I'm not falling for him.

11: Thuis

Ik steek mijn sleutel in het sleutelgat. Ik trek mijn jas uit en schop mijn schoenen uit. Ik loop de woonkamer in. ''Hé mam, ik ben thuis!'' roep ik door het huis. ''Hé schat'' hoor ik de stem van mijn moeder zeggen naast me. Ik draai me om en geef haar een kus. Al snel valt mijn moeders oog op mijn pols. ''Wat heb jij nou gedaan?'' vraagt ze terwijl ze mijn pols stevig vast pakt, een hevige pijnscheut volgt. Ik trek mezelf los uit haar greep. ''Auw mam'' zeg ik snauwerig. Ze kijkt verbaasd. ''Ik heb een klein ongelukje gehad.'' zeg ik terwijl ik mijn ogen rol. Ze loopt ijzig weg. ''Oh nee? niks te zeggen? geen preek dat ik onverantwoordelijk ben?'' vraag ik bozig. Ze kijkt me niet aan en zwijgt. ''Kom we gaan naar het ziekenhuis nu'' zegt ze streng. ''Nee mam ik ben al geweest bedankt'' zeg ik. Ze kijkt me aan, hoe? kan ik niet plaatsen. ''Het is een scheurtje meer niet, even twee weekjes niet belasten en dan is het weer prima'' zeg ik rustig. Ze kijkt me afkeurend aan en loopt naar de keuken. Ik zucht en loop met mijn tas naar mijn kamer. De vieze kleding gooi ik in de was. Ik stap onder de douche. Alle gedachtes stromen even weg met de stralen water. Even sluit ik mijn ogen. Even ben ik er niet.

Na 10 minuten draai ik de kraan om. Ik stap onder de douche vandaan en trek mijn schone kleding aan. Ik spuit deo en parfum op en loop de badkamer uit. Ik klop aan op de deur van mijn broertje. Na 10 seconde geen antwoordt open ik de deur. Had ik dat maar niet gedaan want mijn ogen vallen op zijn bed. Waar een meisje op hem ligt onder de dekens. Beide gezichten kijken geschrokken mijn kant op. "Sam ik-'' begint Luuk maar ik weet niet hoe snel ik de deur weer dicht gooi. Ik knijp mijn ogen dicht, proberend dit beeld te verwijderen. Maar dit werkt tegen, het beeld brandt zich in mijn ogen. Ik loop hoofdschuddend mijn kamer in. Ik zucht even heel diep. Dan maar aan het werk. Ik leg mijn laptop op het bureau en leg hem aan de lader. Ik ga verder aan mijn school opdracht. Een theorie opdracht dus. Ik vind theorie opdrachten verschrikkelijk saai en ik kan niet wachten totdat ik eindelijk naar landen mag reizen en dingen te gaan maken met mijn handen. Als ik ongeveer drie kwartier bezig ben klopt er iemand op mijn deur. ''Binnen'' zeg ik. Het schuldige hoofd van Luuk komt tussen de deur. Ik lach. ''Hé mop'' zeg ik. Hij loopt opgelucht binnen en geeft me een kus op mijn wang. Mijn broer en ik zijn altijd hecht geweest samen. We hadden elkaar nodig, in de tijd dat papa dood ging en mama veranderde in een minder fijne vrouw. Hij was mijn maatje, en ik zou hem altijd beschermen tegen de wereld. "Waar ben je mee bezig?" vraagt hij als hij naar mijn scherm kijkt. "Een opdracht voor school, niet interessant'' zeg ik. Luuk knikt. ''Nee, ho, jij bent mij aan het afleiden, wie is dat meisje Luuk?'' vraag ik streng. Hij lacht. ''Sanne'' zegt hij met een lief lachje, die ik meteen herken; een verliefd lachje. Ik lach hem een beetje toe. ''Sanne?'' vraag ik. ''Sanne.'' herhaalt hij. ''Nou leuk, doen jullie het wel veilig?'' vraag ik. Ik krijg een klap op de achterkant van mijn hoofd. ''Tyfus hond'' zeg ik boos maar voordat ik iets kan doen vlucht hij al mijn deur uit. Ik rol mijn ogen. ''Die is verliefd'' zeg ik zacht in mezelf.
Ik pak mijn telefoon en app in de groep.

