AVUKAT HANIM

1. Bölüm

Bebeklerim cidden büyük bir hevesle yazdım bu bölümü ama tam istediğim gibi olmadı. Yine de umarım beğenirsiniz ❤

Nefes'ten:

Sabah annemin beni öpmesiyle uyandım. Çok heyecanlıydım. Çünkü bugün Şanlı Urfa'ya gidecektim, ilk görev yerime. Hukuk okuduğum sırlar herkes bana ordaki eşitzilikten bahsederdi bende hep kendime Urfa'ya gidip o kadınlara umut olucam diye söz verirdim. Çok şükür bunu başardım ve bugün Urfa'ya gidiyorum. Umarım her şey güzel olur. Gözüm saate takılınca hızlıca yataktan kalktım ve duşa girdim. Güzelce duşumu aldıktan sonra dolabımın karşısına geçtim. Siyah renkte mini spor bir elbise ve üstüme de kot montumu giydim. Daha sonra makyaj masama oturdum ve hafif bir makyaj yaptım. Makyajım bitince sandalyemden kalktım ve son kez odama baktım valla şaka maka gidiyorum he. Dün gece bavulumu hazırlamıştım ve babamla birlikte arabaya koymuştuk ama yine de eksik birşey var mı diye odama baktım. Görünürde bişey yoktu neyseki. Tam aşağıya inecekken telefonum çaldı. Ekranda ismini görmek bile kalbimi hızlandırmıştı. Hala ilk günki gibi aşıktım ona

N: Aşkımm

K: Güzelim çıktın mı evden

N: Hayır hayatım şimdi kahvaltı edicen yarım saat sonra çıkarım ama

K: Tamam ben havaalanına gelicem zaten. Keşke işim olmasaydı da seni ben götürseydim. Havaalanına

N: Olsun aşkım çok önemli bir toplantın olduğunu biliyorum. Sen takma hem zaten Urfa'ya da geleceksin sık sık

K: Tabi ki aşkım. Eee neyse ben şimdi kapatmayım birazdan da hazırlanır çıkarım

N: Tamam hayatım görüşürüz

K: Görüşürüz

Telefonu kapattıktan sonra aşağıya indim. Bizimkiler kahvaltı yapıyordu.

N: Günaydınnnnn

İkisinin de yüzleri asıktı. Off bir türlü beni anlamıyorlar ya

N: Ya bu ne surat böyle alt tarafı Urfa'ya gidiyorum. Mesleğimi yapmak için ne var bunda

Ü: Evet kızım kendi ağzınla dedin Urfa'ya gidiyorsun. O iğrenç kuralların , törelerin olduğu yere. Her erkeğin eline silah alıp namus bekçisi kesildiği o yere

N: Tamam işte baba benim işim bu zaten yardıma ihtiyacı olanlara yardım etmek. Ben ordaki kadınlara umut olmaya gidiyorum

Ü: Sana birşey olmasından korkuyorum

Bunu derken babamın gözleri dolmuştu. Hemen gidip sarıldım. Annemi ikna etmek babama nazaran daha kolaydı. Annem kabul etse de babamın içi bir türlü rahat değildi

N: Baba yapma ama böyle. Hem bana hiç kimse birşey yapamaz sen kızını tanıyamadın mı. Ordaki ağların emirleri bana sökmez. Zaten sürekli konuşucaz seninle de. E Kerem de gelecek yanıma. Lütfen artık böyle yapıp beni üzme

Ü: Tamam yeşilim tamam

Gülümseyerek önce babamı sonra da annemi öptüm onlarda beni öptüler. Sonra da hızlıca kahvaltımı yaptım. Kahvaltım bitince annemlerle vedalaştım ve arabama binip havaalanına gittim. Bu arabayı Kerem geri götürecekti. Urfa'da bir emlakçıyla konuşmuştum daha doğrusu hocalarımın biri sayesinde gizlice konuşmuştum. Orda ki ağa bozuntusu beni görse ev vermezmiş. Bey efendiye bak sanki ona soracaktım. Neyse işte adam da benim hocamı sevdiği için ufak bir risk alıp o adamdan gizli bana bir ev verdi. Birde tanıdığı birinden araba ayaralmıştık. Çok şükür bunlar sorunsuz bir şekilde hallolmuştu. Ama ne yalan söyleyeyim o gün telefonda emlakçıyla konuşurken bile şok olmuştum. Yani adam o ağadan nasıl korkuyorsa sürekli beni tembih ediyordu gelmemem konusunda ama tabi ki önemsemedim. Onlar daha Nefes Zorlu'yu tanımıyorlar. Bu düşünceler eşliğinde havaalanına gelmiştim. Acaba Kerem nerde ya. Neyse önce şu bavulları bir geçireyim sonra ararım onu. Arabayı park edip bavulumu aldım ve içeri girdim. Güvenlik kontrollerinden geçtikten sonra uçağı beklemeye başladım. Hala Kerem yoktu ortada beni de aramamıştı. Telefonumu çıkarıp Kerem'i aradım. Ama açmadı. Bir kez daha aradım hala açmıyordu. Allah Allah başına birşey mi geldi acaba ya. Allah korusun. Tam bir kez daha arayacaktım ki uçağın kalkacağına dair anonsu duydum. Ama ben Kerem'i görmeden gidemezdim ki. Yine de diğer insanlarla birlikte giriş sırasına girdim. Neyseki en sondaydım. Tam bir kere daha arayacakken arkamdan gelen bağırma sesiyle hızlıca arkama döndüm.