Matemde Kalan Düşler

7 . Bölüm "Kış Güneşi"

       Keyifli okumalar dilerim

    Oy ve yorumlarınızı eksik etmeyin canlar ❤️

                    7. Bölüm
                  Kış Güneşi

               Sezen Aksu 
             Eller Günahkar

              Katy Perry
              dark horse

Kardan sonra açan çiçek gibiydi yaşadığım yıllar. Biraz aldatıcı biraz gerçek. Fakat sonu hep hüsran.
Bütün soğuğu, karı hep içimde taşıdım.
Feleketlere boyun eğmiş hayatımda iyi kötü bir yol vardı.  Yaşayacağım, tutunduğum bir dalım vardı.

Babamın yaptığı büyük bir hatanın bedelini ödemek bana kaldı. İçimde oluk oluk yaralar oluştu. Kanlar bulaştı eteklerimin uçlarına oradan da ellerime bulaştı. En son da bileklerime dokundu acısı beni esir etti geçmişe. Tutsak olmak istemesemde kör kuyulara düştüm.

Karanlıkta doğdu ruhum... Derin bir acının koynunda. Kanayan  bir yaranın sızısında. Ruhu ölmüş bir kadının, insafsız bir adamın hayatına doğdum. Ağlamama yeminli ruhum. Konuşmaya yeminli kelimelerim var...

Acının yuva ettiği cehennemde açtım gözlerimi dünyaya.  Acılar ruhumu kor gibi yaktığı cehennemden kaçtım. Daha büyük yangınlara düştüm. Ruhum paramparça oldu. Bedenim dört duvarlara sıkışıp kaldı. Kelimeler boğazımı yaktı. Hiç biri göz yaşı  damlası olarak düşmedi. Hiç ıslatmadı yanaklarımı. Ruhum da kaldı bütün göz yaşlarım...

Bazen acılarım sustu ama kelimelerim hiç susmadı. Ve hiç korkmadım. Ne ölümden ne de hayattan

Elimde sıkıca tuttuğum silahımla baktım. Her şey tamamdır dedim kendi kendime. Artık ya ölmeye yada öldürmek için hazırsın. Hızlı adımlarımla yürüyerek dış kapının önünde ki pencereden dışarı baktım, kısaca sonra silahımı kaldırıp ateş etmeye başladım. Kısa bir süre sonra Özgür 'de arkamda ki pencereye gelip ateş etmeye başladı.

" Çok kalabalık görünüyorlar" dedim sitemler korku yoktu. Yorgunluk vardı ruhumda. Bıktım artık bu hayata ama yaşamakta zevkliydi.

" Öyle görünüyorlar ama üstesinden gelemeyecek gibi görünmüyoruz" dedi ciddiyetle. Ona dönmeden dudaklarıma gülümseme kondu
Kırık camlara basmamaya dikkat ederek ateş etmeye devam ettim.
Sadece ateş ediyorum kimseyi görmeden ateş etmeye devam etmek canımı sıktı.
Dış kapının çaprazında duran kutular dikkatimi çekti.

" Ben dışarıya çıkıyorum" dedim kendimden emini bir şekilde.

" Bu çok tehlikeli. Sakın deneyeyim deme" dedi keskin sesle.
Onu dinlemeden silahımı alıp dışarıya çıktım. Gözlerim etrafta Richard 'dı arıyordu. Fakat kimse yoktu görünürde. Bir yandan ateş ediyorum bir yandan da kendimi korumaya çalışıyorum. Kutulara varmama az kala kolumda hissettiğim kurşunla kısa bir duraksama yaşasam da hızlıca kendimi kutuların arkasına attım. Hiç durmadan silahı alıp ateş etmeye başladım.
Canım yansada umrumda değilmiş gibi yaparak. 

Ağacın arkasında ki uzun saçlı adamı vurduktan sonra arabasının arkasında sadece kafası görünen çakma sarışınıda vurdum.

Mermim bitti silahı yere attıp, diğer silahımı alıp tekrar ateş etmeye başladım. Yan yana ağacların arkasına saklanan iki adamı da sırayla vurdum ve sırtımı kutuya yaslayıp biraz soluklandım.