Yasemin otobüs durağına geçti ve oturdu. Beklemeye başladı. Heryer çok sessiz sakindi. Birden beklenmedik anda bi çığlık sesi duydu *-* Duraktan fırladı ve ne yapacağını şaşırdı. Ağaçlıkların oraya doğru baktığında 1 saat önce gördüğü gölgeyi tekrar gordü. Cesaretini toplayip gölgeye doğru yürümeye başladı.
Ağacın tam olarak yanındaydı. Agacin gövdesi çoook geniş olduğundan arka taraftaki kişi gözükmüyordu. Sadece insanı ürküten o karanlık gölgesini görebiliyordu. Ağacın arka tarafina ilerledi ve birden gördüğü kadın karşısında bayılıp kaldı. Cünkü kadın çok korkunçtu. Gür kalın saçları yüzünün önüne gelen , tek gözü gözüken , üstünde uzun beyaz elbise olan bu kadın tam bir ruhu anımsatıyordu.
Yasemin yavaş yavaş ayılmaya başladı. Gözlerini tamamen açabildiğinde hastahanede olduğunu farketti. Ama neden hastanede olduğunu hatirlamiyordu. Daha doğrusu bugün yaşadığı hiçbir şeyi hatirlamiyordu. Doktora ben nedem burdayim diye sordu. Doktor :
- Yolda biri seni baygın bir şekilde bulmuş ve hastaneyi aramış , diyerek odadan çıktı.
Doktor çiktiktan sonra hasta odasina annesi ve babasi geldi. Hallerinden çok telaşlandiklari belli oluyordu. Ne oldu kiizim sana dediler bir ağızdan. Ben ise hiçbirsey hatirlamadiğimi söyledim. Ama gariip birşeyler olduğu kesindii ....
Neyseki o gün hastaneden taburcu oldum. Ve evime yumuşacik yatagima uyumaya gittim :))
