I'm not falling for him.

15: Vogel

Ik open mijn ogen, ze sluiten weer. Momenten van gister flitsen voorbij. Ik voel aan mijn lichaam, niks. Geen bekleding. Ik schud mijn hoofd met mijn ogen dicht. ''Hoe krijg je het ook voor elkaar'' zeg ik zachtjes tegen mezelf. Langzaam open ik mijn ogen. Ik staar naar het plafond. Ik bereid me voor op het moment dat ik naar mijn rechterkant ga kijken. Een keer adem ik diep in en uit, daar ga ik. Mijn hoofd draait op slakken tempo naar rechts. Stukje voor stukje, maar ik zie geen lichaam. Alleen maar beddengoed. Ik ga recht op zitten en adem heel opgelucht uit. Ik hou mijn beddengoed voor mijn lichaam en wrijf in mijn ogen. Ik sta op en loop naar de kast. Met mijn handen hou ik mijn borsten vast, in het geval dat Matthy's geest me kan zien. Ik open mijn kast en trek onmiddellijk een groot t-shirt aan. Het shirt valt over mijn billen. Ik trek een onderbroek aan. Ik sluit de deuren van de kast en kijk in de spiegel. Ik zie een of andere mongool staan. Ik sjok uit mijn kamer, de trap af. Koffie, daar focus ik me voor nu op Ik open de deur naar de woonkamer. Ik loop recht naar het koffiezetapparaat. Ik zet het apparaat aan en schuim de melk. Ik draai me om en buk om een mok te pakken. Ik kom weer recht op te staan en kijk even in de woonkamer. Mijn mok valt uit mijn handen en klettert in stukken op de grond. ''JEZUS CHRISTUS MATTHY'' schreeuw ik hard. De jongen zit kalm op de bank, hij kijkt mij vervelend rustig aan. Geen woord dat hij zegt. Ik zucht. ''Godverdomme man ik dacht dat je al weg was'' zeg ik mopperend terwijl ik met stoffer en blik de scherven bij een raap. Ik gooi de scherven weg en kijk hem aan. ''Tering lul dat was mijn favoriete mok'' zeg ik kalm. Hij glimlacht zacht, zijn rechter mondhoek krult wat meer omhoog dan de ander. Ik word ongelofelijk blij van die lach. Laten merken? dacht het niet. ''Sorry'' zegt hij terwijl hij me aankijkt. Ik breek het oogcontact niet af. Eventjes blijft het stil. ''Weet ik'' zeg ik dan en ik schenk hem een oprechte glimlach terug. Ik draai me weer terug om. Ik herpak mezelf in dit moment. ''Koffie?'' vraag ik zonder mij naar hem te draaien. ''Nee dankje'' krijg ik als antwoord. Ik knik. Ik pak een nieuwe mok. Ik hoor hem gniffelen. Ik steek mijn middelvinger op. Ik schenk mijn koffie in en loop dan naar de bank. Ik zet mijn mok neer op het koffietafeltje. Dan realiseer ik me iets, ik loop in een fucking doorschijnend tering shirt met alleen een string eronder aan. Mijn ogen worden groot. Ik sprint naar de gang. In de gang ligt nog een joggings broek van mij. Snel trek ik de broek aan. Ik haal diep adem, zet mijn borst vooruit en loop terug alsof er echt helemaal geen kut is gebeurd. Ik zie hem zijn lach inhouden. ''Nee echt niet lachen, klaar nou'' zeg ik streng. Hij houdt zijn lippen strak op elkaar. Ik pak mijn koffie van de tafel en in de andere hoek van de bank zitten. We zwijgen allebei. Deze keer lang. Ik neem slokken van mijn koffie en staar voor uit. Stilte overheerst. ''En nu?'' klinkt er dan uit zijn mond. Ik blijf naar voren staren. Ik haal mijn schouders op en kijk hem aan. ''Weet ik niet'' stilte volgt weer. ''Weet ik echt niet'' herhaal ik. Stilte volgt weer. ''Ik bedoel, eerst haat je me en opeens neuk je me ja sorry als ik het even niet weet" zeg ik rustig. ''Ik haatte je niet'' zegt hij. ''Oh? Oh je haatte me niet, iedere kut opmerking en kut actie was gewoon een grapje?'' vraag ik terwijl ik mijn stem verhef. Hij kijkt me aan, met kraaloogjes. ''Waarom de fuck zeg je niks?'' zeg ik boos. ''Ik vraag het me best wel eens af Matthy... Ik heb namelijk- wacht laat me denken- nooit iets fucking verkeerd gedaan! Waarvoor was het nodig? Huh? Vanaf het eerste moment dat ik je ken heb je nog nooit iets liefs tegen me gezegd Mat. Oh ja nee weet je wat lekker was? Dat kennis moment. FUCKING kennis? Jezus man. Enorme moodswings jij ook echt niet normaal! Kan je na gaan dat ik me letterlijk vereerd voelde als je fatsoenlijk ''hoi'' tegen me zei? Matthy je hebt geen idee wat je met me doet, echt. Je verpest me, stukje voor stukje. Dat is wat je doet''

Mijn hoofd voelt warm. Ik kijk hem aan. Hij kijkt mij aan, met tranen in zijn ogen. Kan je het geloven? Matthy die huilt door woorden die ik uit spreek. Ik zou me goed moeten voelen na deze woorden, maar ik voel me niet goed. Ik zou trots moeten zijn op het wraakgevoel. Maar dat ben ik niet. Ik zou opgelucht moeten zijn dat alles van mijn hart is, maar ik ben het gewoon niet. Ik voel me juist fucking schuldig. Er glijdt een traan over zijn gezicht. Het liefst zou ik die tranen van zijn gezicht af vegen, hem in mijn armen nemen. Hem houden tegen mijn borst, totdat hij is uitgehuild. Hem kleine kusjes geven op zijn hoofd geven. Hem troosten.

Ik doe het niet. Nog steeds kijkt hij me aan. Ik zwijg. Mijn buik is al drie keer omgedraaid van ongemak. Hij staat op, ik volg hem met mijn ogen. Hij gaat voor de deur staan en kijkt me aan. Ik wacht op de woorden die volgen. ''Het spijt me zo'' zegt hij dan. Zijn stem slaat over in de zin. Mijn ogen beginnen te branden. Ik knik, hij knikt. En loopt dan de deur uit. Ik hoor de buitendeur dichtslaan. Niet hard, maar enorm zacht. Alsof de deur sorry zegt. Ik staar voor mij uit. Tranen rollen over mijn wangen, de een na de ander. Ik proef de zoute tranen die over mijn lippen glijden. Ik maak geen geluid. Ik blijf doodstil voor me uitkijken, met tranen waar je een zwembad mee kan vullen. Ik sta op en loop naar de kast naast het fornuis en pak een peuk. Ik open de deur en loop de tuin in. Ik steek mijn sigaret aan. Sta ik dan, met opgedroogde tranen, in een veel te lelijke pyjama, op blote voeten en mijn haar wat pluizig, te roken in mijn eigen tuin. Wat heerlijk. Er land een vogel op een tak die net op oog hoogte ligt voor mij, het is een merel. De vogel maakt een kort schel geluid. Ik knik. ''Ik weet het maatje'' zeg ik dan. Ik denk dat de vogel zei: ''Jezus wat zie jij eruit!''

Fakka Niffo's ja heb eigenlijk niet zo veel te lullen. Ik vind jullie wel ongelofelijk Lief doen over dit boek. Dus extra kusjes voor Jullie. Joe