លោកប្តីមាហាសេដ្ឋី✨
" ជីមីន នាងជាប្រពន្ធលោកមែនទេ "យ៉ុនតាសួរទៅនាយព្រោះថានាងនិយាយថាគេប្តីនាងនោះអី
"ប្រពន្ធក្រៅខោ!"រាងក្រាសនិយាយហីៗដូចមិនខ្វល់អីសោះម៉ង់ ជីមីនដាក់គូទអង្គុយវិញធ្វើដូចធម្មតា
" ហើយ នោះអារោគចិត្តតើ !" លីសាគ្រាន់តែងាកភ្នែកឃើញជិងហ្គុកភ្លាមស្រែកមួយវាស់ធ្វើអោយសាមីខ្លួនងាកទៅតាមរកសំឡេងនិង ជុងហ្គុកបើកភ្នែកសម្លក់នាងទាំងក្រឺតខ្នាញ់ គឺនាងនិងហើយថ្ងៃមុនគេខំជួយនាងចេញពីពួកអារោគចិត្ត តែនាងបែរជាថាគេរោគចិត្តទៅព្រោះ គេបានអោបនាងដើម្បីការពារពួកនោះតែចៃដន្យអីពេលនោះបបូរមាត់ក៏ប៉ះគ្នាតែម្តង ចំណេញលើចំណេញបានស្នាមថើមលើកដំបូងរបស់នាងទៀត
"នាងរមិលគុណ !" ជុងហ្គុកចង្អុលទៅលីសា ឆេយ៉ុងនាងក៏សម្លឹងមើលមុខជុងហ្គុកឆ្លាស់គ្នាជាមួយនិងពួកម៉ាកខ្លួន
"នែ៎ បានហើយទៅវិញទៅកុំនៅយូរអី "ឆេយ៉ុងទាញដៃលីសារត់ចេញទៅបាត់ស្រមោលឈឹងតែម្តង
" បងស្គាល់នាងមែន!" យ៉ុនតាសួរទៅសង្សារបស់ខ្លួនមុននិងទាញគេមកអង្គុយអោយបានត្រឹមត្រូវ ព្រោះគេមើលមកច្រើនណាស់ពេលនេះ
" ស្គាល់តើ ក្មេងឈ្លើយណាស់នាងនិងហ៎" ជុងហ្គុកនិយាយទាំងតាមសម្លឹងមើលផ្លូវដែលនាងដើរទៅបាត់នោះវាធ្វើអោយនាងអន់ចិត្តជាខ្លាំងនៅជិងហ្គុកគេតែងតែប្រងើយកណ្តើយដាក់នាងតាំងពីបានខ្លួនប្រាណនាងមក នាងតាមគេដូចឆ្កែទៅហើយ
" បានហើយ ៗ កម្មង់អីញុំាទៅយើងឃ្លាន " គេមហាសេដ្ឋីមែនក៏មិនដែលភ្លេចកំណើតរបស់ខ្លួនដែល កាលនៅពីវិទ្យាល័យគេតែងតែចូលញុំាហាងនេះជានិច្ចអោយតែចុះពីរៀនជាមួយនិងជុងហ្គុកមិនសម្លាញ់របស់គេ
____
"ឯងស្គាល់ម្នាក់នោះមែនទេ! "បន្ទាប់ពីដើរមករៀងឆ្ងាយគួរសមបន្តិច នាងតូចសួរទៅលីសាដែលដើរគ្មានប្រលឹងប្រលះ ឆេយ៉ុងទាញដៃនាងមកអង្គុយនិងកៅអីបង់សាធារណៈនោះ
" យើងមិនស្គាល់ទេ តែធ្លាប់ជួបចែដន្យ !"និយាយដូចអត់និយាយ
" ចៃដន្យ ហើយវាយ៉ាងមិច? " នាងតូចមិនយល់ឡើយថាលីសាចង់បានន័យថាយ៉ាងមិចនិង
" គឺ វា អានោះវាឆក់យកស្នាមថើបដំបូងរបស់យើង អស់ហើយ អស់ហើយ" លីសានាងដាក់ក្បាលលើស្មាររបស់មិត្តខ្លួនធកវើដូចកំសត់គ្រាន់តែគេឆក់យកស្នាមថើមនិង ខ្ញុំទេបានត្រូវកំសត់នោះត្រូវគេឆក់យកព្រហ្មចារីដែលម៉ែចែកអោយ
" កំសត់ខ្លាំងណាស់ឬ!!" នាងតូចធ្វើមុខអឹមមេសៗដាក់លីសា
" អឺ ស្នាមថើបដំបូងណាឯង "
" អឺនិយាយចឹង មិចបានឯងហៅពូមួយនោះថាប្តី !ហើយមិចបានស្គាល់គាត់ ហើយហៅគេឡើងប្តី !!" និយាយដល់ត្រង់នេះនាងតូចដកដង្ហើមធំ ផ្អែកក្បាលទៅក្រោយទាំងតក់ប្រមល់ជាខ្លាំង
" ឯងបាត់បង់ស្នាមថើប វាមិនសំខាន់ដូចយើង បាត់បង់របស់ដែលមនុស្សស្រីមានតែមួយលើលោកនោះឡើយ" នាងតូចនាងសែនពិបាកចិត្តណាស់និយាយដល់ត្រង់នេះនាងមិនដឹងថាគួរប្រាប់ប៉ានាងថាមិចអោយវាសមទេ នាងជ្រុលជ្រុសរហូតដល់អស់ខ្លួនអស់ប្រាណហើយខាងប្រុសគេមិនទទួលទៀត
" បាត់បង់ !កុំថាឯង " លីសាយកចង្អុលទៅមុខនាងតូចរេចុះមក្រោមទៅទ្រង់ចំណុចសំខាន់
" ឯងកុំប្រាប់អ្នកណាដឹងទេ សូម្បីតែប៉ារបស់យើង បើមានឪកាសល្អយើងនិងប្រាប់គាត់ខ្លួនឯង" ឆេយ៉ុងទាញដឫមិត្តខ្លួនមកផ្គុំហើយនិយាយដោយទឹកមុខអង្វរករ
" ហើយអាម្នាក់នោះវាជាអ្នកណាមិចក៏វាមិនព្រមទទួលខុសត្រូវឯង !" លីសាធ្វើមុខមាំដាក់
"គេគឺម្នាក់ប្រុស ដែលខ្ញុំហៅគេថាប្តីនោះហើយ ខ្ញុំមិនដឹងថារកវិធីសាស្ត្រអោយគេ ព្រមទទួលខ្ញុំធ្វើជាប្រពន្ធឡើយ "
" ហឹស បើយើងជាឯងវិញទៅផ្ទះគេហើយប្រាប់ឪពុកម្តាយគេហើយ"
"វាមិនស្រួលដូចឯងនិយាយឡើយ"
_________
មីនសូរិយា🍂
