The moment I heard those word in Paul, I don't know what feel.
Noong gabing iyon ay umalis siya kaagad ng bansa. Hindi na siya nakapag paalam pa dahil mahuhuli na raw siya sa flight niya. Ako na raw ang bahalang mag paliwanag.
Alam kong mahirap iyon para sa iba naming mga kaibigan lalo na't hindi siya nakapagpaalam. Baka nga magalit pa sa akin ang lahat ng 'yon dahil baka isipin nila na ako ang dahilan kung bakit umalis si Paul.
"What?" Gulat na sagot nila sa akin noong sabihin ko sa kanila na nasa Seattle si Paul.
"He said that he's need there for their company. He's Dad can't manage to fly back and forth anymore because of it's age and he needs to do this to help their company as well as his father." Pag papaliwanag ko.
Hindi ko alam kung nakikinig ba sila dahil pag hanap sa cellphone at pag contact kay Paul ka agad ang ginawa nila.
I sigh.
"Kailan lang?" Tanong ni Anthony.
"Yesterday night."
"Bakit hindi mo kami kinontact, Daph? Dapat kahit pag hatid lang sa kaniya sa airport nagawa namin." Pagrereklamo ni Louisa.
"Malelate na raw talaga siya. Gustuhin niya man na magpaalam sa in—" hindi na natuloy ang sasabihin ko ng biglang lumapit si Mitch sa amin at ipakita si Paul na nasa kabilang linya. Naka video call iyon kaya kita ni Paul ang mukha ng mga kasama ko ngayon.
"What's with that face everyone?" Natatawang tanong ni Paul.
Tatawa na rin sana ako ng makita kong nagtutuluan ang luha ni Anthony.
"Huy. Ang panget mo umiyak." Pang aasar ni Mitch.
Itinapat niya ang camera kay Anthony para maipakita ang pag iyak nito.
"Wtf bro! Don't tell me you like me. Baka siguro kaya hindi ka nakakahanap ng chicks kasi ikaw Ang chicks." Pang aasar din ni Paul.
Natawa kaming lahat doon.
"Bakit ba kasi biglaan ang pag alis mo? Hindi na ba makapag antay 'yang kumpaniya niyo kahit isang araw lang?" Medyo dismayadong tanong ni Louisa.
I cleared my throat as I listen to what's Paul going to say. Alam kong kaya namang makapag antay ng Seattle kaso iniisip ko na nagmamadali na siyang umalis dahil sa akin.
Ang feeling ko sa part na 'yon pero ayon kasi ang sinabi niya sa akin noong paalis na siya ay nag suggest ako na baka puwedeng sa susunod na araw na siya umalis para makapag paalam man lang siya sa mga kaibigan namin.
"I have an urgent meeting earlier, that's why. Sorry guys! Maybe on Christmas I'll be there for 3 days. Promise. Kikitain ko ka agad kayong lahat," sagot ni Paul kaya naman medyo nakahinga na ako.
Alam ko kasi na sisisihin nila akong lahat kapag ang sinabi ni Paul ay dahil sa akin kaya siya nagmamadaling umalis.
Lumipas ang ilang minuto, pakikipag usap lang kay Paul ang ginawa namin. Minsan ay inaasar nila si Anthony na parang bata kung umiyak at ang iba naman ay halos tungkol sa pag alis ni Paul.
They are all shock about that and I understand if they'll gonna be curious like this.
"Bye guys, someone is calling me already. Take care always, okey? Louisa, alam mo na. Isusumbong kita kay Waylon kapag dinamay mo si Daphne sa pag momove on mo."
Nitong mga nakaraang araw, kaya pala yaya ng yaya si Louisa na lumabas kami ay dahil nagkaproblema sila ni Waylon. Hindi naman namin alam ang tungkol doon. Kung hindi pa namin siya nakitang may kalandian na lalaki noong nakaraang pumunta kami rito sa bar, hindi pa namin malalaman ang tungkol sa nangyayari sa kanila ni Waylon.
