ကကြိုးရုပ်[ Complete ]

Chapter...48

လွတ်မြောက်ချင်တဲ့နေရာကနေ ရုမ်းမထွက်
နိင်ဘူးဟုထင်ထားပေမဲ့ ခတ်ရဲ့ကောင်းမူ
ကြောင့် ရုမ်းထွက်လာနိင်တဲ့Linnကတော့
ခတ်ကို ရှိခိုးမတတ်ကျေးဇူးတွေတင်နေလေ
ရဲ့...။

ထိုအတူ သူရဲ့သခင်ဖြစ်သွားတဲ့ သူရကိုလည်း
မခိုတရိုလေးပြုံးပြပေမဲ့ အခုထိအူကြောင်
ကြောင်နဲ့ နဝေတိမ်တောင်ဖြစ်နေသေးတဲ့သူရ
ကတော့......

"Boss....တကယ်ဘဲအဲ့လိုလုပ်တော့မလို့လား
တပည့် အဆင့်သင့်မဖြစ်သေးဘူး.."

"ငါကမင်းကို လက်ဆောင်ပေးတာကိုငြင်းရဲ
တယ်ပေါ့...အမှန်ဆိုမင်းငါ့ကိုတောင်ကျေးဇူး
တောင်တင်ရမှာ..."

"ဒါ...ဒါပေမဲ့..ဒါကြီးက..."

"ဟျောင့်...ယောကျ်ားဖြစ်ပြီးညည်းပြမနေနဲ့
မသိရင်မင်းကခံရမဲ့သူအတိုင်းဘဲ..သွားမင်း
လူကိုခေါ်သွား..."

ဟိုတယ်ကိုရောက်သည်နှင့် နှစ်ယောက်အိပ်
နှစ်ခန်းယူလိုက်ပြီး သူရနဲ့ Linnကို ပထုတ်နေ
တဲ့ခမ်း...။

"Boss....တပည့်ကလေ..."

"ဟျောင့်...မင်းငါပြောနေတာမကြားဘူးလား
ငါ့လက်စာမိပြီးမှသွားမှာလား..."

"ကြားပါတယ်...ဘာလုပ်နေတာလဲလာလေ..
အရမ်းခေါ်ရတာဘဲ..တကတည်း.."

သူရမှာ ခမ်းရဲ့ ဒေါသတကြီးပိတ်ဟောက်ခံရ
တာကြောင့် ကြောက်ကြောက်လန့်လန့်နဲ့ Linnကို လက်ဆွဲပြီးကဗျာကယာထွက်သွား
လေတော့သည်...အံမယ်သူက သူများကို
တောင်အပြစ်တင်သွားလိုက်သေး...။

သူရခေါ်သွားတာကို ပါသွားရင်း သမင်လည်
ပြန်လှည့်ကြည့်သွားရှာတဲ့မျက်နှာငယ်လေး
နဲ့Linnကို စာနာစိတ်နဲ့ ခတ်ပြန်ကြည့်မိလေ
သည်...သူဘေးနားက ခါးထောက်ပြီးရပ်
ကြည့်နေတဲ့ ခမ်းကိုတော့ သတိမပြုမိသေးပေ

"သနားမနေနဲ့ မင်းလည်းသူလိုခံရမှာ..သူများ
ကိုမသနားခင် ကိုယ့်ဘဝသာပြန်သနားလိုက်
ဦး..."

ခပ်ထေထေပြောတဲ့စကားတွေကို ကြားပေ
မဲ့ ခတ်ဥပေက္ခာပြုလိုက်ကာ ခေါင်းကိုသာငုံ့
လိုက်လေသည်...လက်နှစ်ဖက်ကိုလည်းအချင်းချင်းဆုပ်နယ်ရင်း တိတ်ဆိတ်နေမိလေ
သည်...