Bayan Serseri

KUTBAY PARTİSİ

" Birsen annemin arladaşının kızı Hayal, hayır yani Birsen'le tesadüfen konuşmasak hiç bir şeyden haberim olmayacak. Umut KUTBAY'la aynı okuldasın kızım. Bunu benden nasıl saklarsın sana gerçekten inanamıyorum. Ayrıca ya Nida olayına ne demeli, seni öldürmem gerek ama dua et çok özledim Hayal." dedikten sonra kocaman sarılmayı da ihmal etmedi benim canım arkadaşım. Yanaklarıma bıraktığı sulu öpücüklerin ardından kulağıma fısıltıyla,

"Artık ben varım Hayal." dedi.

Gözlerim çoktan dolmaya başlamıştı, Fatma'yı çok özlemiştim. Bu özlemi bir kenara bırakarak,

"Artık bizim okuldasın demek, peki hangi sınıftasın?"

"Tabii ki seninle aynı sınıftayım ve bu hiç kolay olmadı. Neyse ki babamın ufak çaplı bağaşıyla bu durum bir sorun olmaktan çıktı."

"Hâlâ inanamıyorum resmen şu an itibariyle hep benimlesim huhuuuuuv :D"
dedikten sonra beraber mutluluk (özürlü) dansımızı yapmaya başladık. Çevremizdekiler garip garip bakmaya başladıklarında Fatma bana bir kez daha sarıldı.

"Vayy gençler ortam yapmışız." dedi Birsen gülümseyerek.

"Nerde kaldın Birsen seni Hayal'le tanıştırayım."

"Bir kaç ukalaya ders verdim diyelim  biz Hayal'le az önce tanıştık sayılır ayrıca, değil mi Hayal?" dedikten sonra göz kırpmayıda ihmal etmedi.

"Evet." diyerek karşılık verdim bu sevecen ve bir o kadar eğlenceli kıza.

"Sohbetinize doyum olmuyor ama," dedikten sonra saatine bakarak devam etti. "Derse 5 dakika var yemek de yiyemedik abi çok açım yaa." Diye ekledi.

  Yerinde duramayan oldukça samimi ve bir o kadar açık sözlü bu kızı sevmiştim. Beraber sınıfa çıktık, Birsen'in de bizim sınıfta olduğunu spor festivalleri için 1 aydır Amerika'da olduğunu öğrendim. Kahkahalar atarak sınıfa girdiğimizde bize gülümseyerek selam veren Nida ile yine şaşkınlardan seçmeler modundaydım. Yavaş adımlarla sırama oturduğumda başımda dikilen Fatma,

"Hayal bana yer vermeyi düşünüyorsun umarım."dedi.

Bu sefer benimşe beraber herkes şaşkınlıkla Fatma'ya bakmaya başladı.
Fatma,

"Ne yani en yakın arkadaşımla oturmak istememden daha normal ne var?" dedi.

"Orası Umut yeri sen benim yanıma geç."
diyen Birsen'e baktım bir süre.

Neredeyse iki ay olacaktı başlayalı ilk günümün ve hatta her günümün olay olduğu bu okula. Alışmıştım ve artık Fatma'da vardı. Ben hayatımda ilk kez yer aldığım mutluşuk tablosunu izledim. Bu anların mahvolmasından korkarak.

Fatma, Birsen'in yanına gecerken Umut'a söylenmeyi es geçmemişti tabii. Bana gönderdiği sonra görüşeceğiz bakışlarından tırsmadım değil ayrıca. Birsen'şe Fatma kahkahalar içinde konuşurlarken Umut KUTBAY o her zaman ki soğuk duruşuyla içeri girdi. Gözleri yine beni bulduğunda ifadeleri sıcaktı. O artık ilk tanıdığım korkunç çocuk olmaktan çıkmıştı. Ben de zaten ona karşı tüm ön yargılarımı yıkmıştım. Gözlerini bir saniye bile benden ayırmadan tam karşımda duran bu çocuk nutkumun kesilmesine yetecek kadar keskin bakıyordu.

Dudakları aralandı önce sonra sanki konuşmamak için yemin etmişcesine susmayı tercih etti. Çıkışa doğru Nida'yı yanına çağırdı ve bir şeyler söyledi. Bunun üzerine Nida hepimize bir duyuru yapıp ardından Umut'larda düzenlenecek partiye davetli olduğumuzu belirtti.

Partyi Naz düzenliyor muhtemelen ve oraya gidersem ki büyük olasılıkla karşılaşacağım bu kadının beni gördüğünde ne tepki vereceğini düşünmeye başladım. Ardından buna cesaretim olup olmadığını kafamda tarttım. Yıllardır Naz'ın karşısına çıkmak için uygun zamanı beklemiştim ve bundan daha uygun bir zaman olmamasına karşın en az karanlıktan korktuğum kadar korkuyordum.