Silinmiş Kırıntılar

Bölüm 8

Hemen Kıvanç'ın yardım ettiği ellerden kendimi kurtarıp koşmak istedim..Daha doğrusu koştum çünkü Çağatay'a bişey olmuş düşüncesi bile beni çıldırmaya yetiyordu..

Hemen odaya geldiğimde bütün doktorların Çağatay'ın başında olduğunu gördüm..

Bişey mi ? oldu diye acele ederken! Çağatay Gözlerini açmıştı..

İçimden bir oh çekip Çağatay'ın ne kadar çabuk sürede gözlerine şaşırdığımı belli eden gözlerle doktora baktım..

Doktor ise bana sadece size ihtiyacı varmış ve bunu sizi hissettiği için moral en büyük rol oynamış gözlerini açmasında..

Hala şaşkındım..

B-benim sayemde gözlerini açmıştı..Ben bi işe yaramıştım Sonunda..

Bu suçluluk duygusu biraz daha hafiflemişti..

Allahıma bin şükürler olsun ki Çağatay gözlerini açmıştı..

Doktorlar çıktığında ise arkamda beni izleyen bi Çift gözün olduğunu hissettim..

Bu bu Kıvanç'tı..

Hala gitmemiş..

Peki Neden ??

Çağatay gözlerini açtığı gibide çok kolay kapamış uykudaydı..

Kıvanç hala ordaydı.. Ona doğru yaklaşıp kolundan odanın dışındaki oturaklara oturttum..

Bana donuk ve üzgün bakışlarla bakıyordu..

Bi yandan içim gidiyordu böyle bakışlarına bi yandanda vazgeçmem gerek diyorum..

Hayatımda sadece Çağatay'ın iyileşmesini görüp buradan çekip gitmek kimseyi üzmemek istiyorum..

Konuşmama başladığımda Kıvanç iki parmağıyla dudaklarıma bastırdı..

Sadece ;

''Ne diyeceğini ne söyleyebileceğini biliyorum..Ya da tahmin ''tahmin'' edebiliyorum..

Ya da en çok anladığım şeylerden birinden gözlerinden anlayabiliyorum..

Senin bana buradan gitmemi söyleyeceğini de..

Pekala birşey söylemiyorsun.. belkide söylemek istiyorsun ama yapamıyorsun..

Sen nasıl istersen prenses.. GİDECEĞİM..

Hoşça Kal.. ''

Kıvanç bu sözleri canımı acıtmış belkide yakmış olabilir..

Ama doğru olan bu..

Benim Çağatay'ın yanında olmam..

Kıvanç yanımdan yavaşça kalkarak yavaş adımlarla ve büyük bi sessizlikte ortadan kayboldu..

Benim yapabileceğim yek şey olan Çağatay'ın yanına gitmek olacaktı..

Ve gittim..

İyileşmesi için gerekli olan şeyi yaptım..

Elini tuttum..

Belki bu onada banada iyi gelirdi ha ?

Bu düşüncelerle dalaşırken gözlerini tamamen açabilen bi Çağatay'ın artık su değil benimle konuşabildiğini gördüm..

Ve işte konuşuyordu..

- P-pınar.

- Çağatay