CHAPTER 6:

8 0 0
                                    

Kinabukasan,

Nagising nalang ako na wala na si Kiel, nakita ko sa table ko na may naka note duon agad ko kinuha at binasa iyon.

'I have morning class today, by the way good morning'

I rolled my eyes. Maaga ako nag asikaso para maaga ako maka pasok i was wearing my uniform paired with 2inch  black pointed heels. Naabutan ko sa tapat ng building si Celeene she was waiting for me as usual. "Hoy gaga ka bakit ang tagal mo, buong university ba pinapaganadahan mo?" Inis na tanong niya sa akin. "Keep in mind that I'm not interested in relationships." tipid na sabi ko ng hilahin niya ako sa cafeteria. "It's almost 6:30 a.m., and we have class at 7:00 a.m." tipid na sabi niya pag katapos namin kumain agad na ako dumiretso sa Arch building, habang siya dumiretso sa Business building.

Papasok na ako ng building ng makasalubong ko yung block mates ko i remember her name was Ella. "Hey, Beatrice" naka ngiting bati niya sa akin ngumiti naman din ako sa kanya. "Hello, Ella" tipid na sagot ko sa kanya. "Are you done in our landscape plates?" Tanong niya sa akin tumango naman ako sa kanya ng bigla niya akong hilahin.

"Hey easy" tipid na sabi ko.

Pag dating namin sa room sakto naman pag dating ng prof namin medyo nahihilo kasi ako ngayon sobrang sakit ng braso ko hindi pa ako nakaka balik sa doctor ko ng mag salita yung prof ko at bigla niya ako tinawag. "Ms. Laurent, are you okay?" Nag aalalang tanong ng prof ko tapos lumapit siya sa akin.

"You look pale"

Tatayo na sana ako ng bigla ako nakaramdam ng hilo kaya napahawak ako sa ulo ko. Nagising nalang ako na merong puting kisame pag linggon ko si Celeene nandito i smiled at her dahan dahan niya naman ako tinulungan maka upo. "Are you okay Trice?" Tanong niya sa akin. Tumango lang naman ako sa kanya. "Tell me the truth Beatrice Victoria, where exactly are you last week?" Seryosong tanong niya sa akin i bit my lower lip. "Tell me the truth, you know me Trice i hate lies" tipid na sabi niya tapos hinawakan niya yung kamay ko. "I told you , Im from France" sagot ko sa kanya. "I remember when you came back after your surgery and you greeted us with a big smile on your face im melting" naka ngiting sabi niya sa akin.

"I know you are really a fighter, you deals with depression, anxiety, social phobia, had a broken arm after being ran over and you never told anyone about it. You got ran over??? yeah. back in our highschool days you had a  job in werehouse, you decided that job because your parents separate. You used in the receiving area for the job and one day you lifting up one of the items, that cause broke of your shoulder, You skip your meals, had surgery but still managed to be the incredible role model of many. I really admire you so much" tipid niyang sabi.

"How do you know about my broken shoulder?" Takang tanong ko sa kanya. " I have a sources, Trice" tipid niyang sabi sa akin. "So tell me what's going on you?" Huminga ako ng malalim bago nag salita. "I-i went to France because of my broken shoulder" mahinang sabi ko. Agad niya naman ako niyakap. "I'm sorry, I'm sorry wasn't there your side when you needed me most" tipid na sabi niya sa akin. "I'm fine dont worry"

"you suffered enough babe, its time to let go of what's hurting you." Naka ngiting sabi niya sa akin tapos hinalikan ako sa noo. "And someone looking for you" taka ko naman siyang tinignan ng tumingin siya sa pintuan kaya napa tingin din ako ng makita ko si Daddy, i thought he have flight to Italy with his new family. And suddenly i was shocked when he's with my mom.

"M-mommy"

"Hello sweetie, Can you give us a minute?" Naka ngiting sabi ni mommy sa akin habang taka ko naman tinignan si mommy, why my mom with my dad? What's going on. "Sure where you want we talk?" Mahinang tanong ko kay mom.

"Can we talk to coffee shop near to your campus" sagot naman ni daddy sa akin. "I'm not asking you, dad"

When were in the coffee shop, tahimik lang ako kumakain ng marinig ko ang mabigat na paghinga ni daddy kaya napatingin ako. "Bakit kayo mag kasama ni mommy?" Seryosong tanong ko kay daddy agad naman hinawakan ni mommy kamay ko. "How are you?" Tanong ni daddy sa akin simple naman akong natawa. "I'm fine with myself now, and I don't need your presence to ruin me again." Tipid na sabi ko sa kanya.

Heartless LoveWhere stories live. Discover now