Bankzitters Imagine.

35.Koen

POV Koen:

Wat is reizen met de trein toch altijd een nare ervaring voor mij, ik zit op het perron in Utrecht Centraal en ik kijk wat om me heen, het is druk en ik vraag me echt af wat ik hier doe, mij auto staat bij de garage en die kan ik zo ophalen gelukkig anders had ik ook nog is met de bus naar huis gemoeten, er stopt een trein en ik zie het perron langzaam leeg lopen, mijn oog valt daarna op een iets wat mager meisje, ze ziet er verdwaald uit, ik kijk even een tijdje naar haar, het valt me op dat haar mascara over haar gezicht is uitgelopen, het ziet er naar uit de ze heeft gehuild, ik vraag me af wat er met haar is gebeurd. Mijn aandacht blijft bij haar, er razen wat treinen voorbij en ik zie haar steeds meer naar de rand van het spoor lopen, het ziet er uit alsof ze ergens over twijfelt, ik krijg een heel naar onderbuik gevoel met elke stap die ze dichter op de rand zet, ik besluit op te staan van mijn plek en naast haar te gaan staan. Ze kijkt mij even aan en glimlach naar haar terwijl ik met mijn hoofd knik als begroeting, ik krijg geen reactie van haar en als ik in haar ogen kijken zie ik een soort leegte. Ze kijkt weg en in de verte hoor ik de volgende trein aan komen, op dit moment lijkt alles me heel snel voorbij te gaan, ik zie het meisje in mijn ooghoek in beweging komen op het moment dat de trein het station in komt rijden, ik twijfel geen moment over mijn actie en grijp haar vast bij haar arm, samen met haar val ik op de grond en ze begint tegen mij aan te huilen.

POV y/n:

Het is een paar maanden geleden dat Koen je van het perron heeft gehaald, je was totaal de weg kwijt, je zag mijn leven niet meer zitten, je was er klaar mee en zonder er bij na te hebben gedacht ben je naar het station in Utrecht gelopen. Nu een half jaar verder leef je je beste leven en dat allemaal dankzij Koen. "Hey y/n goedemorgen!" Zegt Robbie vrolijk tegen je, Robbie is je beste vriend geworden in deze korte tijd, jullie begrijpen elkaar zonder dat jullie iets zeggen tegen elkaar. "Hey Rob hoe gaat het met je vandaag?" "Ja prima!" Een paar weken geleden heb je Robbie verteld hoe blij je bent dat je Koen heb ontmoet en hoe leuk je hem vind, Robbie is gaan peilen bij Koen hou hij over je denkt, je woont sinds dat Koen je heeft geholpen ook bij hem, je had niks meer en Koen is zo goed voor je geweest, dankzij hem heb je ook weer gaan werken en je hebt het erg naar je zin op het kantoor van de Bankzitters, de jongens zijn allemaal heel aardig tegen je en dit is ook de eerste keer dat je je echt ergens welkom hebt gevoelt. Robbie heeft je verteld wat hij van Koen heeft gehoord over jou en gelukkig is dat allemaal positief.

Je hebt een paar weken geleden aan Koen gevraagd of je een dagje vrij kon krijgen en hij is daar mee akkoord gegaan, je loopt de stad onderweg naar de supermarkt, vandaag is de dag dat Koen wil gaan verrassen. Samen met Robbie heb je op internet gezocht naar leuke ideeën om een goeie maaltijd te gaan maken. Snel haal je de boodschappen en gaat weer naar huis. Je zorgt er voor dat alles netjes klaar staat voor dat Koen weer terug komt van kantoor, je hebt de tafel gedekt en kaarsen aan gezet. "Wat ziet dit er gezellig uit, heb je dat voor mij gedaan?" Vraagt Koen zodra hij thuis komt. "Ja ik dacht ik verras je een keer, je hebt mij het afgelopen halfjaar zo geholpen en ik vond dat ik wel is een keer iets terug kon doen." Koen geeft je een knuffel, je ruikt zijn parfum en voel je er veilig bij, dit doet je terug denken aan de dag dat hij je van het station gered heeft. "Zullen we maar gaan eten, anders wordt het koud en dat zou zonde zijn." Koen stemt in en jullie gaan aan tafel zitten. Het is erg gezellig en de eerst fles wijn is dan ook zo op. "Maar zeg is y/n, want vind je van je leven nu?" "Ja wat moet ik zeggen, ik heb nu bijna alles wat ik wil." "Bijna?" Je neemt nog een slok van je wijn en legt je ene hand op die van Koen, je kijkt even wat zijn reactie hier op is, hij lijkt eerst erg verbaast maar lacht daarna naar je. "Inderdaad bijna alles, ik woon in een mooi huis met een hele lieve jongen die heel goed voor mij zorgt en die ik erg leuk vind. Maar toch mis ik nog iets om het plaatje helemaal compleet te maken." "Ik ben toch niet lief." "Vind ik wel." Koen speelt ondertussen met je hand terwijl jullie elkaar even in stilte aan kijken. "Maar wat mis je dan nog?" "Wil je dat echt weten?" "Ja anders zou ik het niet vragen." "Ik mis een beetje liefde in mijn leven." "Liefde? Ik dacht dat ik je die wel genoeg gaf." Nu ben jij de gene die verbaast kijkt. "Wat bedoel je daar mee?" "Ik dacht dat ik de enige was die gevoelens had na al die maanden." "Gevoelens?" "Kom op y/n je hoeft het niet te verbergen, ik weet het allang." "Hoe wist je dat?" "Robbie die ineens kwam peilen bij mij wat ik van je vond en jullie die al dagen zaten te smoezen op kantoor." Je voelt je wangen warm worden en weet even niet zo goed of je hem nu moet aan kijken. Koen pakt je hand vast en hierdoor kijk je hem aan. Koen staat op zonder je hand los te laten en trekt je van je stoel af, zijn hoofd komt langzaam dichterbij en je voelt zijn lippen zacht tegen die van jou aan komen, vlinders vliegen door je buik, het moment waar je al weken over droomt gebeurt nu dan eindelijk, je kust hem terug en zo blijven jullie nog een tijdje staan. Als jullie de kus verbreken moeten jullie allebei lachen.

A/N Zit je zelf nou niet lekker in je vel zorg dat je dan met iemand kan praten, een vriend of vriendin of familielid of vraag een gesprek aan bij je huisarts die kan je misschien doorsturen naar iemand voor hulp, het is niet erg om over je gevoelens te praten met iemand, dit moet je niet zien als teken van zwakte maar juist als kracht over dat je eerlijk durft te zijn. Ik ga proberen weer wat meer happy story's te gaan maken, maar ik ben de laatste tijd echt into de drama dingen maar goed we kunnen niet elk verhaal sad laten zijn! More to come!