Sakin kal

792 118 19
                                    

Multimedya: Hayal'in çimlere yattığı an.

İyi okumalar, umarım beğenirsiniz. Sizleri seviyorum.

Yorum yapmayı ve votelemeyi lütfen unutmayalım :*

************


Hayal'den

"Hayır olamaz imkansız."

Bu kadar boktan bir hayat yaşayamam değil mi? Annemin bana, öz kızına tercih ettiği adamın oğluyla aynı sınıfta olamam değil mi? Allah kahretsin ki gerçek bu. Yıllarca ismini bile duymaya dayanamadığım bu çocuk burnumun dibinde ve ben nasıl davranacağımı bilmiyorum. Umut'u ittirerek koşmaya başladım. Gözlerim dolmaya başlamıştı işte. Hayır hayır ağlayamam. Hayal sakinleş. Kendi kendime konuşarak koşuyordum. Bu devasa okuldan çıkıp büyük bahçenin en hücra köşesinde kendimi çimlere attım. Zaten ne zaman içim daralsa hüzünlensem bunu yapardım. Ağlamamak için göğe bakardım yada denize. Mavi bana hep huzur verirdi. Tıpkı şu an sakinleşmeye başladığım gibi. Önceleri annemi özlediğimde yapardım bunu. Çok küçükken hiç tanımadığım annemi hayal ederdim yurdun arka bahçesindeki yalnız ardıçın artında. Bazen Hakan ve Fatma'da eşlik ederdi bana. Can dostlarım. Acımızın benzerliğimi yakınlaştırıyordu bizi, belki... 

Bu okulda ilk günüm ve eski okulumu şimdiden özlemeye başlamıştım. Bu kadar büyük, lüks değildi. Devlet okuluydu sonuçta. Ama bir Umut Kutbay yoktu hiç değilse.

Okul zili ile bir an bu güzel ortam, bana huzur veren sessizlik bozulmuştu. Biraz daha iyi hissediyordum. İlk derse girmefiğim bildirilirse Adnan Dededen işiteceğim azarlar ve o ibretlik konuşması aklıma geldiğinde gerilmeye başlamıştım bile. Son yıllarda hayatım tam bir rezaletti. Ve bugünde olduğu gibi kader benimle baya dalga geçiyordu. Sigara paketimi arka cebimden çıkardım ve bir tane yakıp uzaktan öğrencileri izlemeye başladım. Sanki bir saat önce hiç bir sey olmamış gibi Umut Kutbay'ı görmemişim gibi... Sevgililer, kızlı erkekli gruplar. Gülenler, eğlenenler. Bu okula hiç bir zaman ayak uyduramayacağımı düşündüm. Zaten bu hayatım ne kadar sürerdi onuda bilmiyordum ya. Her an her şey başa sarabilirdi. Yarın alt üst olabilirdi. Zaten bu kadar mutluluk bile fazlaydı ya bana. Gözlerimi kapattım. Acaba babam ve annemle normal bir hayatım olsa nasıl biri olurdum? Yine ciğerlerimi mahveden bu şeyi içer miydim? 7 yaşından kalma izler olur muydu sırtımda? Olmazdı herhalde beni koruyan bir babam olsaydı. Babam nasol biriydi acaba. Biyojik annem tam bir kaltaktı ama ya babam. Bendem haberi var mıydı? Oda mı istememişti. Bu milyonlarca soru yıllardır beynimi kurcalıyor ve beni çaresiz kılıyordu. Düşündükçe önce nefret ediyor sonra hissizleşiyordum.

"Hey sen ne yapıyorsun burda yeni kız ? "

Gözlerimi açtım. Şu aynı sınıfta olduğumuz sarı çocuk yanıma yatmış ve yüzünü bana çebirmişti.

"Sen ne zaman geldin hiç farketmedim."

"Uyuyan güzelimiz sonunda uyanıp cevap verebildi, merhaba ben Talha."

"Hayal" dedim.

Sesim hala titrefiği için konuşmak istemiyordum ama bu çocuğun susmaya pek niyeti yoktu. Sürekli gülümsüyordu. Ve şu durumda sanırım biraz iyi gelmişti. Yutkundu ve konuşmaya başladı.

"İlk günden herkesin dikkatini çekmeyi başardın, baya iyi bir çekicisin anlaşılan ama benden tavsiye Umut'a pek bulaşma bu güzelliğe yazık olur."

"Umut, Umut, Umut kim yani bu çocuk siz fazla büyütmüşsünüz."

"Emin misin Hayal ona nasıl baktığını gördüm, gözlerinde ki şaşkınlık neyin nesiydi?"

"Ne olacak canım, haytıöda gördüğüm en egoist insana karşı şaşırmam sencede normal değil miydi?"

"Umut tahmin ettiğin gibi biri değil zamanla anlayacaksın nasılsa. Het neyse ikram etmeyecek misin ?"

" Anlamadım"

"Sigara diyorum."

Bir dal sigara çıkarıp yanımda ki şapşal çocuğa uzattım. Farklı bir havası vardı. Fazlasıyla sıcak kanlıydı öncelikle. Sanki yıllardır tanıyormuşum hissi uyandırıyordu bende. Ama fazla meraklı ve şakacı bir tipti.

"Teşekkür ederim sigara için. Ha bir de Nida'dan uzak dur. Umut onu görevlendirdi."

"Ne için?"

"Sana hattini bildirmek için." Dedi alayla.

Hiç bir şey söylemeden kalktım ve sınıfa doğru ilerlefim. Hattimi bildirmekmiş. Hem sen ve baban tüm hayatımı mahvedin hemde hattimi bildirecekmiş. Ben Hayal İskender. Ve siz henüz beni tanımıyorsunuz.Madem bu ego yığını ile aynı okuldayım, yılların hesabını ödetmek için iyi bir fırsat yaratabilirdim. Kim kime hattini bildirecek görelim bakalım. Güçlü ol ve sakin kal Hayal her şey yeni başlıyor.

Bayan SerseriHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin