Bankzitters Imagine.

8. Robbie

A/N Je bent in dit hoofdstuk het zusje van Koen en je woont tijdelijk bij hem. Voor dit hoofdstuk wil ik jullie even doorwijzen naar 1 van mijn afspeellijsten van Spotify https://open.spotify.com/playlist/1us6nK5McgYTWkZaJGTPB4?si=03f3d7bfdc7b49ec Het idee voor deze story is mede door deze lijst ontstaan. Dit hoofstuk bevat een stukje andere POV!  Ook zal dit hoofstuk zelfverwonding bevatten! 

Je hebt jezelf al dagen opgesloten in je kamer, tijdelijk mag je bij Koen wonen, maar dit was helemaal niet de planning je zou gaan samenwonen met Robbie, een paar weken voor dat het officieel was dat er voor het huis getekend kon worden heeft Rob het uitgemaakt met het excuus dat hij meer tijd voor zichzelf wilde hebben, je bent hier kapot van en Koen heeft je aangeboden dat je zolang bij hem kan intrekken, de eerste paar weken was het hier nog wel uit te houden, Koen en jij waren dagen bezig om het huis zo leuk mogelijk in te richten en verder aan te kleden. Nu dat allemaal gedaan is voel je de leegde weer die Rob heeft achter gelaten. Nu zit je al dagen in je kamer, soms komt Koen bij je zitten op bed en probeert je op te vrolijken maar dit lukt hem vaak niet, ook hij is ten einde raad en hij heeft zelfs Rob nog paar keer gebeld, het was natuurlijk de bedoeling dat je dit niet zou weten, maar helaas heb je wat telefoon gespreken opgevangen terwijl je door de gang liep. "Maar Rob je kan haar niet zo achter laten, ze is helemaal overstuur, ze eet niks, komt bijna haar kamer niet uit en laat ik nog maar niet beginnen over de verschrikkelijk Playlist die ik elke dag voorbij moet horen komen. Het ene nummer gaat over liefde en hoe mooi het is en het andere nummer gaat over hoe rot liefde wel niet is, ik word er niet goed van." "Het spijt me Koen maar ik weet op dit moment niet zo goed wat ik wil, er is zeg maar iemand anders ook op mijn pad gekomen."  Het moment dat je dit hoorde ben je weggelopen terug naar je kamer.

De woorden van het laatste telefoongesprek die je hebt opgevangen spoken al dagen door je hoofd en je gaat onwijs aan jezelf twijfelen, was ik niet goed genoeg? Is zij knapper dan mij? Wie zou het zijn? Ken je haar? en nog meer van dit soort vragen duiken op in je gedachten, dit gaat al dagen zo en ook de aanwezigheid van Koen irriteert je op dit moment, je weet dat het niet zijn schuld is maar snapt niet zo goed waarom hij niet boos kan zijn op Rob, het zal wel weer iets te maken hebben met hun vriendschap. Je ligt in bed onder je dekens en scrolt door de oude foto's van Rob en jouw, zoals elke andere dag heb je weer dezelfde Playlist aangezet, de lijst waar Koen helemaal gek van wordt, je voelt weer tranen op komen en je laat dit gebeuren, het begint langzaam maar niet veel later stromen de tranen over je wangen, je hebt je in dagen niet zo slecht gevoelt de pijn die je voelt is niet te omschrijven, zou het niet beter aanvoelen als je deze geestelijke pijn niet gewoon plaats maakt voor lichamelijke pijn zodat je je daar op kan focussen, deze gedachten is natuurlijk heel donker van jezelf en je wuift het dan ook van je af. Als je later in de avond uiteindelijk toch besluit om na een aantal dagen maar weer is te gaan douche loop je weer langs de kamer van Koen die weer aan de telefoon is met Rob. "Rob ik snap je nu echt niet meer je maakt het eerst uit met Y/N, dan zeg je dat je haar soms wel mist en nu ineens heb je een date met een andere meid, je kan niet zo met iemand omgaan!" "Het spijt me echt oprecht, zeg alsjeblieft niks tegen Y/N ik wil haar niet nog meer pijn doen dan dat ik al heb gedaan." Je loopt al huilend door naar de badkamer en doet de deur achter je op slot, je zet de douche aan zodat als Koen langs loopt hij denkt dat je onder de douche staat, haastig ga je opzoek in de kastjes naar een scherp object, je vind het ding dat je vaak gebruikte toen je bezig was aan je opleiding pedicure, je weet dat hier een mesje in zit, snel schuif je het ding uit elkaar en het mesje valt er uit, je pakt het op en kijkt er even naar, zo te zien is deze pas geleden nog vervangen maar voor de zekerheid laat je zacht je vinger over de rand heen glijden. Auw die is zeker nog scherp merk je op als je iets meer kracht zet. 

Je zit een tijden op de grond in de badkamer met het mesje in je hand je twijfelt of dit het wel echt allemaal waard is, nog steeds rollen er dikke tranen over wangen, het is de stem van Koen die je gedachten weg trekken uit deze gedachten. "Lukt het allemaal?" Wordt er aan de andere kant van de deur gevraagd. "Ja alles prima!" Roep je terug en probeert te verbergen voor hem dat je weer zit te huilen. "Dan is het goed." Roept hij terug en je hoort zijn voetstappen richting de woonkamer gaan. Uiteindelijk besluit je het mesje weer op de wasbakrand te leggen en de douche in te stappen om niet al te lang nog tijd te rekken, onder de douche voer je een discussie met jezelf in je hoofd zoals je dit wel vaker hebt gedaan de afgelopen dagen, tot dat je weer aan de woorden van Rob moet denken, zonder nog te twijfelen stap je de douche uit pakt het mesje van de wasbakrand en laat deze zacht tegen je pols leunen, de eerste bewegingen die je maakt zijn zacht en bijna niet zichtbaar, je vind het eng om meer kracht te zetten maar doet ik uiteindelijk toch, er lopen kleine lijntje bloed over je linker pols, je besluit dat dit voor nu wel genoeg is, als je weer onder de douche staat doet het warm water pijn aan de vers gemaakte wonden, je probeert het bloed zoveel mogelijk weg te spoelen en na een paar minuten draai je de kraan dicht en kleed je weer aan, je doet een hoodie aan die eigenlijk wat te groot is maar dit komt je nu wel goed uit zo kun je makkelijker je wonden verbergen voor Koen. Je ruimt je spullen weer op en neemt het mesje mee naar je kamer.