ep 4 (Z)

13 3 0
                                    

" ဟိုေဆာ့ "

" တံခါးေခါက္ေလကြာ "

တံခါးဖြင့္ၿပီး အခန္းထဲ ဇြတ္တ႐ြတ္ဝင္လာသည့္ ယြန္ဂီေၾကာင့္ မွန္ျပတင္းေပါက္နားမွာရပ္ကာ အျပင္ကို လွမ္းၾကည့္ေနသည့္ ဟိုေဆာ့လည္း ႐ုတ္တရက္လန္႔ၿပီး လွည့္ေငါက္လိုက္သည္။

" ငါက တံခါးေခါက္ဖို႔လိုေသးလို႔လား "

ေျပာရင္းနဲ႔ စားပြဲေ႐ွ႕က ထိုင္ခုံမွာဝင္ထိုင္ေတာ့ ဟိုေဆာ့လည္း ျပတင္းေပါက္နားမွ လွည့္ထြက္လာၿပီး မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ခုံမွာ ဝင္ထိုင္လိုက္သည္။

" ဘာလုပ္ေနတာလဲ "

" ဘယ္ကျပန္လာတာလဲ "

ႏွစ္ေယာက္သား တၿပိဳင္တည္း ေမးခြန္းထုတ္လိုက္ၾကၿပီး မ်က္ႏွာတည္ေတြနဲ႔ စကၠန္႔ပိုင္းမွ် စိုက္ၾကည့္ေနခဲ့ၾကသည္။

ယြန္ဂီက ထိုင္ခုံမွ ထသြားၿပီး ဟိုေဆာ့ ရပ္ၾကည့္ေနခဲ့သည့္ ျပတင္းေပါက္နားသြားကာ အျပင္ကို လွမ္းငုံ႔ၾကည့္လိုက္သည္။
တံျမက္စည္းတစ္ေခ်ာင္းကိုင္ၿပီး ေႂကြက်ျပန္႔က်ဲေနသည့္ သစ္႐ြက္ေျခာက္ေတြကို လွည္းထုတ္ေနေသာ ဂ်ီမင့္ကို ေတြ႕လိုက္ရခ်ိန္မွာ မဲ့ျပဳံးတစ္ခ်က္ျပဳံးရင္း ဟိုေဆာ့ကို ျပန္လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္။

" ထင္တဲ့အတိုင္းပဲ.. မင္း သူ႕ကိုၾကည့္ေနတာကိုး... "

" ပိုးေၾကးပန္းေၾကးအေနနဲ႔ ဘာဂါသြားေပးလာတာ အဆင္ေျပခဲ့ရဲ႕လား "

ဟိုေဆာ့လည္း မ်က္ႏွာတည္နဲ႔ ေမးေငါ့ေမးလိုက္ေတာ့ ယြန္ဂီက ျပတင္းေပါက္နားမွ ျပန္ေလွ်ာက္လာၿပီး ဟိုေဆာ့နားမွာပဲ မတ္တပ္ရပ္ကာ ျပန္ေျပာသည္။

" ငါက စိတ္ထဲ႐ွိတဲ့အတိုင္း အပြင့္လင္းဆုံးဆက္ဆံတတ္တယ္ေလ.. အနည္းဆုံးေတာ့
မင္းလို သူရဲေဘာမေၾကာင္တတ္တဲ့အတြက္
သူနဲ႔ ရင္းႏွီးမႈရေသးတာေပါ့ "

" ေက်းဇူးပဲ.. သူ႕ကို ဂ႐ုစိုက္ေပးတဲ့အတြက္.. သူကလည္း မင္းကို အကိုရင္းတစ္ေယာက္လို သေဘာက်ေနမွာပါ "

ယြန္ဂီ့ရဲ႕ တမင္ႏွိမ္ခ်ေျပာသည့္စကားကို
အကြက္လွလွေလး ျပန္ထည့္ကာ ေျပာလိုက္ေတာ့ ယြန္ဂီ့မ်က္ႏွာက တင္းမာကာ ရဲတက္သြားသည္။

Worldwide Pandemic [ Eden Contest ]Where stories live. Discover now