🕎12🕎-END

604 97 18
                                    

මට දැනුනෙ ඔලුවෙ බර ගතියක්.. මම ඔලුවෙ බර ගතියක් එක්ක ඇස් අරියත් මගේ ඇස් ආලෝකෙට හුරු කර ගන්න ටික වෙලාවක් ගියා. මම එතකොට දැක්කේ මම ඇදක ඉන්න බව​. ඒ වගේම මගේ අත අල්ලගෙන නිදාගෙන හිටියෙ හොබී. මම මෙතන හොබී ඉන්න එක ගැන සතුටු උනත් මගේ හිත බලා පොරොත්තු උනේ  වෙන කෙනෙක්ව​.

''ලීන... ලීන ඔයා නැගිට්ටද ඔයාට කොහොමද දැන්....මුකුත් අමාරුවක් නැ නේද්.'' මගේ අත හෙලවෙනවත් එක්කම නැගිට්ට හොබී මාව හරෝ හරෝ ප්‍රශ්න වැලක් අහගෙන ගියා.

''අයියෝ හොබී නවත්තන්න්න අනේ.. මන් හොදින්..''

''මෝඩි දන්නවද මන් හුගක් බය උනා.'' හොබී මගෙ ඔලුවට තට්ටුවක් දාල කිව්වම මම කලේ හිනා වෙන එක​.

''හොබී කෝ ජන්කුක්..''

''ආ.. එයා මේ''

''------------''

''ඔයාට දැන් හොද නිසා එයා ඔලිම්පස් යන්නයි හදන්නේ.''

''මොකක් ඒ ඇයි..''

''ලීන එයා ඔයා එන්න කලින් පලකෙ අල්ලලා  ඉතින් එයා තමා දිනල තියෙන්නේ. එයා මෙච්චර කල් ඒක ප්‍රමාද කර කර හිටියෙ ඒත් අද එයාට යන්න වෙනවා..'' ඒක ඇහුවම මගේ ඇස් දෙකට කදුලු ඉනුවෙ ඉබේටමයි.

''එතකොට මාව බේර ගත්තේ කව්ද​.. මම කොච්චර කාලයක් ඇදේ හිටියද​''

''ජිමින්.. හොද වෙලාවට ජන්කුක් ඔයාව වෙලාවට අරන් ආව ඒත් තුවාලෙ ගැබුරු වැඩී ඒක නිසා ඒක එක පාර හොද කරන්න බැ.. ඒක නිසා මේ සති දෙක පුරාවට ජීමින් වගේම සුගා හයෝනුත් ඔයාට බේත් කලා.''ඒක අහපු ගමන් මට ඕන උනේ ජන්කුක් ගාවට යන්න​. තුවාලෙ හොද නැතත් මම අමාරුවෙන් හරි නැගිට්ටේ ඒ නිසා.

''ලීන කොහෙද මේ යන්න හදන්නේ.''

''ජන්කුක්ව හම්බෙන්න.අනේ හොබී මාව එයා ගාවට එක්ක යන්න මට එයාව අවසන් වතාවට හරි බලන්න ඕන​.'' මම එහෙම කිව්වම හොබී මාව කුකී ගාවට එක්කන් ගියා. එයා හිටියෙ බීච් සයිඩ් එකේ බෙන්ච් එකේ. හොබී මාව කුකී ගාවින් ඉන්දලා එතනින් ගියා.

''ඔයා ඇත්තටම යනවද ජන්කුක්...''.මට කුකීගෙ මූන දිහා බලන්න හයියක් තිබුන්නැ මට බයයි මට ඇඩෙයි කියල​

TO THE EDGE OF SKY|| COMPLETE||Where stories live. Discover now