~True Love waits~

Chapter thirty-six

Sharmainne’s POV

“Can I have a dinner with you?”

“Ah e…” di ko alam kung para saan sa business lang naman siguro to

“Ahm mamayang 8 sa resto?” sabay alis nya

Maraming nagbago sa kanya nagmatured na sya di ko maintindihan ang puso ko. Sinasabi ng isip kong kalimutan ko na sya pero sinasabi ng puso kong wag. Walang bakas ng kaba ang muka nya kanina ako na lang ba ang di nakakalimot ng lahat ako na lang ba ang hohold na meron pang pag-asa.

Calvin’s POV

Ang tagal nya naman mageeight na. Siguro naghahanda pero hindi baka naman hindi sisipot di naman ako nakatanggap ng oo diba. Parang ganitong ganito rin yun dati yung naghintay ako para sa interview naiisip ko dati yung relasyon naming hanggang dulo na to pero ngayon nandito ako at walang kasiguraduhan kung ano ba talaga kami gusto magsimula kami pero di ko alam kung saan magsisimula nasira kong ang tiwala nya at ng pamilya nya. Wala akong mukang mahihirap pero gusto kong magkaayos kami pero di ko alam kung paano.

“Ahm sir magoorder na po ba kayo?”

“Isang coffee na lang please” magni9:30 na at wala parin sya napagpasyahan kong umalis na at magtry na lang ulit bukas.

Sharmainne’s POV

Nakasimple dress lang ako at light make up pero na sa gitna ako ng pupunta o hindi. Baka kasi diba business lang yun oo business lang yun pero hindi si Calvin yun si Calvin Sharmainne nababaliw ka na ba. Magte10 na ng makarating ako sa resto wala akong Calvin na nakita.

umupo ako sa tabing dagat sumasakit na rin ang paa ko sa heels na suot ko di ko maintindihan ang sarili ko naghanda ako para sa lalaking iniwan ako. Ano ba ang relasyon naming nagsimula sa isang tutorial almost perfect masaya kami nag-aaway kami oo pero gumagawa kami ng paraan para maayos yun kala ko hindi na to mangyayari pero mas pinili niya akong iwan mas pinili nyang tumakbo at hindi humarap sa akin. Nagising na lang ako isang umagang wala na pala si Calvin magulo ang isip ko kasi kahit anong isip kong dahilan bakit di man lang sya nagpaalam ganun bay un kahirap. Magaalas dose narin ng mapagpasyahan kong bumalik sa room ko.

Nagising ako sa sikat na araw. Pumunta akong balcony at naisipang magswimming

Inihanda ko ang susuotin kong damit naka sando at short ako saying naman kung hindi ko maeenjoy ang dagat.

Nang makatapak ako sa putting buhangin dahan dahan akong tumakbo sa dagat na pakalamig ng tubig na dumidikit sa aking mga balat marami ng turista dito malaki na talaga ang naabot ni Calvin siya pala ang namamahala neto.

May mga nagbabanana boat may mga nagsusurfing karamihan ay mga couple ang nakikita ko namimiss ko tuloy kung anong meron kami ni Calvin.

Isang kano ang lumapit sakin maitsura pero di ako bibigay ng ganun na lang “Hi miss can I have your name” nagswimmin ako para makalayo sa kanya ngunit hinawakan nya ang kamay ko pinipilit kon tanggalin iyon pero ayaw nyang bumitaw.

“Sorry Sir but do you know her?”  napalingon ako sa lalaking nagsalita ngumiti lang ang kano

“Sir let her go”

“What is your problem? Do you know her? Ah you like her too but I’m the first one who get her” Pasigaw na sabi ng kano bigla na lang akong nabitwan ng kano sa sapak na inaabot nya sa lalaki babawi pa sana yung kano pero biglang dumating mga lifeguard.

To be continue~