Chapter 9

75 4 4
                                    

Wow!Πότε πήγε 6:30? Oh God! Το ραντεβού μου με τον Dylan!Θα αργήσω!!

Με γρήγορες κινήσεις σηκώθηκα και πήγα στο μπάνιο.Έλενξα με το χέρι μου αν είχε ζεστό νερό και ευτυχώς για μένα είχε.Έβγαλα τα ρούχα μου και έκανα ένα γρήγορο μπάνιο.Αφού τελείωσα φόρεσα το μπουρνούζι μου και πήγα στο δωμάτιο για να ντυθώ.

Μια και δεν ξέρω που έχει σκοπό να πάμε αποφάσισα να βάλω κάτι απλό όπως μου είπε και έκεινος,αλλά όχι και πολύ καθημερινό.Φόρεσα ένα μαύρο παντελόνι σε στυλ κολάν,μια μακριά,φαρδιά,άσπρη,πλεκτή μπλούζα,ένα μπορντό,πλεκτό κασκόλ,μια μαύρη μακριά,πλεκτή ζακέτα σε περίπτωση που θα έχει πολύ κρύο και τα καφέ μου μποτάκια.Τα μαλλιά μου δεν τα έκανα τίποτα το ιδιαίτερο.Τα ίσιωσα και τα έκανα ελαφριές μπούκλες στις άκρες.

Σειρά έχει το μακιγιάζ!Έβαλα make-up,πούδρα,μάσκαρα η οποία τονίζει πολύ ωραία τις βλεφαρίδες μου.Τέλος,έβαλα λίγο κραγιόν το οποίο είναι στην ίδια απόχρωση με το κασκόλ.Όμως επειδή είναι πολύ έντονο έβαλα μια ελαφριά στρόση.

Έτοιμη!!

Κοίταξα το ρολόι και ήταν ήδη 7:58.Ο Dylan θα είναι εδώ από στιγμή σε στιγμή.Ψεκάστηκα με το άρωμά μου "Black Opium",πήρα την μαύρη,ταχυδρόμου τσάντα μου,έβαλα μέσα το κινητό μου,τα κλειδιά μου,λεφτά,το κραγιόν μου και κατέβηκα κάτω.

Ευτυχώς οι γονείς μου βγήκαν έξω για φαγητό και τα αδέρφια μου είναι στην γιαγιά μου.Έτσι δεν θα χρειαστεί να περάσω από ανάκριση.

Το κουδούνι χτύπησε πράγμα που σημαίνει πως ο Dylan είναι εδώ.

Κοίταξα τελευταία φορά το είδωλό μου στον καθρέπτη και άνοιξα την πόρτα.

"Wow!" το μόνο που είπα μόλις αντίκρισα το θέαμα που βρισκόταν μπροστά μου.

"Wow!" είπε κι αυτός με τη σειρά του και μείναμε να κοιταζόμαστε για μερικά λεπτά.

Αυτά τα λεπτά είχα την ευκαιρία να τον πρατηρήσω καλύτερα.Φορούσε ένα σκούρο τζιν,μια μπορντό μπλούζα,το μαύρο του montgomery και ένα ζευγάρι μπλε παπούτσια.Τα μαλλιά του τα είχε σηκώσει ελαφρώς προς τα πάνω.

"Είσαι πολύ όμορφη!" είπε κοιτώντας με στα μάτια και μου χαμογέλασε.

"Ευχαριστώ!Κι εσύ δεν πας πίσω" του είπα ενώ τα μάγουλά μου είχαν πάρει ένα ελαφρύ ροζ χρώμα έπειτα από το κοπλιμέντο του και του χαμογέλασα.

"Είσαι έτοιμη?"

"Εε ναι..μισό λεπτό να πάρω την τσάντα μου και φεύγουμε." είπα και έγνεψε.

Eyes like emeraldsDonde viven las historias. Descúbrelo ahora