မနက်ကျမှအဖျားတွေတတ်နေတဲ့
ဂျောင်ကုကြောင့်ဆော့ဂျင်ပါအိပ်လို့မရတော့ပါ
မုန်းတာကတော့မုန်းနေပေမဲ့
လှပတဲ့နှလုံးသားလေးရှိသူပီပီဂျောင်ကုကို
ပစ်ထားပြီးထွက်သွားချင်စိတ်မရှိတော့။
ခေါင်းတွင်လဲပတ်တီးဖွေးဖွေး
လူကိုဘာအငြိုးတွေနဲ့များရိုက်ချလိုက်သည်မသိ
အခုတော့ယုန်သူငယ်လေးလို့အပြစ်မရှိစဖွယ်လေး။
Jungkookဘေးနားကကုန်းရုန်းထရင်း
မျက်နှာသစ်ဖို့ထွက်ခွာတော့
" ကိုယ့်နားကထွက်မသွားပါနဲ့ "
မျက်လုံးလေးဖွင့်ကာ အသနားခံတဲ့
အကြည့်နှင့်PD JEON အမျိုးမျိုး တတ်နိုင်ပါ့
" မင်းမအိပ်ဘူးလား "
" တစ်ရေးမှအိပ်ရသေးဘူး.. ''
" အာ့ဆို..ညကငါချီတာကော မင်းနိုးနေတာလား "
" အင်း "
" ငါနှိုးတော့ဘာလို့မထတာလဲ "
" အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေလို့..မထတာ "
SeokJinစိတ်အချဉ်ပေါက်ကာဆွဲထိုးလိုက်
ချင်ပေမဲ့လဲ..သနားစရာရုပ်လေးကအဖျား
တတ်နေတော့လဲသက်ပြင်းသာချလိုက်သည်။
" မသွားပါနဲ့ "
" မျက်နှာသွားသစ်ဖို့ ဘယ်မှမသွားဘူး
ငိုမနေနဲ့ "
အော်ဟစ်ပြီးပြောလိုက်တော့မှမျက်ရည်သုတ်ကာစိတ်အေးပြီးရယ်သွားသည့်ဂျောင်ကု
" ခင်ဗျားကချစ်စရာလေး... "
" မျက်နှာလာမရူးနဲ့ "
Seokjin ကိုယ်ရုပ်ကိုမှန်ထဲကြည့်မိတော့
ခေါင်းမှာပတ်တီးတစ်ခုအပိုရောက်လာပေမဲ့
ချောတုန်း..ချောဆဲ။
" အခုလိုပဲအားနည်းနေစမ်းပါ JEONရာ..
ဒီပုံလေးကဘယ်လောက်ချစ်ဖို့ကောင်းလဲ "
Seokjin တိုးတိုးလေးရေရွတ်ကာ
ရင်ဘတ်နေရာကခပ်စူးစူးကြောင့်
အကျ..ချွတ်ကြည့်လိုက်တဲ့အခါ......
JEON ဆိုပြီးခက်နက်နက်နှင့်အမဲရောင်
စကာလုံးလေး.. ဂျောင်ကုလက်ချက်မှန်းသိပေမဲ့
သူဘာမှပြောချင်စိတ်မရှိတော့ပါ။
