12. Sınıfın ilk günü, her sene hissettiğim bu sene herşey çok farklı olacak hissini yaşıyorum.
Bu çok alışıldık, her karne günü büyüdüğünü hissedersin ama hep aynı yerdesindir.
Aynı rengi temsil eden iki varlık gibi.
Hep aynı duygular, bugün ders işlenir mi? Öğretmenimiz kim? Sınıf arkadaşım kimler..
Aynı sorular 12 senedir aynı, yaşlanmayan, eskimeyen sorular..
Çoğunun cevabını biliyorum. Arkadaşlarım Renjun ve Jisung ile aynı sınıftayım çünkü eşit ağırlık sınıfındayız üçümüz de. Ama üçlü grupların lanetini bilirsiniz, biri mutlaka dışta kalır. Biz de böyleyiz
İkisi de bana gerçekten önem verir ama genelde ikili takılırlar.
Hiç de özlemediğim 4 yıldır oturduğum sıraya uzaktan baktım. İsteksiz hareketlerimle ona ihanet ederek gidip oturdum.
Heyecanlı sınıf öğrencilerini izlemeye başladım. Artık hiçbir şey anlamlı gelmiyor, yeni bir döneme başlamak, olmayan hayallerime ulaşmama son bir sene kalmış olması, öğretim hayatımın son yılı..
Bunların hiçbiri faklı bir ses değil. Aynı nota, aynı beste. Bizim yazmamıza izin, verilmeyen bir beste. Yazarı bilinmiyor
Sınıfa girmeye başlayan öğrencilerin arasında Jisung'u görünce biraz olsun gülümsedim. Jisung çok samimi ve olgun kararlar verebilen biridir. Bu yönüyle beni hep kontrol altında, doğru çizgide tutar.
Zararlı bir alışkanlığım yoksa bu Jisung'un sayesinde oldu.
Ama hemen arkasından gelen Renjun ile olacakları hemen anladım. Yanlış anlamayın Renjun'u severim. İki arkadaşımdan biri sonuçta ama biraz tuhaf davranıyor. Bunu sonra açıklayacağım
Jisung yaklaşıp elini omuzuma koydu
"burada olmana çok sevindim sarı saç çok yakışmış "
Başımı salladım. Keşke bende burada olduğuma sevinsem.
Yanıma oturması için çantamı yanımdan kaldırdım ve yüzüne baktım
Renjun'a bir de bana baktı arada kalır gibi
"biz Renjunla önünde oturalım olur mu?"
" olur tabi"
Biliyordum böyle olacağını, son zamanlarda hep böyle oluyor. Tatilde hiç görüşmedik ama onlar görüşmeye devam ediyordu, kıskanmak istemiyorum..
Önüme oturdular ve Jisung tekrar arkasını dönüp gülümsedi
"buradayız birşey olursa seslen"
Renjun yüzüme bile bakmadı geldiğinden beri, kavga bile etmedik ama bana soğuk davranıyor. Nedenini bilmiyorum bu canımı yakıyor.
Defterimin yanını karalamaya başladım ve telefonumun sesi kısık mı diye kontrol ettim,
Jisungie : alınmadın dimi
Siz : hayır
Rahat ol
Değildi biliyorum. Renjun ve benim aramdaki soğukluktan çok etkileniyordu. Tıpkı anne ve babası kavga ettiğinde herşeye karşı hassaslaşan çocuklar gibi.
Ders başladığında herkes yerine oturdu ve şükür bir sessizlik sağlandı. Başımın ağrısının biraz olsun geçmesi için bir fırsat.
Sese karşı hep bir hassasiyetim olmuştur, direk başım ağrır eğer devam ederse delirme noktasına gelebilirim. Ses beynimin içini yakarak geçiyor sanki
İnsanlara ve seslerine tahammülüm yok
Öğretmeni ayakta selamladıktan sonra yaşlı kadın derin bir nefes vererek oturdu.
"kocaman oldunuz çocuklarım"
Bize hep böyle hitap eder, şüphesiz bu okulda en sevdiğim öğretmen bayan Yang.
Bize her daim moral verebildi ve üste taşımayı başardı.
Bize çocuklarım demesi çok hoşuma gidiyor
"Yoklama alıyorum"
Sınıfta kimin olup olmadığını hiç sorgulamamıştım, başımı sıradan kaldırsaydım belki görürdüm
"Huang Renjun"
"burada"
" Choi Minki"
" burada"
" Ryu Sujeong"
" burada"
Birden Jisung ve Renjun bana döndü, başımı salladım. Evet yine Sujeong ile aynı sınıftayım.
Benimle uğraşmayı nedensiz bir şekilde çok seviyor. Ben dahil bu duruma o kadar alıştık ki kimse tepki vermiyor
Yoklama devam ederken birden birşey duydum. Duyduğum şey doğru mu diye sorgulamadan edemedim. Renjun ve Jisung'un bana ikinci kez bakması ile bunun gerçek olduğunu anladım. Lanet olsun..
"Lee Jeno"
Renjun düşmanca bana baktı
''bu seninki değil mi? Lee Jeno.. "
"değildir değildir"
"okulda bir tane Lee Jeno var"
"Nana.. Başın bu sefer büyük dertte"
Evet.. Başım gerçekten büyük bir dertteydi.. Jeno benim çocukluk arkadaşım ayrıca alt komşum. Birlikte büyüdük, bunun için sevinmeliyim değil mi? Hayır işte, 2 yıl önce büyük bir kavga ettik ve o günden beri onu görmüyorum yani aramız iyi değil.
Ve işin tuhaf kısmı Jeno sayısal bir öğrenci. Eşit Ağırlık sınıfında ne işi var?
Kafamda bir sürü soru var.
Jisungla hala görüşüyordu Jeno. Bu yüzden Jisungla konuşmaya karar verdim
Omuzuna dokundum birkaç kez
"Jisungie, onun buraya geleceğini biliyor muydun?"
" hayır bana hiçbir şey söylemedi"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
We Boom
Fanfiction'' bu seninki değil mi? Lee Jeno.. " " değildir değildir " " okulda bir tane Lee Jeno var " " Nana.. Başın bu sefer büyük dertte " Evet.. Başım gerçekten büyük bir dertteydi..
