I'm not falling for him.

1: Avondje

Ik rijd over de dijk. Man wat heb ik ze lang niet gezien. Ik neem de bocht naar rechts en rijdt de oprit op. Ik stap uit en pak mijn tas uit de achterbak. Ik loop naar de deur. Ik graai in mijn zak naar mijn sleutels, hebbes! Ik haal de bos met sleutels uit mijn jas en kijk of ik de juiste sleutel nog wel heb. En ja hoor, ik steek de sleutel in het sleutelgat en draai de sleutel om naar links. De deur gaat open. Zodra ik een stap in het huis zet ruik ik de geur van de mannen al; Zweet, bier, en een beetje te veel deo. Ik hang mijn jas aan de kapstok en loop dan naar binnen. De mannen zitten aan tafel te eten. ''Dag heren'' zeg ik met mijn handen in de lucht en een veel te enthousiaste lach op mijn gezicht. ''Samie'' zegt Milo met een hele lage stem alsof ik een soort voetballer ben die hij aanmoedigt. De andere jongens kijken ook op. Allemaal kijken ze even blij, behalve hij. De jongen negeert mij volledig en focust zich net iets te hard op zijn boontjes. Ondertussen heb ik Milo in mijn armen. Daarna Rob. Daarna Koen. Daarna Roel. ''Lang niet gezien ouwe'' zegt Rob. ''Nee man echt niet normaal'' antwoordt ik. ''Mevrouw moet de tas naar de logeerkamer?'' vraagt Raoul. ''Heel graag'' zeg ik. Het valt stil als Raoul de deur uit loopt. Iedereen kijkt naar Matthy. Verwachtend dat hij toch z'n mond open gaat trekken, wat na 10 seconde nog steeds niet gebeurd.  Dan kijkt hij op. ''Wat?'' zegt hij chagrijnig. ''Ook heel leuk om jou weer te zien Matthy'' zeg ik. Heel misschien een beetje op een bitchy toon. Maar ja. ''Kan niet hetzelfde zeggen'' zegt hij. Dan staat hij op en gooit nog net niet zijn bord op het aanrecht. Hij loopt richting de deur maar stoot natuurlijk per ongelijk mij net iets te hard aan. Ik verlies mijn evenwicht maar wordt ondersteund door de hand van Koen die mij op mijn rug tegenhoudt van vallen. Hij stormt naar boven en even later horen we een deur tering hard dicht gegooid worden. ''Nou dat ging ook lekker'' zeg ik op een cynische manier nadat het voor een tijdje stil is. ''Wie gooit er nou zo met die deuren?!'' zegt Raoul die een beetje boos binnen stormt. Ik wijs met mijn ogen naar boven en al snel snapt Roel het. ''MAT HOE BOOS JE OOK BENT NIET SLAAN MET DIE DEUR DAT IS HEEL SLECHT VOOR HET HUIS OKE?!!'' Roept hij met zijn handen aan zijn mond naar boven. Ik moet een beetje lachen. ''Nou goed wil je wat drinken mop?'' vraagt Raoul op een opeens veel lievere toon. ''Pilsje dan maar he als ik er toch ben?'' zeg ik lachend. De jongens juichen, waar ik ook weer om moet lachen. Wat heb ik ze toch gemist, behalve hem dan. Altijd dat gezeik. Ik ga aan het aanrecht zitten. Rob en Milo komen naast me zitten, Koen en Raoul staan aan de andere kant. ''We hebben net gegeten en er is nog wat over wil je wat?'' vraagt Koen. "Nee dank ik heb al wat thuis gegeten.'' zeg ik. Koen en Raoul gaan zitten. We praten. Over wat weet ik eigenlijk ook niet want het onderwerp wisselt om de minuut, maar wat hebben we het gezellig. Af en toe moeten we even stoppen met praten om op adem te komen van het lachen. ''Nee want ik weet nog dat jij die ene gast ging versieren met je dronken kop maar dat je toen gewoon plots op de grond viel. We hebben de hele nacht in het ziekenhuis gezeten om uiteindelijk te horen dat jij een hersenschudding had''  zegt Milo. Ik moet lachen. ''Oh ja en toen ben je hier 2 weken geweest en moesten wij voor je zorgen Jezus Christus'' vult Koen aan. Ik kom niet meer bij van het lachen als ik denk aan al die herinneringen. Ik plaats mijn hand op mijn hart en doe alsof ik beledigd ben. ''Oh vonden jullie het dan kut dat ik hier 2 weken was?'' vraag ik. De jongens zeggen niks en kijken elkaar duivels aan. ''Wat een homo's'' zeg ik en iedereen moet weer lachen. Inmiddels grijp ik naar mijn buik omdat het pijn doet van het lachen. Ik kijk op mijn telefoon. 00:47. ''Jongens ik ga slapen'' zeg ik. Ik drink mijn thee op en zet mijn glas in de vaatwasser. Ik loop naar Raoul toe en geef hem een knuffel, ik knijp hem nog iets steviger tegen mij aan, wat heb ik papa gemist. Ik laat hem los. Koen geef ik daarna een knuffel. ''Truste ginger'' zeg ik nadat ik met mijn hand door zijn haar ben gegaan. Hij steekt zijn middelvinger op. Ik moet lachen. Ik omhels Milo. ''Blijf jij ook?'' vraag ik hem als ik hem los laat. Hij knikt. ''Ik slaap op de bank'' zegt hij met een lief glimlachje. Ik knik. Dan neem ik Rob in mijn armen. We Wiegen heen en weer. ''Oh kleine Brabander van me!'' zeg ik. Hij lacht, ik lach. Ik schenk nog een glaasje water in en loop richting de deur. ''Sam?'' hoor ik de stem van Raoul zeggen. 'Hmm?'' zeg ik terwijl ik me omdraai. ''Hoelang blijf je deze keer?'' vraagt hij lief. Ik glimlach ''We zullen zien hoelang jullie het volhouden met me, ja?'' De jongens knikken. Ik zwaai en loop dan de deur uit. Tweede deur links, logeerkamer. Uit mijn tas haal ik een groot shirt. Ik kleed me om en poets mijn tanden. Dan kruip ik in bed. Kapot van een avondje niksen. 

Hallo Hallo, ja ja ja het eerste deel is een feit. Nou heb ik niet heel veel te zeggen eigenlijk. Ik hoop dat jullie het allemaal leuk gaan vinden. <3.

kusjes moi