Chapter 7🦁🐶

162 13 11
                                    

အားကိုးလို့ရတဲ့ဦးSang
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

နောက်နေ့မနက်ရောက်တော့Sangyeonနဲ့Ericလည်းကိုယ့်အခန်းထဲကနေအသီးသီးထလာကြသည်။Sangyeonကတော့Companyသွားရမှာဖြစ်သည့်အတွက်အနည်းငယ်စောထလာသည်။Ericကတော့ကျောင်းသွားစရာမလိုသေးပေ။

မနက်စာစားရန်အောက်ထပ်ကိုဆင်းလာတော့Sangyeonကအရင်ရောက်နှင့်နေပြီဖြစ်သည်။သူ့လည်းတွေ့ရော

"Morning Eric"

"Morning ဦးSang"

"မနေ့ညကအိပ်ရတာအဆင်ပြေရဲ့လား"

"ဟုတ်ပြေပါတယ်"

Ericမနက်စာစားဖို့စားပွဲမှာဝင်ထိုင်လိုက်တော့အိမ်အကူတစ်ယောက်ကEricအားtoastနဲ့ကော်ဖီလာချပေးသည်။ဒါပေမဲ့အဲ့မှာပြဿနာကစတာပဲ။Ericကကော်ဖီမှမသောက်တတ်ပဲ။ကော်ဖီခါးရင်ပိုဆိုးသည်။

"ဟိုလေ....အန်တီချောကလက်မရှိဘူးလား"

"အယ်....အကိုလေးချောကလက်ကတော့မရှိသေးဘူးပဲ"

"Ericကကော်ဖီမကြိုက်ဘူးလား"

Sangyeonမှမေးတော့

"ဟုတ်....ဟိုကျွန်တော်ကကော်ဖီမသောက်တတ်ဘူးရင်တုန်တတ်လို့ခါးရင်ပိုဆိုးတယ်"

"အော်.....ဒါပေမဲ့အခုကချောကလက်တော့မရှိသေးဘူးဆိုတော့အန်တီနွားနို့ပဲဖြစ်ဖြစ်Ericအတွက်နွှေးပေးလိုက်ပါ"

"ဟုတ်ကဲ့ပါ"

ဟုဆိုကာအိမ်အကူအန်တီကြီးကEricရှေ့မှကော်ဖီခွက်အားယူသွားပြီးနွားနို့သွားပြင်နေလေသည်။

"ကိုယ်မသိခဲ့လို့....မနက်ဖြန်မှချောကလက်ဝယ်ထားပေးမယ်နော်"

"ဟုတ်ကဲ့"

ဒီလိုနဲ့မနက်စာစားကြသည်လေပေါ့နော်။သူတို့စားနေတုန်းမှာပဲအိမ်ရှေ့သို့ဝင်လာသည့်ကားတစ်စီး။Ericနဲ့Sangyeonလည်းထကာကြည့်လိုက်တော့Eric မိဘတွေနဲ့Sangyeonရဲ့Ommaတို့ကားပေါ်ကဆင်းလာကြသည်။

သူတို့လည်းကြိုလိုက်ကြပြီးEricမှ

"Ommaတို့ဘယ်လိုရောက်လာကြတာလည်း"

"အော်....သားတို့အိမ်အသစ်မှာဘယ်လိုလည်းအဆင်ပြေရဲ့လားလာကြည့်ရင်းနဲ့နှုတ်ဆက်တာ"

Daddy's Puppy - Sangric (Complete)Where stories live. Discover now