Bankzitters Imagine.

30. Raoul

Raoul heeft nog de moeite gedaan om de afgelopen weken zijn best te doen voor jullie relatie, maar je ziet het zelf niet meer zitten, je hebt je verhaal gedaan bij je vriendinnen en ook hun zegen dat het misschien verstandiger is om er mee te stoppen, je bent al weken bezig om de moed te verzamelen om Raoul te vertellen dat je een punt achter jullie relatie wil zetten, vandaag moet de dag zijn dat je dit dan ook gaat doen, je wilt hem niet langer aan het lijntje houden, dit is niet eerlijk voor hem. Je hebt zijn huissleutel als los gemaakt van je sleutelbos als je zijn huis in gaat, al je spullen heb je de weken daarvoor met een smoesje al mee genomen naar je eigen plek en dit moet dan ook jullie laatste gesprek worden als stelletje. Als je binnen komt groet Raoul je liefelijk maar het doet je niks meer. "Raoul ik denk dat we even moeten praten." Raoul zucht zichtbaar en antwoord "Ik zag de bui weken geleden al hangen, zeg het maar y/n wat is er aan de hand?" Raoul kijkt verdrietig naar de grond. Je twijfelt weer maar je kan niet terug krabbelen nu. "Roelie je bent echt de liefste persoon in mijn leven maar ik denk niet dat we verder kunnen gaan als setje, het spijt me, maar ik wil je niet onbedoeld aan het lijntje houden." Is het eerste dat je tegen hem zegt Raoul kijkt even naar de grond en herpakt zichzelf dan, je ziet dat hij hier moeite mee heeft en zelf voel je je ook ontzettend rot hierover. Je gaat zitten aan de keukentafel en legt zijn huissleutel daar neer. Raoul komt naast je zitten en kijkt naar de sleutel die op tafel ligt, zo blijft het een tijdje stil. Raoul is de eerste die weer iets durft te zeggen. "Is er iemand anders?" Je schud je hoofd van nee. "Het gevoel is er gewoon niet meer Roel, er is niemand anders maar ik  ben het gevoel al een tijdje kwijt en ik heb ook echt wel gezien dat je je best hebt gedaan de afgelopen weken maar het werkt voor mij niet meer." Er valt weer een stilte, dit keer kijken jullie elkaar wel aan en je ziet dat er tranen in Raoul zijn ogen staan, je hebt medelijden met hem en legt uit gewenning je hand op die van hem. "Ik denk niet dat wat je nu doet gaat helpen y/n." Je snapt wat hij zegt maar je voelt je wel gekwetst.  Na dat jullie nog even gepraat hebben besluiten jullie als vrienden uit elkaar te gaan.  

POV Raoul:

Na het gesprek met y/n gister voel ik me aardig leeg, ik ben op weg naar kantoor maar heb totaal geen zin in deze dag en ik denk dat ik me straks mooi ga ziekmelden. Ik ben vandaag de laatste die binnenkomt en zonder wat te zeggen ga ik achter mijn bureau zitten. "Ook goedemorgen Roel." Zegt Milo na een paar minuten, ik kijk weg van mijn scherm en steek mijn hand op. "Zo jij ziet er niet zo goed uit vandaag maat." Merkt hij op. "Ik voel me ook niet zo lekker, ik denk dat ik de dag niet helemaal ga uit zitten." Geef ik dan ook toe. "Wilde nacht gehad gister?" "Eerder zwaar." "Wil je er over praten?" Ik zie Milo wat bezorgd naar mij kijken maar ik wil het liever niet hebben over mijn break-up. "Nee, het komt wel goed, denk dat ik gewoon even moet rusten. Is het oké als ik vanmiddag vrij neem?" De jongens overleggen even met elkaar en ze vinden het prima. De tijd vandaag kruipt langzaam voorbij en ik ben meer bezig met dingen die ik niet moet doen dan dat ik daadwerkelijk iets van werk heb af kunnen krijgen. Als ik tegen half 1 weer in mijn auto stap kijk ik even naar de lege bijrijdersstoel en ik glimlach als terug denk aan de talloze keren dat ik met y/n in de file heb gestaan en ze met haar hoofd tegen het raam aan inslaap was gevallen. Ik schud mijn even om de gedachten van mij af te schudden.

Ik ben nu een paar weken verder en ik heb y/n niet meer gesproken, de jongens heb ik ook nog steeds niks verteld over mijn break-up, ik heb ze verteld dat ik gewoon een winterdipje heb en dat het wel weer goed komt. Ik stap mijn auto uit om weer richting kantoor te gaan als ik aan kom bij de lift van de garage verbaast het me wie ik daar zie. "Y/n?" Vraag ik als ik naast haar ga staan en ze kijkt opzij en groet me. "Wat doe jij hier?" "Ik was in de buurt en ik dacht ik ga is bij mijn favoriete mannen kijken." Ik zie aan haar dat ze liegt en kijk haar onderzoekend aan.

