"Baby, are you ok?" Nasa kusina kami ngayon para mag-almusal. I put coffee on her mug. "Baby?"
"Hindi ka pa ba handang magkaanak?" she asked kaya napatigil ako. Last night nang dumating kami ay hindi na niya ako kinibo. Natulog kami na hindi nag-uusap. Gusto ko sana siyang lambingin pero hindi niya ako pinansin.
"Is this because of what happened yesterday?" But she did not answer at hindi rin ginalaw ang pagkain. "See, baby, kung magkakaanak tayo gusto ko magpakasal muna tayo."
"I did not ask you to marry me because I know you don't have any plans. I asked you if you are not ready to have a child. We can have one, kahit hindi tayo kasal. Sa nakikita ko sa'yo sa mga anak ng kaibigan mo ay parang handa ka na. You stand them as a second father, which means you can be a good father to your own."
"Yara, my friend's children are different from my mine. Kapag hiniram ko ang isa sa kanila ay pwede kong isuli anytime na magsawa ako. Hindi ko yon magagawa sa anak ko."
"So hindi ka pa nga handa."
"Are you pregnant?" tanong ko.
"No. Nagtanong lang ako kasi ready na ako at gustong-gusto ko na. But if your not, ok lang." I sighed and pull my chair closer to her.
Honestly, kung nabuntis ko na siya ay tatanggapin ko rin naman. Not because I don't have a choice but because it's my baby. But, thanks, God, hindi pala. I kissed her and in the head and held her hand.
"Not now, baby. As of now, I want to enjoy my moment with you. By the way, since nabanggit mo na rin 'yan. Can you do some contraceptives? Para makasiguro tayo. Kapag ready na tayo, you can stop."
"I am ready, ikaw lang hindi." Hinablot niya ang sariling kamay.
"Baby, are you ok? Lately, lagi ka na lang galit."
"No, bored lang ako dahil hindi ko alam ang gagawin ko. Kaya nga gusto ko na magkaanak para may magawa ako sa buhay ko. Hindi 'yong may silbi lang ako sa kama sa'yo, pero sa sarili ko wala."
"Yara..."
"Ok, na."
"Please, understand..."
"I understand," she said sabay usog ang upuan at tumayo saka ako iniwan. "Umalis ka na at baka ma-late ka pa. Ako na riyan mamaya."
"Yara!" She slammed the door in our room when she goes inside. Napailing na lang ako at hinayaan na lang siya. Magiging ok din siya mamaya. Hindi ko na lang siya aamuin para hindi siya umasa sa gusto niyang mangyari. Not now, dahil hindi pa ako handa.
THESE past few days ay napansin ko na laging bugnutin si Yara. It's not that I am complaining pero minsan ay nakakairita na rin kaya ayaw ko na lang patulan. Hindi na rin ganoon ang sex life namin dahil nga nagtatalo na kami minsan kaya nawawalan na rin kami ng gana parehong magsiping lalo na kung katatapos lang namin magsagutan.
I got home early, dahil may usapan ang tropa na magdi-dinner at isasama ang mga partner. Pagpasok ko ay napansin kong wala siya sa sala. The kitchen was clean but I noticed the bowl on the table. My forehead furrowed and came closer to the table. I opened the bowl and wonder why the food still there. Yara doesn't know how to cook, so before I left in the morning I cooked her lunch and keep it on the table. Iinitin na lang niya iyon kapag kakain na siya.
Naabutan ko siya sa kwarto na nakahiga at nakatigilid.
"Hi," Hinalikan ko siya sa leeg. "Hindi ka ba kumain ng tanghalian?"
"Wala akong gana."
"Change your dress. We'll go outside. Phoenix invited us with the group na sa mansion mag-dinner."

BINABASA MO ANG
Brother's Code - Denial 4: Zeus' Possessive Bedslave
RomanceWARNING R18+ BROTHER's CODE SERIES 4 Zeus and Yara's relationship back in college was almost perfect. She was his first, and he was hers. Every student on campus envied them. They were famous and always made the headlines of the campus newspaper. Bu...