ep 7 (Z)

54 3 2
                                    

" ေနာက္ ဘာဆက္ျဖစ္သြားလဲ "

" မင္းက ဘာကိုသိခ်င္တာလဲ "

ဆရာ့ေမးခြန္းေၾကာင့္ ေဆာ့ဂ်င္ ေတြေဝသြားျပန္သည္။
ေဆာ့ဂ်င္ ဘာကိုသိခ်င္တာလဲ....။
တစ္ေယာက္က ေသဆုံးသြားၿပီး က်န္ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ဇာတ္လမ္းက ဘယ္လိုျဖစ္သြားလဲဆိုတာကို သိခ်င္တာလား။
ဒါေတြသိရေတာ့ေရာ... ဘာမ်ား အသုံးဝင္ႏိုင္မွာမို႔လို႔လဲ...။
ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္ရဲ႕ အဓိက ဇာတ္ေကာင္က ေသဆုံးသြားၿပီပဲဟာ...။
ထပ္သိဖို႔လိုေသးလို႔လား။
သိဖို႔ႀကိဳးစားရင္ ထပ္ၿပီး ေၾကကြဲရ႐ုံပဲ႐ွိမွာေပါ့။

" အဲ့ဒီဗိုင္းရပ္စ္... "

ေဆာ့ဂ်င္ ေျပာရင္းနဲ႔ ဆရာ့မ်က္ႏွာကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္သည္။

" ကင္း႐ွင္းသြားလား "

" အင္း "

ေဆာ့ဂ်င္ရဲ႕ေမးခြန္းက အမွန္တကယ္ ေမးသင့္ေမးထိုက္တာျဖစ္မယ္ဟု ေတြးလိုက္သည္။
ဆရာကလည္း ေဆာ့ဂ်င္ ဒီေမးခြန္းကိုပဲ ေမးဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ထားမွာပါ။

" ပေရာ္ဖက္ဆာေဂ်ာင္ ထားခဲ့တဲ့ ကာကြယ္ေဆးေဖာ္စပ္နည္းအတိုင္း..
ပေရာ္ဖက္ဆာမင္က ႀကိဳးစားဖန္တီးခဲ့တယ္.. ကာကြယ္ေဆး ေအာင္ျမင္တာေၾကာင့္
ဗိုင္းရပ္စ္လည္း တျဖည္းျဖည္း ကင္း႐ွင္းေပ်ာက္ကြယ္သြားတယ္၊
ဒါေပမဲ့... ကမ႓ာ့လူဦးေရ ေလးဆယ္ရာခိုင္ႏႈန္းကေတာ့ ေလ်ာ့ပါးသြားခဲ့ရတာေပါ့ "

" ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေတာ္ေသးတာေပါ့ "

ေဆာ့ဂ်င္ ထိုစကားကို စိတ္ရင္းအမွန္နဲ႔ မေျပာႏိုင္ခဲ့ပါ။
ဘာကို ေတာ္ေသးတာလဲ..။
လူႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ဇာတ္လမ္းကိုပဲ သိျမင္ခဲ့ရတာေတာင္မွ ဒီေလာက္ထိ ခံစားခဲ့ရတာ...
က်န္႐ွိေနေသးတဲ့ လူေပါင္းမ်ားစြာရဲ႕ ဇာတ္လမ္းေတြကိုပါ သိျမင္ခဲ့ဦးမယ္ဆိုရင္...
ေဆာ့ဂ်င္ အခုလို ရပ္တည္ႏိုင္စြမ္း႐ွိပါဦးမလား...။

" မင္းေရာ "

ဆရာက စကားအစပ်ိဳးေတာ့ ေဆာ့ဂ်င္ ေခါင္းငိုက္စိုက္ခ်ေနရာမွ ျပန္ေမာ့ၾကည့္လိုက္သည္။

" ဗိုင္းရပ္စ္တီထြင္ဖို႔ ဆုံးျဖတ္ခ်က္က...
တကယ္ပဲ မင္းဆႏၵအမွန္လား "

Worldwide Pandemic [ Eden Contest ]Where stories live. Discover now