Ik: Fakka, begint goed, nog geen uur thuis en ik betrap mijn broer.

Koen: Niet!

Milo: Hatsa Luuk

Rob: Tering wat gênant

Raoul: 😵

Om 7 uur begin ik met koken. Ik maak ravioli. Ik breng een bordje naar de kamer van mijn moeder, die aan haar bureau hard aan het werken is. Ik hoor een meisjes stem uit Luuk zijn kamer dus neem maar twee borden mee. Ik klop aan. Deze keer wordt er meteen gereageerd. Ik open de deur en zie de twee tieners op bed voor de laptop zitten. Ik glimlach en breng ze hun bordjes. "Dankjewel Sam" zegt Luuk. Ik geef hem een knipoog. Ik wil weglopen maar denk aan hoe perfect dit moment is om hem te vernederen. "Hé Sanne?" Vraag ik op een gevaarlijk ondertoontje. Ze knikt lief. "Wel altijd veilig doen hè mopje, je wilt niet zwanger worden van een mongool neem ik aan?" Vraag ik onschuldig. Ik krijg een dodende blik van Luuk maar geef hem een lieve glimlach terug. Ik krijg een ongemakkelijk lachje van Sanne. "Deed het pijn?" Vraag ik dan alsof ik een 4 jarig meisje iets vraag. "Sam rot op uit mijn kamer" zegt Luuk dan boos. Ik lach. "Nee oké sorry jongens, fijn voor jullie. Sanne ik ben Sam, de leukere, oudere en verstandigere zus van Luuk" zeg ik. Ze lacht terug. "Nou klinkt dan alsof ik met de verkeerde in bed lig" zegt ze. Zij krijgt nu ook een boze blik van Luuk. Ik geef haar een knipoog en loop dan de deur uit. Ik ga mijn kamer weer in en begin weer met schrijven. Na 2 uur werken ben ik eindelijk klaar en druk ik op het verzend knopje. Trots verlaat een zucht mijn lichaam. Ik ben kapot en poets mijn tanden in mijn badkamer. Ik kruip vroeg in bed en sluit mijn ogen. Al snel ben ik weg.

"Sam, je bent prachtig."Zegt hij terwijl hij met zijn hand over mijn wang streelt. Ik voel de warmte van zijn hand komen en geniet ervan. Hij zoent me, teder begint hij met zijn zachte lippen. De zoen wordt ruiger, steeds ruiger. Zijn handen steeds verder naar beneden. Kleine kusjes plaatst hij in mijn nek, terwijl ik bezig ben met zijn riem. Ik trek zijn broek omlaag en....

Ik schiet wakker. Tering wat was dat voor droom? Of nachtmerrie? Of allebei. Met mijn handen ga ik door mijn haren. De tweede seksueel getinte situatie vandaag die ik niet uit mijn hoofd krijg, maar deze voelt persoonlijker. Of niet. Ik kan ook gewoon zeggen dat dit niks te betekenen heeft. Ja nee, het heeft niks te beteken. Sowieso niet, wat zou het überhaupt kunnen betekenen? Langzaam stel ik mezelf gerust en laat ik me weer vallen in mijn bed. Morgen zijn alle gedachtes weg...

Nou goed.... Mixed feelings over dit hoofdstuk. Vind het niet m zo leuk ofzo. Maar ja boeie als er maar iets te lezen valt. Ik denk dat er snel weer een volgend deel volgt. Overmorgen ofzo. Geniet nog altijd van lieve berichtjes en reacties. Veel kusjes