Chapter...62

16.2K 679 72
                                    

"ဦး..အမြန်ထ အာ့ နာလိုက်တာ"

"အသက် ဗိုက်နာလို့လားကလေး"

"ဟင့် အရမ်းနာနေပြီ အီးဟီး"

"မငိုပါနဲ့အသက်လေးရယ် ဆေးရုံသွားကြရ
အောင်နော်"

ဗိုက်နာလို့ဆိုပြီး ငိုကြီးချက်မဖြစ်နေတဲ့ က
လေးကို ပွေ့ချီပြီး အိမ်အောက်သို့အမြန်ဆင်း
လာလိုက်လေသည်။ ခမ်းကိုယ်တ်ိုင်က စိတ်
လောနေတာကြောင့် လှေကားထစ်တွေကို
သတိဖြင့် ဆင်းရလေသည်။ မွေးရက်ထက်
စောမွေးတာဖြစ်တာကြောင့် ကိုယ်တိုင်လည်း
အံ့သြမိသလို လက်ထဲကဗိုက်ကြီးသည်လေး
ကလည်း နာလွန်း၍ ကော့ပြန်အောင်လူးလှိမ့်
နေလေသည်။

"အမြန်လာကြဦး ဘယ်သွားသေနေကြတာလဲ
သေချင်ရင်တခါတည်းသေလိုက်ကြတော့"

အသံသြဇာကောင်းကောင်းဖြင့် ဒေါသရိပ်
လွှမ်းမိုးတဲ့အသံကြောင့် အိမ်စေတွေလည်း
အကုန်လန့်နိုးကုန်ကြပြီး ပြာယာခတ်သွားကြ
လေသည်။ အဆောင်တန်းလျားဘက်က တ
ပည့်တွေကလည်း အလျင်အမြန်ရောက်လာ
ကြပြီး ဘာလုပ်လို့ဘာကိုင်ရမှန်းမသိတဲ့မျက်
နှာပေးလေးတွေဖြင့်။

"စောက်နားကန်းနေကြတာလား သွားကား
သွားပြင် "

Bossရဲ့ ဒေါသထွက်နေတဲ့အသံကြောင့်သူရ
မှာလည်း ကြောက်ရွံမိပြီး ကဗျာကယာကား
ထုတ်ကာ ဆေးရုံသို့မောင်းရလေသည်။ အ
နောက်မှာတော့ ကျန်တဲ့တပည့်တွေက ကား
ကိုယ်စီဖြင့် လိုက်ပါလာကြလေသည်။

"Boss မီးနီနေတယ်ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ"

"အာ့ နာတယ် ဦးရေ ကယ်ပါဦး အား"

"မင်းတော်တော်စောက်သုံးမကျတဲ့ကောင်ဘဲ
ငါ့အသက်ဒီလောက်နာကျင်နေတာကို ဒီ
စောက်ရေးမပါတာတွေကို ဂရုစိုက်နေရလား
ဖြတ်မောင်း"

"ဟုတ် ဟုတ်Boss"

သထွေးပင် မြိုမချရဲလောက်အောင် တုန်လှုပ်
သွားတာကြောင့် စကားတွေပင်ထစ်အမိသည့်
အထိ။ အသက်ဗိုက်နာလို့ နာကျင်နေသည့်ကို
စိတ်မကောင်းဖြစ်ရသလို Linnနဲ့ချစ်တင်း
နှောနေတုန်းတန်းလန်းကြီးထွက်လာရတာ
ကြောင့် မာနေတဲ့ညီလေးမှာလည်း ညိုးကျ
သွားရသည့်အထိ။

ကကြိုးရုပ်[ Complete ]Where stories live. Discover now