Souvenirs For Tomorrow

Chapter 27

Hindi ko alam kong kakatok ba ako o papasok nalang basta basta, nasa harapan na ako nang study room ni tres ngayon 'sa huli ay napag pasyahan ko nalang na kumatok nang walang sumagot ay saka ko lang binuksan at pumasok ako sa loob. Nadatnan ko siyang nakasandal sa exsecutive table niya habang kumakain nang ice pop?, yeah ice pop yun na kulay orange.

''Anong pag-uusapan natin?'' Tanong ko, nang alisin niya ang ice pop sa bibig niya ay na distruct ako 'dahil kasi sa ginawa niya ay namasa ang mapupula niyang labi, mas lalo lang yung pumola.

''Come here babe.'' Utos niya, gusto ko na naman siyang murahin dahil sa pagtawag niya sakin nang ganon.

''Stop calling me like that, hindi kita boyfriend.'' Sabi ko habang lumalakad palapit sa kanya.

''Naghiwalay ba tayo?'' Pa-inosente niyang tanong.

Umirap ako at tumigil sa harapan niya, pinigilan ko pa ang sarili na wag mapa singhap nang hawakan niya ako sa magkabilang bewang. Hindi ko inalis ang kamay niya, ewan ko lang kung bakit.

''Are you in a relationship with that Doctor?'' biglang usal niya.

Sinong tinutukoy niya?, nag isip pa ako saglit saka ko naalala si Paul. Siya lang naman ang ka close kong doctor.

''Pakialam mo?''

''I care, as long as i rememember hindi tayo naghiwalay.'' Napatingin na naman ako sa labi niya, saka ko nakagat ang pang ibaba kong labi. ''Damn, baby, stop seducing me.'' He hissed.

''What?'' Naitulak ko siya. ''Hindi kita ina akit. Pero kung gusto mo akong halikan 'halikan mo nalang ako.'' Walang hiya kung sabi. Umawang ang labi niya at magha akong tiningnan.

''You change a lot.'' Pabulong na sabi niya.

Tumango naman ako at humakbang paatras sa kanya. Oo, nagbago ako pero dati namana akong ganito, natigil lang noong dumating siya.

''Kaya tigilan mo na ako.'' Mariin kong sabi at tinalikuran siya, akma na sana akong lalabas nang study room nang muli siyang magsalita.

''Hinintay kita, naghintay ako pero bakit hindi mo ako binalikan?'' Natigilan ako, lalo na nang marinig ang hakbang niya na papalapit sakin. ''I waited for you, at nang makita kita, parang hindi muna ako kilala. O hindi mo ako nakilala.''

Hinarap ko siya, seryoso siyang nakatingin sakin.

''Naghintay?'' Napangisi ako. "Naghintay rin ako sayo habang nakaratay sa higaan na'yon, tres!'' Nangilid ang mga luha ko. ''Umaasa ako na sa pag gising ko nandyan ka, pero wala.'' Pinunasan ko ang mga luha ko. ''Wala ka.''

"So you choose to forget me because of that?''

Umatras ako nang humakbang siya papalapit. ''You have a family, may anak ka, may asawa 'ano sa tingin mo ang gagawin ko ha?, ang puntahan ka sa kung nasaan ka man noon, para bawiin sa olga na'yon?''

''Bakit hindi mo ginawa?'' Hindi na ako naka iwas nang kunin niya ang kamay ko, mabilis kong hinawi ang kamay niya, para akong na kuryente.

''Para saan?, para lumaking walang ama si Olivia?, i know the feeling tres 'masakit ang lumaking walang ama, alam mo yan, kasi nandon ka sa tuwing naiinggit ako sa mga kaklase kong merong papa. A-At hindi ko kayang maranasan yon nang anak mo o ng kahit sinong bata.''