Silinmiş Kırıntılar

Bölüm 7 (Süprizzzz)

Merhaba arkadaşlar bugün size bomba gibi bir süprizzle başlıcam hikayeye..

Umarım beğenirsiniz :))) Bu Bölümü Kapak Fotoğrafımızı yapan ve hikayemizi okuyan en sevdiğim kişiye teşekkür ediyorum..

@arzu0nazrin bitanem :)) 

Bu bölümüde Ona ithaf ediyorum ♥♥♥

Saat Sabah'ın 8'ine yaklaşıyordu...

Çağatay gözlerimin önünde sedyeyle ambulansa doğru götürülüyordu...

Geride kalan hıçkırarak ağlayan ben ve Kıvanç o ise tepkisizdi..Yüzünde bir mimik bile kımıldamıyordu..

Duyguları yok muydu ?

Hiçbirşeye üzülmez miydi ?

Onun kalbi yok muydu ?

Ben burda ağlayarak onun yüzünü inceliyordum..

Birden beni sakinleştirmeye çalıştı..

Pınar o iyileşicek.. İyi olucak..

Şimdi o gözyaşlarını sil nolursun...

Bu ikimiz içinde en iyisi olucak..

GÜVEN BANA!

Diyip yanımdan uzaklaşmıştı..

Doğru mu ? söylüyordu..

Ona güvenip hiçbişey olmayacağına inanmalı mıydım ?

Ama Çağatay parmaklarını kımıldatsa bile bu hayati tehlikeden çıktığını belirtmezdi...

Napıcaktım ben..diye düşünürken bi çocuk ufak bi kız çocuğu bana doğru gelmeye başladı..

- Abla..

- Evet ablacım..

- Senin adın Pınar mı ?

- Evet prenses.

- Bu Not sana.

Abla.. Kıvanç abi yolladı.

Kız yanımdan koşarak uzaklaştı..

Bu durumdayken bile bu kız çocuğunun o tatlı sesi beni mutlu etmişti..

Neyse ki notun içine bakmaya karar verdim..

'' Pınar Hanımefendiye''

'' Sen bi prenses sen bi çiçek..

Sen bi masum köpek.. Sen bi melek..

Sen bi bulut.. Sen bi gökyüzüsün...

Üzme kendini.. Çağatay iyileşicek.. ''

Bu not bile beni mutlu edememişti artık...

Hastahaneye gitmek istiyordum.. Hastahaneye gidip Çağatay'ı görüp..

İyileştiğini görebilmek istiyordum..

Kıvanç yanıma doğru yaklaştığındaysa..

Beni götür buradan.. Sadece Çağatay'ın yanına götür...

Tamam götürücem.. diyebildi.

Hastahaneye gitmiştik.. Gözleri yaşlı olan yine ben ve tepkisiz kıvançtı..

Adımlarım zorlaşmıştı...

Nefes alamıyordum.. Her gözümü kapatışımda Çağatay'ın kafasındaki kanlar geliyordu Aklıma..

Bu sefer cesaretimi toplayıp içeri giriyordum Ki!!

***************************************

Ben nerdeydim şu an bu duvarlar neydi böyle üzerime üzerime geliyorlardı..