" Seokjin hyung လိုပဲခေါ်မယ်နော်
ရတယ်မလား ''
" ရပါတယ် ဘယ်လိုခေါ်ခေါ်ပါ ''
Seokjin ပြန်ပြုံးပြရင်း..ဘေးနည်းနည်း
တိုးပေးလိုက်သည် Leoထိုင်ဖို့အတွက်။
" ဒီနေ့ ceoလဲမတွေ့ဘူးနော် ပါမလာဘူးလား ''
" အင်း Jeon ဒီနေ့မအားဘူးလိူ့လိုက်မလာဘူး ''
" ceoမကြိုရင်လည်းကျတော်လိုက်ပို့ပါ့မယ်
နောက်ပြီး ဒီတစ်ခါ ညစာလိုက်ကျွေးရင်တော့
Seokjin hyung မငြင်းရဘူးနော် ''
" အ..Leo တစ်ကယ်တော့လေ ကျတော်
နေလို့မကောင်းဘူး အိပ်ပဲပြန်တော့မယ်
တွေးနေတာ နောက်တစ်ခေါက်သေချာပေါက်
လိုက်ခဲ့ပါ့မယ် ''
" နေလို့မကောင်းရင် ကျတော်လိုက်ပို့ပါရစေ
ဒါရိုက်တာကိုပြောပြီးပြန်နားလိုက်ပါ ''
" ရပါတယ် ပြန်လိုက်မပို့ပါနဲ့ ''
" wae... ''
" Jeon ကမကြိုက်လို့ ''
ဆော့ဂျင်ငြင်းရတာအားနာလို့
မူပိုင်နဲ့ကိုင်ပေါက်လိုက်မှသာ Leo ငြိမ်သွားသည်။
" ဟက်ဟက်..ဟုတ်ပါပြီနောက်တစ်ခါတော့
မငြင်းနဲ့နော် ''
" နောက်တစ်ခါ မငြင်းတော့ပါဘူး
သွားလိုက်ပါအုံးမယ် ''
Seokjin ဉီးစွာထွက်သွားတော့
Leo တစ်ယောက်တွေးနေမိသည်..
Jungkook ကဘာလို့များအက်လောက်
သည်းသည်းလှုပ်နေရတယ်ဆိုတဲ့အကြောင်း
နောက်ပြီး second leadဖြစ်လိုက်ရတဲ့
အတွက်လည်းသူမကျေနပ်ပါ
Jungkook ဘာလို့ငါ့ကျသဘောမကျတာလဲ။
Toilet ဘက်ကို ထွက်လားရင်း
ဆော့ဂျင် နံပါတ် တစ်ခုကိုရိုက်ကာ
ဖုန်းကိုခေါ်လိုက်မိသည်။
သိပ်မကြာခင်ကိုင်လိုက်တဲ့ phone callလေး..
" Hello..soomin ''
" ကို..မနေ့ညကလည်းဖုန်းဆက်မယ်
ဆိုပြီးတော့မဆက်ဘူး ''
" အဆင်မပြေလို့ပါ အခုရော..ရုံဆင်းတော့မှာ
မလား ကိုယ်လာကြိုမယ်လေ ''
" ကို ပြောတော့ ကို့အလုပ်ရှင်ကအပေါက်ဆိုးတယ်ဆို ကိုအဆူခံနေရပါအုံးမယ် ''
" သူ့ကိုခေါင်ထဲထည့်မနေပါနဲ့ ကိုယ်အခုလာခဲ့
မယ်နော် soomin company ရှေ့ကို ''
