~True Love waits~

Chapter thirty-nine (ang pag-uusap)

Sharaminne's POV

Sa sandaling iyon akala ko ay mararape na ako

"Tulong! Tulong!"

"Sharmainne ako to" unti unti kong minulat ang mga mata ko

"Calvin?! Shit ikaw pala yan gadh kala ko sino bakit mo ba ako sinusundan?!

"Sorry, gusto ko lang naman sanang siguraduhing makarating ka sa room mo"

"Grabe tinakot mo naman ako"

"uuwi ka na ba gusto mo magpalipas muna tayo ng oras dito? Pero kung may gagawin ka sige hatid na lang kita kung okay lang sayo"

"Ahh okay lang naman ikaw baka may gagawin ka pa baka nakakasayang naman ng oras mo to"

"ako nga nagyaya e upo na tayo?"

"Ganda ng mga bituin no?"

"Ah oo nga, Ahm Calvin pwede ba tayong magusap?" tinignan nya lang ako

"Calvin ano kasi di ko naman hihingiing magkaroon ulit tayo ng relasyon alam kong napakatagal na to pero gusto ko lang naman malinawan" kitang kita ko ang pagbabago ng mga mata nya kung kanina ay malumanay ito bigla itong nagseryoso ngayon

"Ano bang gusto mong malaman Sharmainne?"

"Bakit bigla ka na lang nawala Calvin? Alam mo ba halos araw araw kong iniisip kung may nagawa ba akong mali pero laging sinasabi ng utak kong ginawa ko naman ang lahat pero bakit umalis pa sya masakit Calvin" di ko na napigilang umiyak nagulat ako ng bigla nya akong niyakap

"Sasabihin ko naman talaga Sharmainne e kaso naabutan kitang may kayakap at muka namang masaya ka kaya sinabi ko sa sarili ko mas mabuting umalis na lang ako kasi iniisip kong napakababaw ng dahilan ko para iwan ka muna at sumama sa isang babae" hinarap ko sya tinitigan ko sya at nakita ang pamumula ng kanyang mata

"Si Angelie ba ang tinutukoy mo kasi kinausap nya ako noon na layuan ka bakit di mo sinasabi sakin Calvin halos mabaliw ako kakaisip kung anong rason"

"Shit all this time!" kita ang frustration sa muka nya

"Kamusta na pala sya?"

"hindi gumana ang bagong gamot sa kanya sa L.A. depressed na depressed ang parents nya non lalo na ang kanya mommy kaya di ako makuwi uwi sila dapat ang partner ni Michael sa restobar neto kayo gipit din sila kaya sinuggest nila ito sa parents ko at pinahawak sakin" bago lang nagrehistro sakin lahat ng sinabi ni Michael sakin noon sa tunay na kapartner nya sa restobar na namatayan ng anak. Doon ko lang napagdugtong dugtong ang lahat.

"Sharmainne may pag-asa pa ba tayo?"

"Siguro Calvin hindi naman madaling kalimutan ang mga memories nating dalawa at di ko rin naman makakalimutan agad ang lahat ng sakit ayoko muna magmadali pwede bang dahan dahan muna?"

"Kung yan ang gusto mo Sharmainne kahit magsimula pa ako sa pinakaunang step kung sa last step naman ay mapapaoo kita willing akong magpakahirap makuha ka lang muli."

~to be continue