part-5

1K 52 0
                                    

Unicode

  "ပါး. . . "

"မခေါ်နဲ့. . . .မင်းကငါ့သားမဟုတ်တော့ဘူး ထွက်သွား. . ."

   အဲ့ညမှာဘဲ ပါးရဲ့အိမ်ကို စွန့်ခွာလာခဲ့တယ်။ အစကတော့ဘယ်သွားလို့သွားရမလဲ မသိခဲ့ဘူး။ လမ်းဘေးမှာ ထိုင်ငိုနေမိတယ်။ ကျတော့်ဘေးနားကို ရောက်လာတဲ့ အိမ်တော်ထိန်းကြီး သခင်လေးကိုစောက်ရှောက်ဖို့လိုက်လာတာပါတဲ့လေ။ အဟက် အဖေရင်းကတောင်အိမ်ပေါ်က နှင်လွှတ်တဲ့ကျတော့်ကို အိမ်တော်ထိန်းကြီးကတော့ ဂရုစိုက်ရှာတယ်။ သူခေါ်လို့ ရောက်လာတဲ့ အိမ်တော် ဟုသားဘဲမားရှိစဥ်က ခနနလာဖစ်တဲ့အိမ်တော်

တစ်နည်းအားဖြင့် မားရဲ့ မိဘတေပိုင်တဲ့ အိမ်တော်ကြီးလေ ပါးရောမားရောက လူချမ်းသာတေစီက ဆင်းသတ်လာကြတာဘဲ မားမရှိတော့ မားရဲ့ လူယုံတော်ဖစ်တဲ့ ဟိုက်ခွမ်းကော ရဲ့ပါးကဘဲ မား ကုမဏီ ကိုထိန်းသိမ်းပေးခဲ့တာ။ မားကကျတော့ကို သူမရဲ့ ပိုင်ဆိုင်မှုအားလုံးကို လွဲပြောင်းပေးခဲ့တာတဲ့။

အဲ့ချိန်ကစပြီးအရာအားလုံးရဲ့ထိပ်ဆုံးကိုရောက်အောင် ကြိုးစားခဲ့တယ်။ အထူးသဖြင့်ပါးထက်သာရမယ်ဆိုတဲ့စိတ်နဲ့ဘဲ အစပိုင်းကတော့ အရမ်းကိုပင်ပန်းခဲ့ရတယ် ပညာရေးကတစ်ဖက်နဲ့ ပိုပြီးပင်ပန်းခဲ့တယ်။ ဒါပေမဲ့ ဟိုက်ခွမ်းကော ရဲ့ပါးကဂရုစိုက်သင်ပေးတာရယ် ရိပေါ်ရဲ့ ကြိုးစားမှုတွေကြောင့်ပါ ဒီအခြေနေထိရောက်လာ ခဲ့တာဘဲ။ ပါးရဲ့ ကုမဏီကိုလဲ သူကိုယ်တိုင် လိုက်ပြီးပြိုင်ဆိုင်ခဲ့တာ။

နောက်ပိုင်းသိလာခဲ့ရတာတစ်ခုရှိတယ်ါ မားမဆုံးခင် ပုံပို့တဲ့သူက လျှိုမေ ဆိုတဲ့မြွေဟောက်မ သူမကိုအရမ်းမုန်းတယ်။ သူမကြောင့်ရော ပါးကြောင့်ပါ မားကို ဆုံးရှုံးခဲ့ရတယ်။ အဟက်အလှည့်ကျမနွဲ့ စတန်းပေါ့ ။

ရိပေါ်တွေးရင်နဲ့ လျှောက်လာခဲ့ တာ ကားစီကိုပင်ရောက်နေပြီး ကားတံခါးဖွင့်ပြီး ဝင်မလို့လုပ်ကာမှ ရုတ်တရက် ခန္ဓာကိုယ် ထဲကပူလောင်မှု ဝေဒနာကို ခံစားလားရသည် တစ်ခုခုကို လိုချင်လာသလိုဘဲ

"ကျစ်. . . .ခုနက အကောင်းကြီး ရှိပါသေးတယ် "

"ဝမ်. . . ."

" ကိုယ်နဲ့အဝေးမှာ ပျော်ပါစေ"  {Completed}Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang