Multimedia = Aynaya bakınca arkasında gördüğü yansıma
Hemen arkamı döndüm ama hiçbirşeyngöremeyince içim rahatlamıştı. Tekrar aynaya bakmaya cesaret edemeden son hız koşarak odama çıktım. Odamda da bir tane ayna vardı ama artık olmasını istyemiyordum.
Üstümu değiştirip televizyonun karşisina gectim ve son ses açtım (tabiki evde ses olsun diye boyle bişey yaptim televizyon izledigimden degil yani ) . Bastiğim ilk kanal acilirken duydugum ciglikla yerimden firladim. Ama dikkatli olsaydim tvde korku filmi actigimi farketmeliydim ve ciglikta ordan gelmisti. Hemen kanali degistrdim. Ve daha fazla evde durmak istemediğimden çantamı alïp dısarı çıktïm.
Bugünlerden çok yanlızdım. Arkadaş, kardeş dediklerimin beni sattiğini gordum şu 1 hafta içerisinde. Birkez daha anladım kimseye güvenmemem gerektiğiini. Ama yine gelipte kardeşim deseler yine kanardım. Yine onlara iyi davranirdim. Artik boyle alcakgonulu biri olmak istemiyordum. Onlari affetmeme karari aldim krndi kendime. Ee tabi şimdide yeni arkadaşlıklar kurmam gerekecek. Ama beni olduğum gibi kabullenecek biri lazım. Ve bu durumdayken benim yuanimda olmak isteyecek bi arkadasim olabilcegini hic sanmiy... " Ah önüne baksana gerizekalı" dedim bana çarpan çocuğa. Onu bi baştan aşagıya süzdüm. Yapılı vücudu ve sarıya yakın renkte saçlariyla çok iyi gozukuyordu. Gozleri zaten ayri bi olaydi.Ama şu anda ona gerizekali dedigim icin gozleri sinirli bi şekilde bakıyordu. Ben düşüncelerimden arınmaya çalışırken seside bana yardimci oldu. "Farkettiysen sen bana çarptın. Off neden boyle manyaklar beni bulur bilmem" dedi o mükemmel sesiyle.
Hâlâ ona şaşkınca bakıyorken elini gözzümün önüne getirip iki yana sallamaya başladı. İrkildim. Bir adim geri çekildim ve gözlerine bakarak "Tamam kusura bakma o zaman yapabilceğim bişey yok yanlışlıkla oldu yani" diyerek omzumla ona çarparak yanindan geçiyordum ki kolumdan tutp beni kendine çevirdi.
" Şimdi bilerek çarptın ama" dedi ve bana göz kirpti ve hafif itleyerek kolumu birakti. Bende cevap vermek için tam ağzimi accakken eliyle sus işareti yapti. Bu cocuk her ne kadar yakışıklı olsa da sinirlerimi fazlasıyla bozmustu. Ve susmamayı tercih ederek "susmassam nolur döver misin " dedim alaylı bi bakışta.
" Hayır susmassan bugün seni kacırırım." Tam yaw he he diyecekken dediği şeyi bir kez daha dusundum. Bu yakışıklı çocuk beni kacırsa fena olmazdı. " Çokta tın" dedim gözlerimi gözlerinden kaçırarak. Ve yoluma devam edecekken beni sırtına aldığını farketmemle çığlık atmaya başladım. Ah evet tamda filmlerdeki gibi olay yasıyorduk şu an. Elini ağzima tuttuğunda çiğliklarim kesilmişti. Beni otoparka kadar sirtinda taşidigini farzedersek baya bir suredir sirtindaydim. O taşiyordu ama ben yoruluyordum. Garip valla.
Bir anda beni arabanın içine fırllattı ve kendime gelmeden once hemen o da suruce koltuguna oturup tüm kapilari kilitledi. Akilli cocuk. " Nereye götürüyosun beni" dedim ama cevap vermeyince memnuniyetsiz bir şekilde önüme döndüm.
"Kötü bir yere gitmiyoruz merak etme" dedi gülümseyerek. Aman Tanrım! Çok güzel gülüyordu. Bir daha gülsene dememek için kendimi zorladım. Ona hayranlıkla baktığımı farketmiş olcak ki "niye bana böyle bakıyosun" dedi. Ne diyeceğimi bilemeden " şey sana bakmıyorum ki ben" diyip gözleri hemen sağımdaki cama çevirdim.
" Tabi canim öyledir kesin." dedi siritarak. Şu sırıtmasına sinir olduğumu fartketmeye başladım.Ve dediği şeye cevap vermek yerine ona kötü bakışlar atmakla yetindim. Ne kaadar kötü olduğundan emi değilim ama susmasını sağlamıştım. En azından şimdilik o pis sırıtışı da silinmişti.
Şu anda tnımadığım birinin arabasinda bilmediğim yerlere götürülüyordum. Ama ben bu durumdan memnunmuş gibi gözüküyordum. Ama degildim. İciimden her zamanki gibi bi korku vardi. Ve şu anda bu arabada olmak yerine psikolojik tedavi gormem lazimdi. Ama bu cocuk benim psikolojimi daha da bozmaya calisiyodu o pis sırıtmasıyla.
Araba birden duraksadığında ne olduğunu anlayabilmrk için camdan dişariya baktım. Sanırım gelmiştik ama beni getirdiği yerin burası olmamasını umuyordum. Çünku burasi gercekten urpertici bi yerdi. " Hadi in arabadan geldik" demesiyle gözlerimi buyuterek ona baktim. "Burada ne yapacagiz ya baksana cok sessiz bi yer ve etrafta bizden baska insan goremiyorun " dedim ve somurtmaya basladim.
" Ne guzel işte sessiz sakin ve birazda korkunc bi yerde bi deney yapacagiz. " dedi bana bakarken. Ben dediği şeye takılmıştım. Ne deneyinden bahsediyordu bu çocuk. Merakla sordum ama beklediğim cevabi alamadim. Sabredersen gorursunmüşmüş. Aptal.
Elimden tutarak beni arabadan cikardiginda kalp atislarim hizlandi. Evet elimden tuttu bu bad boy. Çok tatli ama şu sırıtışı yuzunden bile onun katili olabilirim. Ama şu deney işini ogrenmeden boyle birşey yapmam cunku merakli biriyimdir.
İlerlediğimiz yone doğru bi ucurum vardi. Sanirim oraya gidiyorduk. Acaba deney dedigi şey beni ordan aşağı atmak mïydı? Öyle olmamasını umarak ilerlemeye devam ettim. Ucurumun kenarina geldiğimizde deney dediği şeyi aciklamaya basladi. " Öncelikle bu uçurum 125 metre. Düşersen sağ cıkma ihtimalin sadece %1 falan. Ve şu deney dediğimiz şeye gelirsek ben seni burdan aşagı atıp ölüp ölmeyecegini deneyecegim" dedi siritirken. Benim ise gözlerimden yerinden cikacakmiş gibi acilirken bir yandan titrek sesimle "Neee " diye bağırdım. Yapmazdı böyle birşey dimi. Yapmazdï. Endişe içimi kemirirken hâla bunu yapmayacağına kendimi inandirmaya çalisiyordum. Düzeltiyim! Sadece kendimi kandiriyordum...
Arkadaşlar +10 votede yeni bölüm gelcek :)
Bakalım diğer bölümde neler olacak djdjdj :D
