry na po" Sulpot ni Dylan sa kusina. He left his dad on the sitting room.

I removed the apron and shifted my attention on him. "Yes baby kakain ka na. Call your daddy-" natigalan ako sa sinabi ko. Why it feels like we're a family living under the same roof!

"Okay mom!" Without hesitant he ran back to the sitting room and called his daddy. "Dad, mom said let's eat already" I bit my lower lip after hearing that.

Hinanda ko na ang plato at kubyertos na gagamitin namin sa hapag. Umupo na din sila at tumabi si Dylan sa daddy niya habang umupo sa harap ng inuupuan ko si Kyjie. I felt a little awkward but I keep my cool and ignored his presence. Nagsimula na kaming kumain at tahimik lang ako habang patuloy na nag-uusap ang mag ama.

Natapos ang hapunan namin na tahimik lang ako habang hindi maubos ang pinag-uusapan ng mag ama. Hinayaan ko nalang sila at marami silang namis sa isa't-isa.

"Baby let's take a half bath after I wash the dishes okay?" Pahayag ko kay Dylan.

Nagulat nalang ako at biglang lumapit si Kyjie sa'akin. "I'll wash the dishes. Punasan mo na si Dylan."