POV y/n: 

Je heb sinds een aantal weken contact met Milo via heb kreeg je te horen dat het al weken niet goed gaat met Raoul, hij eet slecht en is vaak moe. Daarom heb je besloten dan toch maar even langs te gaan bij hun op kantoor dan kan je gewoon zeggen dat je in de buurt was en ze wilde bezoeken. Blijkbaar heeft Raoul ze niks verteld over dat jullie uit elkaar zijn gegaan een paar weken terug, dit heb je Milo verteld maar hij mocht niks tegen de andere zeggen je wil dat Raoul dat voor zich zelf bepaald op zijn eigen tempo, wanneer hij denkt dat die er klaar voor is. je staat bij de lift in de garage te wachten als je een bekende stem hoort, je kijkt opzij en zie Raoul staan. Hij ziet er inderdaad niet best uit. Als hij je vraagt wat je hier doe lieg je tegen hem en je zie aan zijn houding dat hij je niet gelooft. "Zeker?" Vraagt hij aan je. "Je kent me te goed om te weten dat ik lieg. Nee ik ben hier niet voor de andere maar voor jou." Geef je toe. "Hoezo voor mij, het gaat prima met mij." "Roel ik ben nog steeds je vriend en ik zie aan je dat er slecht uit ziet." Raoul blijft stil en staart naar de grond. "Hey kom op, wil je anders samen gaan lunchen vanmiddag?" "Nee dankjewel, ik eet op kantoor." De lift stopt en de deuren gaan open samen stappen jullie in, ook in de lift blijft het stil, je weet niet zo goed hoe je hem op dit moment kan helpen. 

Als je binnen stapt in het kantoor van de Bankzitters wordt je door de jongens vriendelijk ontvangen. Je stapt meteen op Milo af en vraagt of hij even tijd heeft om te praten, dit gaat bij Raoul niet onopgemerkt en hij houdt jullie dan ook in de gaten. "Ja hij wilt niet mee lunchen want hij eet op kantoor." Zeg je tegen Milo. "Hij eet nooit meer op kantoor de afgelopen weken, waarom zou hij dat nu wel ineens doen." "Ja omdat hij niet met mij ergens heen wilt, ik denk dat het hem allemaal nog heel hoog zit, je weet hoe hij is. Het zou ook gewoon beter zijn als hij het tegen jullie zegt dan zouden jullie hem kunnen helpen." "Laat dat maar aan mij over, ik trek het er wel uit want dit kan zo niet nog een paar weken door gaan." Met dat gezegd te hebben loopt Milo naar Raoul toe die koffie aan het drinken is aan de grote tafel. "Jij lijkt niet heel erg happy te zijn met een bezoekje op werk van je vriendin." "Ze is me vriendin niet meer." Mompelt Raoul, ik ben het niet geheel eens met de manier waarop Milo dit zo direct uit hem probeert te trekken maar anders gaat hij het nooit zeggen. "Wat zei je nou? Zijn jullie uit elkaar? Hoelang al?" Ook de andere jongens kijken nu naar Raoul en Milo, ze hebben hun werk stil gelegd en wachten het antwoord van Raoul af. "Ja we zijn uit elkaar al een paar weken." Geeft hij dan toe, iedereen laat zijn werk even voor wat het is en komen bij hem zitten aan tafel. "Maatje waarom heb je niet eerder wat gezegd, dan hadden wij je kunnen helpen." Zegt Robbie tegen hem. Iedereen is druk bezig met Raoul als Milo tussendoor naar te toe komt. "Maak je verder maar geen zorgen meer om hem hij is bij ons in goeie handen, denk alleen wel dat het beter is dat zelf ook weer gaat." Je knikt en snapt waarom Milo dit vraagt, je spreekt met hem af om nog wat contact te houden. 

A/N: Ja vandaag even geen happy en lieve story maar ik wilde dit ook een keer proberen. Zelf ben ik ondertussen ook weer aan de slag gegaan met andere dingen zoals jullie misschien wel hebben kunnen zien op mijn profiel. Ik ben momenteel bezig met 2 Nederlandse verhalen, waarvan 1 over iemand van Youtube/Twitch en 1 over de formule 1, daarnaast ben ik ook 2 Engelse verhalen gaan schrijven deze gaan beide over de Formule 1. Ik ga tussen door zeker ook proberen tijd te nemen om dit boek ook aan te blijven vullen, maar het kan soms iets langer duren voor dat ik een idee krijg hiervoor, mijn excuses aan alle trouwe lezers hiervoor! Heb je zelf suggesties voor een deel wees dan niet bang deze door te geven, ik kan niet van alles een (goed) verhaal maken maar alle ideeën zijn welkom!