Heeseung ve Jay okulun koridorlarında öylesine gezip konuşuyorlardı.
Yani konuşuyorlardı konuşmasına ama Jay'in aklı hâlâ o çocuktaydı.
"AAAA GEL JUNGWON GEL!"
Karşıdan Sunoo ve o çocuk geliyordu. Sunoo Jungwon'un elini tutarak önden Jay'e doğru koşuyordu.
"Selam hyung! Jungwon okula yeni gelmişti de onu gezdiriyordum. Bak Jungwon bu Jay hyung, çekinmene gerek yok. Bir şey olduğunda ben olmasam bile ona söyleyebilirsin."
"Tanıştığımıza memnun oldum,ben Yang Jungwon."
Jay karşısındaki oğlana bakıyordu sadece,ne yapacağını şaşırmıştı. "Ablası" tam karşısında duruyordu ve onunla konuşuyordu resmen. Çocuğun selamına bile karşılık verememişti.
Heeseung ise gördüğü Jungwon adındaki çocuk ile küçük dilini yutmuştu. İkisi de taş gibi dikili kalmışlardı.
"Hyung?"
"H-ha? P-pardon. Ben de memnun ol-oldum, Park Jay ben. Sunoo'nun da dediği gibi bir şey olduğunda 3. katta bulabilirsin beni."
Jay zar zor konuştuktan sonra ölecekmiş gibi hissediyordu. Kalbi o kadar hızlı atıyordu ki dışardan duyulmuyor olmasını umuyordu.
"Hadi Jungwon gel kütüphaneye gidelim!"
"Tekrar görüşürüz hyung!"
Jungwon Sunoo'nun çekiştirmesi üzerine son kez Jay'e selam verip ardından Sunoo'nun peşine gitmek zorunda kalmıştı.
"B-ben a-az ö-önce ne gördüm?"
"İçin ürperdi değil mi?"
"Her şeyi ablana benziyor..."
"İnsanların çift yaratıldığının kanıtını gözlerimle görmüş oldum,çok garipti."
