Eyes like emeralds

Chapter 11

~Τα επόμενα κεφάλαια θα είναι Dylan's POV από την αρχή εώς το ραντεβού τους~

Dylan's POV

Ομπόοο!! Δευτέρα.Άλλη μια μέρα που είμαι αναγκασμένος να πάω σχολείο και να παρακολουθώ επτά καθυστερημένους καθηγητές να μιλάνε για πράγματα, τα οποία δεν με ενδιαφέρουν ούτε στο ελάχιστο.

Σηκώθηκα από το κρεβάτι και κατευθύνθηκα προς το μπάνιο.Έκανα ένα κρύο ντουζάκι για να ξυπνήσω.Αφού βγήκα, έδεσα μια πετσέτα γύρω από τη μέση μου κσι μια γύρω από το σβέρκο μου, έπλυνα τα δόντια μου, στέγνωσα τα μαλλιά μου και τα χτένισα.

Έπειτα πήγα πάλι στο δωμάτιό και έψαξα να βρω τι θα φορέσω. Κατέληξα σε ένα blue jean με ελάχιστα σκισήματα, μια μπλε σκούρη κοντομάνικη μπλούζα με V και τα μπλε vans μου. Πήρα το κινητό, τα κλειδιά, τα γυαλιά ηλίου μου και την τσάντα και κατέβηκα κάτω.

Η μαμά ήταν στην κουζίνα μαζί με την Melanie και έτρωγαν το πρωινό τους.

Η Melanie είναι η μικρή μου αδερφή και την αγαπώ όσο τίποτα στον κόσμο. Ακόμα θυμάμαι τη μέρα που γεννήθηκε.

Είναι μόλις 16 ετών, αλλά για την ηλικία της είναι πολύ πιο ώριμη. Ειλικρινά αν δω αγόρι να την πλησιάσει ή να παίξει μαζί της την επόμενη μέρα αυτός θα βρίσκεται στο χώμα κι εγώ στη φυλακή. Κανείς δεν θα πληγώσει την αδερφούλα μου! Κανείς!!

Γενικά σαν αδέρφια είμαστε πολύ αγαπημένα. Την εμπιστεύομαι και με εμπιστεύεται. Οι γονείς μας λόγω της δουλειάς τους λείπουν αρκετά συχνά σε επαγγελματικά ταξίδια και έτσι μας αφήνουν συχνά μόνους μας. Αυτός είναι ένας από τους λόγους, πιστεύω, που είμαστε τόσο δεμένοι με την Melanie.

Οι γονείς μου? Χμμ..ντάξει! Δεν είναι από αυτούς τους αδιάφορους που παρατάνε τα παιδιά τους και το μόνο που τους νοιάζει είναι η επαγγελματική τους καριέρα. Αντιθέτως, προσπαθούν να είναι όσο το δυνατόν περισσότερο μαζί μας.

Τέλος Πάντων!!

"Καλημέρααα" είπα και κάθισα είπα και κάθισα στο τραπέζι ακριβώς απέναντι από τη Melanie.

"Καλημέρα" είπε η μαμά και άφησε μπρόστα μου ένα πιάτο με ομελέτα και μπέικον και ένα ποτήρι φυσικό χυμό. Μμμ ομελέτα!! Τέλεια!!

"Dylan! Εγώ θα φύγω σήμερα. Προέκυψε ένα επαγγελματικό ταξίδι και θα πρέπει να λείψω για 3-4 μέρες" είπε η μαμά ενώ έπινε μια γουλιά από τον καφέ της.

"Τι? Κι άλλο ταξίδι? Μα μόλις προχθές γύρισες!!" είπα και ήταν ξεκάθαρο από τον τόνο της φωνής μου το πόσο ενοχλήθηκα.